sevgilime şiddet uyguladım

Acımamıştır merak etmeyin. Çağırıp özür dileyin. Travmanizdan haberi var mıdır bilmiyorum ama bize anlattığınız gibi ona da anlatın. Anlayış göstereceğini düşünüyorum. Kadınlar bu konuda pozitif ayrımcılığı hakkediyor diye düşünüyorum.
Acımamıştır ne demek ya ? Kolunuzu yanlışlıkla çarpsanız acıyor ki bile isteye anlık SAVUNMA mekanizması ile gözü dönerek vuruyor bir insan size nasıl acıtmasın ? İsterse 500 kilo olsun erkek kadın fark etmez canı yanar ve şiddetin her türlüsü travma bırakır bu kadar travmadan bahsediyorsak eğer.

Ayrıca ne yazık ki cinsiyeti yok şiddetin. Eşiniz size saldırsaydı anlık gafletle ay bana bağırıcan vurucan sandım diyip o zaman ne düşünürdünüz konu sahibi ? Ay kendini savunmak istemiş diyip affeder miydiniz ? Destek almalısınız şiddet hafife alınmaz. Oldu olacak cinnet geçirip karısına şiddet uygulayanları da bir anlık bir şeydi diyerek savunalım veya sarhoş sarhoş dövenlere ay ama sarhoşmuş diyelim. Bunlar böyle söylenince sert geliyor ancak bir kadın ben şiddet gördüm o yüzden de gözüm döndü şiddet uyguladım diyince pozitif ayrımcılık yapasımız geliyor ne hikmetse. Çok yanlı bakıyoruz olaya.
 
Konu sahibi ne yaptınız, konuştunuz mu? Merak ettim, sizin geçmişte yaşadıklarınız içinde çok üzüldüm. Çok ayrıntıya girmeden de olsa bu yaşadığınız şeyden bahsedip bu konuda terapi aldığınızı, aşmaya çalıştığınızı söyleyip özür dilerseniz bence anlayış gösterecektir. Eve geçince de konuşmak istemiş belli ki yazmış size.
Yani pek affedilir bir durum değil bu, kadın olarak bir erkeğin şiddetini nasıl affetmeyin diyorsak burada erkek içinde durum böyle malesef. Kadın erkek fark etmez, öfke sorununun sebebini ve kendisini herkes çözmeli, bu şekilde ilişkilerine devam etmeli. Kimsenin canını, kalbini yakmaya gerek yok.

böyle bir sorunum olduğunu bilmiyordum. olduğunu bilseydim bir ilişkiye başlamazdım çünkü bana göre ciddi bir sorun, daha önce hayatımdaki kimseye fiziksel zarar vermemiş biri olarak. bunun dışındaki sorunlarım yüzünden bile bu ilişkiye veya bir ilişkiye diyeyim hazır olup olmadığımı çok kez sorguladım. çünkü o sorunlar için destek görmekteyim. hazır hissetmeyi beklemekten vazgeçip teslim oldum. çünkü çok fazla kişiyi reddedip kendimi yalnızlığa ittim ve sevmeyi sevilmeyi artık hak ettiğimi düşündüm.

güncel durum ise kendisi ile konuştum özür diledim. fazla detaya girmeden o an savunma mekanizmamın neden o şekilde çalıştığını anlattım. anlayışla karşıladı hatta kendine bile hata çıkardı yüzüme çok yakın mesafeye doğru hızlı bir hareket ile elini uzattığı için korkmamı normal buldu. travmalı olduğumu bilmediğinden dikkatsizliğine geldiğini söyledi. olay onun için kapandı. ama ben kendimi suçlu hissettiğim için bir kez daha özür dileyerek ayrılmak istediğimi söyledim bugün. kabul etmek istemedi. ama ben yapamayacağımı söyledim ayrıldım. yorumunuzdaki son cümleniz ile aynı şeyi düşündüğüm için.
 
Konu sahibi evet ben de çok üzüldüm kötü şeyler yaşamışsınız umuyorum ki destek alarak bunları atlatabilirsiniz ancak yaptığınızın yanlış olduğunu bilerek konu açmanız çok güzel. Kendimi savunuyordum diyerek sıyrılmamak lazım şiddet gösterdiysek sorumluluğunu almalıyız. Sevgiliniz bu durumda bu konuyu unutmayacaktır ancak ilişkinin ilerleyen sürecine birlikte karar veremezsiniz şu an onun elinde ipler. Eğer o kişinin arkadaşı olsaydım sizden ayrılmasını önerirdim benim de belli şiddet travmalarım var ve şiddeti cinsiyetten bağımsız olarak affedemiyorum o yüzden. İlk erkek arkadaşımdan ayrılık sonrası şiddet gördüm ve ben bu konuyu unutamadım. Kendisi şiddet göstermesini ise aynı sizin gibi küçüklük travmalarına bağlayıp af dileyip şikayetçi olmamamı istemişti. Umuyorum alacağınız destek size yardımcı olur daha iyi bir hayat yaşarsınız.

