- 27 Ağustos 2022
- 4.454
- 7.558
Yol yakınken ayrılın. Burdaki konuların çoğu farklı şehir evliliğinden kaynaklanıyor.Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.
Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor
Hayatınıza kastınız var sanırımÖnce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.
Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor
Evleneceğin kişi sadece sevmek gerekmiyor, ailesine bakacaksın , kendi ailene bakacaksın bu adamı koluma alıp bir topluluğa girebilecekmiyim diye soracaksın utanırmışım diye düşüneceksin. Ailelerim bir araya gelse konuşur , sohbet edebilirmişiz diye düşüneceksin . Çabalıyor demişsin ama bunu evlenene kadar düşünüyorum . Benim farkettiğim erkek ne kadar okursa okusun neyse o . Özünü geliştirmiyor.Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.
Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor
Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.
Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor
Çabalayıp çabalayıp sonuca gelemiyorsa devam etmenin anlamı yok bence. İstediğin gibi biri olamayacak o yüzden istediğin gibi birini bul derim.Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.
Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor
Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.
Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor
Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum.
Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi.
Bu sınavlara beraber hazırlandığınıza göre, benzer önlisans bölümleri okumuş olmalısınız ve gayette denksiniz.DGS ve KPSS önlisans sınavına hazırlanıyoruz, aylardır evden bile çıkmadı. Gerçekten çok çabalıyor ama bilemiyorum
Akademik olarak bile denk değilsiniz ne konusuyorsunuz ki ? Bir ODTÜ ogrencisi ile bir milyon sıralama yapan birinin ortak ne noktası var. Siyah ve beyaz bile sizin kadar zıt değil. Aile zaten çorba.Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.
Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'lu iken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor
Babamın karşısına böyle bir adamı dünür diye çıkarmaya utanirdim. Adam Ali Rıza gibi felç geçirir.ODTÜ kazanmış biri olsam üniversite sınavında milyonuncu olan adamla pek işim olmazdı diye düşünüyorum.
Konuştuğu dilin sorularını çözse milyondan daha iyi derece yapar.
Bu akademik başarıdan öte genel kültür olarak baktığım bir durum aslında.
Kültürsüz bir adamı, onun işe yaramaz azgın babasını problemsiz aileme sokmazdım.
Okulu bırakmış zaten. Belli ki kültürel olarak çevreye uyum sağlayamamış. Akademik başarı yanında her zaman kültürel gelişimi de getirmiyor. Bomboş da gelsen ODTÜ gibi bir üniversitede küpünü doldurman çok kolayken okulu bırakacak raddeye gelecek kadar uyumsuz kalıyorsan zaten karşıdaki adamın sıralamada 1 milyonuncu olması da çok mesele olmaz bence.Ben denk değiliz kısmına inanmıyorum. Kendine denk birini bulamayan bence bulduğu kişiye denktir. Ben de ODTÜ mezunuyum tüm sevgililerimi okuldan buldum, ortak bir kampüs kültüründen, eğitim seviyesinden bulmak varken disarda ne idugu belirsiz kişilerin peşine evde kalmayayım diye takılmak da
kusura bakma da orda binlerce insan içinde de bir tane mi bulamadın yaniŞaşılacak şey.
Akademik olarak bile denk değilsiniz ne konusuyorsunuz ki ? Bir ODTÜ ogrencisi ile bir milyon sıralama yapan birinin ortak ne noktası var. Siyah ve beyaz bile sizin kadar zıt değil. Aile zaten çorba.
Demek ki senin kafan da o üniversiteyi devam ettirmeye yetmemis. Yoksa bu çocuğu bulmazdin. Yine de bu çocukla olmaz. En azından kazanabilecek kadar iyisin.ODTÜ terk.
Bazı cevaplar gerçekten saç baş yolduracak cinsten. Şahsıma kadar hakaret başladı
ODTÜ yu hayalimdeki bölüm olmadığı için bıraktım art niyetli cadılar. Okulumdaki arkadaşlarim da hocalarım da beni çok sever sayarlardi