bilmem ki, bir siir var lisede duymustum hayat mottom olmustu; bitti diye üzülme, yasandi diye sevin
sonucta genclik asklari ozellikle tatli heyecanlidir, genelde de gelip gecicidir. senin yerinde olsam "ah vah neden bitti biz olene kadar beraber olacaktik" modunda cikmaya çalışır universitemi ot gibi okul ev arasinda mekik dokumadigim, sevdiğim- sevildigim bir iliskiyle keyifle yasadigima mutlu olurdum.
iliskinin bitmesi bir başarısızlik degil. ayrilinca gecen mutlu anlar sadece pismanlik da olmuyor. hepsi guzel bir ani olarak sende iste, ne guzel.
ben hala keyifle hatırlıyorum eski sevgililerimle gecen komik anilari, maceralari, genclik şapşalliklarini. beraber yapilan tatilleri, cocukca salakliklari, icip icip bisiklet sürerken tepetaklak dusmeleri, ateş yakip sarki söylenen geceleri..
şimdiki ilişkimle evlilik yolundayiz. "iste bu" dediğim, ömür gecirmek istediğim tek insan o. ama o kadar mutluyum ki gencligimi doya doya yasadigim icin. simdiki sevgilimle yirmilerimin basinda tanismak asla istemezdim :)
bence sen de bu arabesk bakis acisinsan bir kurtulmaya çalis. artik mezunsun, para da kazanacaksin. keyifli bir hayat var önünde. ilk askinla evlenip ne de yapacaktin
her şeyin zamanı var. biraz sorumsuz hayatinin tadini cikar, parani ez, seyahat et , gencligini yaşa...