Öncelikle bir sakin.
Hem sizin hem de sevgilinizin haklı ve haksız olduğu noktalar var.
1) Bu kadar ağır hastalıktan sonra hemen toparlama olmaz. Doktorların iyi dediği günlük kendi ihtiyaçlarını görebilme, evden çıkabilme vb. Fiziksel hastalığın yanısıra psikolojik etkisi de olur zira ölümle burun buruna gelinmiş.
Sevgilinize ne zaman isteyecekler diye sormak yerine, “Doktor babanın iyi olduğunu söyledi ama yine de isteme konusunda çekiniyorum ne zaman konuyu açalım sence?” deseydiniz daha iyi olurdu. Sevgiliniz bir tarih söylerdi sonuçta hastalıktan önce isteme konuşulmuş.
2) Sevgilinizin öncelikleri çok net. Aslında en büyük vuruşu ev konusunda yapmış, büyük ev alıp anne babayla oturtmayı kendi başına karar veremez, çift olarak görüşmeniz lazım. Hemen ayrılık diyr kestirip atması yanlış.
3) Yedi yıl uzun bir süre evet ama milletin de ağzını kapatmanız lazım. Zaten 1-2 ay evvel öğrenmişler baba 25 gün önce kriz geçirmiş bir zahmet kalp krizi geçiren babayı niye sıkıştırmıyorsun diyenleri de susturun. Milletin ağzını büzeceksiniz.
Öte yandan yedi yıl gerçekten uzun ve evlilik istemeniz de normal. Zamanlama çok kötü olmuş.
Sonuç olarak sevgilinizin değişmeyeceğini ve ailesinden uzakta yaşamak istemeyeceğini varsayın, evlenecekseniz bunu kabul ederek evlenin.
Bu duruma tamam derseniz birkaç gün sonra yoklayın, verdiği cevaba göre ilerlersiniz.
asla değişmez.. Ailesini sevmesi , sayması çok güzel birsey ama, bunu yaparken seni yok sayması çok büyük problem.
