Merhaba öncelikle kendimden bahsedeyim 21 yaşımda sabit bir işi olan daima pozitif neşeli olan bir kızım ancak bir derdim var acaba ben mi çok abartıyorum yoksa gerçekten öyle mi dışardan bakınca bilmiyorum nereye danışacağımı bilmiyorum iyi hissetmiyorum ve o daima pozitif olan kızdan nasıl birisine dönüştüğümü görseniz hiç bir şeyden tad alamıyorum eskisi gibi enerjik değilim neşeli değilim hep bi karamsar oldum hiç bir şey yapasım gelmiyor içimden dediğim gibi ben mi abartıyorum bilmiyorum.
Daha önceden tanıdığım kişiyle 6 aylık bir ilişkim var her şey o kadar güzeldi ki ben evlenmek istemezdim ilk defa birini böyle sevdim çeyiz yapmaya başladım kimse inanmıyordu şaşırıyordu bana çünkü evlenmekte gözüm yoktu çevremden gördüklerime dayalı olarak bu şekilde düşündüm. Her şey dediğim gibi o kadar rüyada gibiydim ki hediyeler alıyordu onu geçtim manevi olarak çok fazla üzerime düşüyordu değerli olduğumu gerçekten bir şey yaşadığımda gidebileceğim bir kapım olduğunu hissettirdi bana bu yönden bir sıkıntı yok. Fakat ailesinin bana karşı ön yargıları oluştu. Neden olduğunu da anlatayım benim dışarıda işim vardı b noktasına gidecektim fakat b noktasında dükkan kapalı olduğu için a noktasına gittim ama gerçekten sevgilime bunu söylemeyi unuttum o da yalan söylediğimi sandı morali bozulunca da annesi söyle diye zorlamış bu da anlatmış. Daha sonra biz bu konu üzerinde sevgilimle tartıştık ve bir süre sessiz kalmayı tercih ettik birbirimizle konuşmadık. Bir kaç gün sonra ben gittiğim bir yerin storisini attım instagrama ablası da beni takip ettiği için ss alıp annesine atmış annesi de gelip sevgilime göstermiş ve baskı yapmış bu kız şuan seni dinlemiyosa ilerde hiç sözünü dinlemez vazgeç diye baskı kurup duruyor birbirimizi çok seviyoruz ama sevgilim aile rızası olmadan ben bir şeh yapmak istemiyorum diyor. Benim yaşım küçük olabilir ama çok şey gördüm geçirdim ne olursa olsun büyüğümdür saygımda kusur etmem ama ben bi ahlaksızlık veya affedilmeyecek kadar bir şey yapmadım. Annesi şuan böyle yapıyosa ileride ne yaparlar bilmiyorum dedim ki tanışalım nasıl biri olduğumu bilsinler en azından ön yargılarını kırarım dedim sevgilim ise şuan tanışmak istemiyor hareketin holuna gitmemiş ne yapsam da kararından vazgeçiremiyorum diyor. Sevgilimde biraz ailesine bağlı. Ben bir çok standartımdan vazgeçmişken sevdiğim için bu durumun böyle olması beni çok etkiliyor bunları anneme anlatsam bu sefer onun ailesine karşı cephe alacak sorunlar büyüyecek bu konuda ne yapmalıyım nasıl olması gerekiyor kendimi çıkmaz yolda gibi hissediyorum.
