Merhaba.. benim bir sevgilim var ve onunla gerçekten iyi anlaşıyoruz. haziran ayından beri tanışıyoruz ama ilişkiye başlayalı 4 ay oldu. bu 4 ay zarfında beni ona yaklaştıran şey onunda benim gibi önceden bir evlilik yaşaması oldu. ben pek ona alıcı gözle bakmadım pek sıcak bakmadım bekar bir erkek zannederek başlarda. sonra tanıdıkça daha çok sevdim daha çok yaklaştım ve eminim şu anda aynı yollardan aynı eziklikleri aynı dertleri aynı incinmeleri yaşayarak çıkmışız bundan eminim çünkü önce o başından geçenleri anlattı benim de bir evlilik yaşadığımı bilmiyerek. ben güvendiğimi hissedene kadar pek minnetsizdim ama şimdilerde çok seviyorum onu. tecrübelerime bakarak ve düşünerek boşandıktan sonraki süreçte karşıma çıkan erkekleri de düşünerek her açıdan onunla çok rahatım. ne bana bakış açısında ne de kendine bakış açısında bir problemi yok. evlilik niyetindeyiz ama onun geçirdiği evlilikte bütün eşyaları ve masrafları erkek olarak yüklendiği için borçlarını ödüyor. iyi bir işi var ama bu borç onun rahat hamle yapmasına izin vermiyor. yoksa ikimizde bu işi çok fazla uzakma taraftarı değiliz ailelerimizin onayını ikimizde çok önemsiyoruz onlardan gizli veya onlardan bağımsız şeyler yapmaktan ikimizde hoşlanmıyoruz. kuracağımız yuvada özellikle benim ailemin fikrinin çok önemli olduğunu biliyor. onun içinde aynı şey geçerli. fakat bu maddi tökezler biraz daha zamana yaymamızı gerektiriyor. ben bundan oldukça memnunum çünkü iyice tanımak ve iyice karar vermek yaşamadıklarımı yaşamak istiyorum. zamanla o da bunun faydası olacağını düşünüyor. bir çok konuda aynı fikirdeyiz. dünya görüşümüz bakış açımız geldiğimiz yaşadığımız hayatlar aile profillerimiz dini bakış açımız hatta siyasi görüşlerimiz ve birşee baktığımızda ki gördüğümüz şeyler arasında uçurumlar olmuyor o da bende bu meselenin özünün ne olduğunu yaşayarak anladık. işi gereği biraz benden uzakta ama ilgi ve saygı konusunda görmediğim kadar doydum tahmin edemeyeceğim kadar yaşıyorum. aynı şekilde cevap verdiğimde ise ilgisine daha da bağlanan daha da kıymet veren bir erkek görüyorum. İnşAllah bozulmaz korkularım oldukça fazla.
