Bu yaşlardaki ilişkileri çok ciddiye alamıyorum. İnsanın kendini tanıma dönemi olduğu için yanlışa da kayabiliyor, süreci düzgün de yürütemeyebiliyor. O yaşlarda evlenip hiç sorun yaşamayanlar gözümde anne karnından olgun meyve gibi çıkmış görünüyor
Önceki konulardan bahsedilmiş bilmediğim için yorum yapamayacağım. Ama burada bariz iki seçenek var. Erkek arkadaşınız sizi diğer kızlara göre daha durgun gördüğü için başkalarıyla böyle eğlense de gözünde sizi evlenecek biri olarak görebilir. Bu aslında yanlış bir değerlendirme. Ki bu da adamın bakış açısının nasıl hastalıklı olduğunu gösterir. Diğeri de sizi gerçekten seviyordur, o kişi de arkadaşıdır. Bu yaşlarda karşı cinsle o kadar çok vakit geçirmek bana normal geliyor. Üniversitede zamandan bol bir şey yok.
Asıl sorun sizin 3 yıllık ilişkinizde uzakta olmanıza rağmen konuşacak bir şey bulamamanız. İlgi alanlarınız aynı olmak zorunda değil, ortak noktalar bulunur ama insan nasıl sevgilisiyle konuşacak bir şey bulamaz. En uzun ilişkim 4 sene sürdü kendi çerçevemden yorum yapacak olursam her gün saatlerce konuşabilirdik. Bunun daha ileri zamanları var. Konuşamayıp ne yapacaksınız? Ya kendinizi geliştirmiyorsunuz, gündeminiz yok ya da gerçekten enerjiler uymuyor sohbet başlamıyor. Kırıcı dediğiniz yorumları dikkate alın bence.