Sevsem de boşanıyoruz.. desteğinizi bekliyorum..

Evet ne kadar üzülsem de yorumunuzun oldukça doğru olduğunu kabul etmek zorundayım, o bu kararı bir anda vermiş gibi duruyor ama yılların birikimi, kendisi de söyledi. Ve evet hiç ardına bakmıyor.. İki taraflı hatalar da olsa bilemiyorum.. ben farklı davransaydım ne olurdu bilemiyorum, o kadar yalnızlığı sineye çekebilir miydim.. 2,5 yıllık evliyiz ama akşamları oturup 50 kez çay içmemişizdir biliyor musunuz
çok sık mı kavga ediyordunuz
 
Merhabalar.. 27 yaşındayım, eşimle 2,5 yıldır evliyiz, sevgililik nişanlılık vs derken de 5 yıldır da bir ilişkinin içindeyiz. Bu 5 yılda her ilişkide olduğu gibi bizim de oldukça kötü kavgalarımız oldu, kavga ettiğimizde içine kapanmayı tercih ederdi, yumuşadığında da ne yazık ki sorun neyse üstünü kapatıp devam ederdik, çok nazik merhametli düşünceli bir adamdı, sevildiğime kalpten inanıyordum, özel günlere dikkat etmese bile sık sık romantik jestler yapardı, fakat kariyerine çok önem verirdi bu yüzden de bana fazla zaman ayırmazdı, genelde yalnız vakit geçirip dışarıya çıkacaksam yalnız sosyalleşirdim buna da karışmazdı. 2 ay önce basit bir sebepten kavga ettik, ben kavga esnasında çabuk parlayıp çabuk sönerim kırıcı laflar ettiğim olur. Bu kavgadan sonra günlerce benimle konuşmadı içine çekildi, sonra da birden bire boşanmak istediğini, artık bu çatışmalara tahammül edemediğini açıkladı, artık beni sevmiyor benimle aynı çatı altında yaşamak istemiyormuş, başta anlayamadım çok çabaladım ama olmadı, ev tuttu kendine yakında da evden ayrılıyor, yine de benim alışmam İçin bir ay kadar daha kaldı evde. Bu süreçte de hep nazik davrandı. Ama ben onu hala çok seviyorum ve özlüyorum. Yakında süreci başlatacağını söyledi. Ama çok zor toparlanmak çok zor, Rabbime sığınıyorum, uzman desteğine de başladım, ama sizin desteklerinizi de almak isterim, hala severken bu süreç nasıl atlatılır.
Yorumlarınızı okudum evet diliniz ağır olmuş olmasa iyiymiş. Ancak ben biraz farklı düşüneceğim.Eşiniz iyi bir eş değil.Bu eşten biran önce kurtulmaya bakın ve bu adamı sevmeyin lütfen.Çünkü sizin sevginizi hakeden biri değil.Evlilik bu değil.Evlilik akşam koşa koşa gittiğin evinde eşinle ortak bir şeyleri severek paylaşmaktır.Siz 50 kere birlikte çay içmemişsiniz.Yalnız bir evlilik bu.Bu eş bana göre hiç normal değil.Okuyan doktora yapan ne eşler var.Hiçbiri böyle odalara her gün kapanıp eşi yapayalnız bırakmaz.
Şayet birlikte beraber paylaşarak mutlu giden bir evliliğiniz olsaydı belki de siz bu kadar sinirli hırçın olmayacaktınız.Hiç üzülmeyin bu adamın üzerinede düşüp onu daha da şımartmayın.İnanın uzun zaman geçtikçe mutsuz olacak ve siz düşünecektiniz ayrılığı.Ben olsam artık hiç mi hiç yüz vermem bu adama...
 
Ben bu tip erkekleri biliyorum sessiz durup asla çözüm üretmezler, herşeyin üstünü kapatırlar ve sanki evlilikte tek başınıza mücadele veriyor gibi hissedersiniz. Onun sessizliği sizi çıldırttığında da siz suçlu ve ağzı bozuk olursunuz. Evliyken yapayalnız bekar hayatı yaşarsınız, ev arkadaşı gibi.. Size tavsiyem kendinizi yıpratmayın değişmeyecek. Ayrılmayı isteyen taraf siz olsanız yapmayın derdim ama madem ayrılmak istiyor dur demek sizi onun gözünde daha alaşağı edecek. Bazen bazı yolları acı da olsa yürümek gerekiyor.

Kendinizi suçlamayın, siz suçlu değilsiniz yalnızlaştırılmış bir kadınsınız.
 