benim asıl aklımı kurcalayan ise ikimizinde geçmişlerindeki insanlara fazlasıyla aşık olmamız ve bu ilişkilerin neticelerinde bizim fazlasıyla üzülmemiz bizim daha korkak olmamıza sebep oluyor. yani böyle ohhh diyemiyoruz acaba böylemi şöylemi diye düşünüyoruz hep yaşıyoruz ama korkarak. ya değişirse ya zamanla geçerse gibi korkular fazlasıyla var ikimizde de. ben bazen düşünüyorum ya beni onun gibi sevmezse, ya onun için yaptıklarını benim için yapmazsa gibi düşünceler bazen aklıma geliyor. ve inanın hep içimde değiştirelemeyecek bir şey ama keşke biz ilk seferinde birbirimizin karşısına çıksaydık diyorum. evliliklerimize baktığımızda o maddi olarak benden çok çok fazla hasar almış manevi olaraksa ikimizde sevdiğimiz için sabreden alttan alan olmuşuz. buna inanıyorum çünkü gerçekten sakin birisi olgun birisi. onun ve benim boşanma sebeplerimiz ise eşlerimizin özel hayatımızda tedaviye ihtiyacı olupta tedavi görmemeleriydi. yani bu kadar denk düşer :) herneyse ikimizde eşleri yaş olarak bizden büyüktü ama bizim yaşlarımız arasında 2 yaş var. bu açıdan da çok iyi. fakat ben düşünüyorum bazen acaba unutmuş mudur falan diye. bunu ona da yansıtıyorum bir şeyden örnek vereceğim zaman geçmişten örnek veriyorum o ise bunu yapmıyor benim için gelecek önemli geçmiş orada kalsın diyor hep ama ben aşamıyorum. bir de çok kıskanıyorum neden diyecek olursanız eşine yapmış olduğu bir çok şey bir kadının gerçekten isteyeceği şeyler çok güzel bir ev çok güzel bir düğün herşey istediğin gibi olmuş falan yani benim zamanıda yaşamadığım bir çok şey. şimdi evt yine yaşatır biliyorum elinden geldiğince ama kıskanıyorum ya elimde olmadan. bazen çok fazla bazen çok az ama kıskanıyorum. yani öyle bir erkeğin birine değer vermesi çok güzel bir şey ve benden başkasına geçmişte bile kalmış olsa değer vermesi beni kıskandırıyor. sizlerden yardım istiyorum ne yapabilirim ne düşünmeliyim ya da göremediğim şeyler var mı ana yardımcı olur musunuz.
benim asıl aklımı kurcalayan ise ikimizinde geçmişlerindeki insanlara fazlasıyla aşık olmamız ve bu ilişkilerin neticelerinde bizim fazlasıyla üzülmemiz bizim daha korkak olmamıza sebep oluyor. yani böyle ohhh diyemiyoruz acaba böylemi şöylemi diye düşünüyoruz hep yaşıyoruz ama korkarak. ya değişirse ya zamanla geçerse gibi korkular fazlasıyla var ikimizde de. ben bazen düşünüyorum ya beni onun gibi sevmezse, ya onun için yaptıklarını benim için yapmazsa gibi düşünceler bazen aklıma geliyor. ve inanın hep içimde değiştirelemeyecek bir şey ama keşke biz ilk seferinde birbirimizin karşısına çıksaydık diyorum. evliliklerimize baktığımızda o maddi olarak benden çok çok fazla hasar almış manevi olaraksa ikimizde sevdiğimiz için sabreden alttan alan olmuşuz. buna inanıyorum çünkü gerçekten sakin birisi olgun birisi. onun ve benim boşanma sebeplerimiz ise eşlerimizin özel hayatımızda tedaviye ihtiyacı olupta tedavi görmemeleriydi. yani bu kadar denk düşer :) herneyse ikimizde eşleri yaş olarak bizden büyüktü ama bizim yaşlarımız arasında 2 yaş var. bu açıdan da çok iyi. fakat ben düşünüyorum bazen acaba unutmuş mudur falan diye. bunu ona da yansıtıyorum bir şeyden örnek vereceğim zaman geçmişten örnek veriyorum o ise bunu yapmıyor benim için gelecek önemli geçmiş orada kalsın diyor hep ama ben aşamıyorum. bir de çok kıskanıyorum neden diyecek olursanız eşine yapmış olduğu bir çok şey bir kadının gerçekten isteyeceği şeyler çok güzel bir ev çok güzel bir düğün herşey istediğin gibi olmuş falan yani benim zamanıda yaşamadığım bir çok şey. şimdi evt yine yaşatır biliyorum elinden geldiğince ama kıskanıyorum ya elimde olmadan. bazen çok fazla bazen çok az ama kıskanıyorum. yani öyle bir erkeğin birine değer vermesi çok güzel bir şey ve benden başkasına geçmişte bile kalmış olsa değer vermesi beni kıskandırıyor. sizlerden yardım istiyorum ne yapabilirim ne düşünmeliyim ya da göremediğim şeyler var mı ana yardımcı olur musunuz.