Merhabalar.. 27 yaşındayım, eşimle 2,5 yıldır evliyiz, sevgililik nişanlılık vs derken de 5 yıldır da bir ilişkinin içindeyiz. Bu 5 yılda her ilişkide olduğu gibi bizim de oldukça kötü kavgalarımız oldu, kavga ettiğimizde içine kapanmayı tercih ederdi, yumuşadığında da ne yazık ki sorun neyse üstünü kapatıp devam ederdik, çok nazik merhametli düşünceli bir adamdı, sevildiğime kalpten inanıyordum, özel günlere dikkat etmese bile sık sık romantik jestler yapardı, fakat kariyerine çok önem verirdi bu yüzden de bana fazla zaman ayırmazdı, genelde yalnız vakit geçirip dışarıya çıkacaksam yalnız sosyalleşirdim buna da karışmazdı. 2 ay önce basit bir sebepten kavga ettik, ben kavga esnasında çabuk parlayıp çabuk sönerim kırıcı laflar ettiğim olur. Bu kavgadan sonra günlerce benimle konuşmadı içine çekildi, sonra da birden bire boşanmak istediğini, artık bu çatışmalara tahammül edemediğini açıkladı, artık beni sevmiyor benimle aynı çatı altında yaşamak istemiyormuş, başta anlayamadım çok çabaladım ama olmadı, ev tuttu kendine yakında da evden ayrılıyor, yine de benim alışmam İçin bir ay kadar daha kaldı evde. Bu süreçte de hep nazik davrandı. Ama ben onu hala çok seviyorum ve özlüyorum. Yakında süreci başlatacağını söyledi. Ama çok zor toparlanmak çok zor, Rabbime sığınıyorum, uzman desteğine de başladım, ama sizin desteklerinizi de almak isterim, hala severken bu süreç nasıl atlatılır..
Bi gün benim de sonum böyle olacak ondan güldüm 😂 boşver ya bi insan sırf iyi biri diye devam edemezsin. Onun sevgisi emin ol evrenseldir yani seni “karisi” olduğun için sevmiştir. Sana özel değil yani. Çocuk olmadan yolları ayırmanız iyi olmuş. Hatta eşinin bunu yapması daha iyi olmuş. Sen yapamazdın bence beden biliyor musun? Çünkü farklı olduğunuzu fark etsen de iyi birini bırakmak insana suçlu hissettirir.
 
Yorumlarınızın hepsini okudum. Kendinizi suçlamayın, eşiniz de evlilikte sorumluluklarını almalıydı. Evet hayallerini gerçekleştirmiş ama sizle de vakit geçirmesi gerekir, size karşı sorumlulukları var. O zaman niye evlenmiş? Aynı evin içinde sizi hep yalnızlığa itmiş. Ben yerinizde olsam bu adama yol verirdim. Siz peşinden koşmayın, tamam bitsin deyin. Bakarsınız hatasını anlayıp hareketlerini düzeltir. Düzeltmezse de bu şekilde bir ömür boyu bu evlilik yürümez.
 
Evet bu süreçte bişeyler okumaya çalıştım, 5 Sevgi Dili isimli kitapta geçiyor, şelale ve Ölüdeniz kavramı. Şelale sürekli aktaran içini döken, Ölüdeniz de hep içinde biriktiren, bizi mükemmel tanımlıyor. Ama bu kararından sonra o kadar yapıcı oldum ki anlatamam süreci yönetmeye çalıştım, uzmana gittim tavsiyeler dinledim onu da anlamaya çalıştım, ama kararında bir değişime sebep olamadım.. sevdiğim adamı bu halde görmek- artık beni sevmeyen gözleriyle- beni mahvediyor. Hayal kırıklığı içerisindeyim, onlarca ilişki onlarca problemlerle devam ederken, ben evliyken içinde bulunduğum yalnızlığımdan ötürü ettiğim kavgalardan, yalnızca bu sebepten boşanmaya mahkum oluyorum ve tercih hakkım bile yok, sen ne düşünüyorsun diye fikrim bile alınmadı hayatımı bu kadar değiştirecek bir karar hakkında
Size hak veremedim. Sizin hikayenizi siz sanki erkek üyeymişsiniz gibi okusak herkes eşiniz haklı derdi. Öfke probleminiz varsa vaktinde tedavi olacaktınız, adamı yıldırmışsınız. Sizin yaptıklarınızı eşiniz size yapsa siz de elbette ayrılığı düşünürdünüz. Şimdi süslü cümlelerle kendinizi acındırmayın. Haksızsınız.
 
Geçmişte yaptığı hatalardan dem vurmak, yeri gelince hakaret etmek gibi.. 5 dk sonrasında pişman olduğum cümleler hep yani
Eşim bana bunlari dese ben de boşanirim . O laflar sizin acınizdan onemsiz ya da idare edilebilir gibi gelse de karşı taraf için oyle olmuyor. Kaldıki sevmiyirum artik demiş son noktadir o zaten. Siz sevseniz kırmaya kiyamazdiniz kirsaniz bile bu duruma uzulur tekrarlamazdiniz ama siz bunu defalarca yapmıssınız. Geri donüşü yok malesef
 
On yıldır foruma giriyorum nerdeyse, nişan ve öncesi süreçlerde tüm yükü üzerine alan kadınların hayatı ne kadar benzer oluyor.sizin için çabalayan, enerji ve emeğini harcayan erkeklerle birlikte olun. Parmağını kıpırdatmayan erkeğin peşinden gelinlikle koşmayın. Hakaret kabul edilemez demeyeceğim artık, üzgünüm pozitif ayrımcılık yapacağım.bir kocanın kendisini bu kadar ulaşılmaz kılması karşısında çok az kadın soğukkanlılığının korur. Belli ki adam sadece kendi konforunu düşünerek evlenmiş,bir kadının hayalleriyle oynamış.boşanmaya gelince, tepkisiz kalın, peşinden de koşmayın, çok gençsiniz. Eminim değerinizi kıymetinizi bilen biriyle mevcut hatalarınızdan ders alarak kutlu bir birliktelik yaşarsınız. Bu olmamış, olmayacak da, daha fazla yıllarınızı harcamayın.
 
X