o istemesede ben ayrıldım kendisinden. bu sorunumu çözmeden ilişkiye devam etmem normal olmaz diye düşündüm. bu başıma ilk kez gelen bir şey ve birisini küçüklük travmalarım var diye istismar edecek birisi değilim. şiddet uygulayıp bunu öne sürüp bahane edip kendini affettirmeye çalışmak başka bir boyut. ben bunun bir travma tepkisi olduğunu bile bilmiyordum. fark ettiğim için ayrılıp bu konuda destek alma kararı aldım ikimizin iyiliği için. bir de yanlış anlaşılmasın ama günün birinde bunu kullanma gibi bir niyetim olmadığı halde böyle düşünürse ve yüzüme vurursa diye bu muameleyi görmemek için kendime olan saygımdanda ayrılmak istedim. ve tabi ona olan saygımdan.
 
böyle bir sorunum olduğunu bilmiyordum. olduğunu bilseydim bir ilişkiye başlamazdım çünkü bana göre ciddi bir sorun, daha önce hayatımdaki kimseye fiziksel zarar vermemiş biri olarak. bunun dışındaki sorunlarım yüzünden bile bu ilişkiye veya bir ilişkiye diyeyim hazır olup olmadığımı çok kez sorguladım. çünkü o sorunlar için destek görmekteyim. hazır hissetmeyi beklemekten vazgeçip teslim oldum. çünkü çok fazla kişiyi reddedip kendimi yalnızlığa ittim ve sevmeyi sevilmeyi artık hak ettiğimi düşündüm.

güncel durum ise kendisi ile konuştum özür diledim. fazla detaya girmeden o an savunma mekanizmamın neden o şekilde çalıştığını anlattım. anlayışla karşıladı hatta kendine bile hata çıkardı yüzüme çok yakın mesafeye doğru hızlı bir hareket ile elini uzattığı için korkmamı normal buldu. travmalı olduğumu bilmediğinden dikkatsizliğine geldiğini söyledi. olay onun için kapandı. ama ben kendimi suçlu hissettiğim için bir kez daha özür dileyerek ayrılmak istediğimi söyledim bugün. kabul etmek istemedi. ama ben yapamayacağımı söyledim ayrıldım. yorumunuzdaki son cümleniz ile aynı şeyi düşündüğüm için.
İlişkinizin bu şekilde bitmesine çok üzüldüm, belli ki iki tarafta çok sevmiş. Helal olsun erkek arkadaşınızda çok anlayışlı davranmış, kendisini de sorgulamış, herkesin yapacağı bir şey değil. Ama işte bir kere bu durum olunca muhtemelen aradaki saygının yok olması, ileride bu durumun yine bi şekilde gündeminize gelebilme ihtimali vs. var. İnsan bunları pek göze alamıyor.
Sizi de tebrik ederim, sorunun farkındasınız ve bunun için geçmişteki travmalara saklanmıyorsunuz. Üstüne gidip gerekeni büyük sorumlulukla yapıyorsunuz. Burada sorunlu insanlarla bile evlenmek için kırk takla atanları gördükçe insan bir kere daha saygı duyup hayran kalıyor sizin gibi kadınlara.
 
o istemesede ben ayrıldım kendisinden. bu sorunumu çözmeden ilişkiye devam etmem normal olmaz diye düşündüm. bu başıma ilk kez gelen bir şey ve birisini küçüklük travmalarım var diye istismar edecek birisi değilim. şiddet uygulayıp bunu öne sürüp bahane edip kendini affettirmeye çalışmak başka bir boyut. ben bunun bir travma tepkisi olduğunu bile bilmiyordum. fark ettiğim için ayrılıp bu konuda destek alma kararı aldım ikimizin iyiliği için. bir de yanlış anlaşılmasın ama günün birinde bunu kullanma gibi bir niyetim olmadığı halde böyle düşünürse ve yüzüme vurursa diye bu muameleyi görmemek için kendime olan saygımdanda ayrılmak istedim. ve tabi ona olan saygımdan.
Sizi tebrik ederim. Zor olanı yapıp önce kendi sağlığınıza odaklandığınız, kendinize ve karşınızdakine saygı duyduğunuz için. Umarım travmalarınızı atlatır ve çok mutlu olursunuz bundan sonra
 
bir kaç gündür stresliyim maddi ailevi bazı konular nedeniyle. neyse bugün sevgilimle bi konudan ötürü tartıştık. otoparktaydık tam arabadan inecekken oldu olay. benim önümde duran güneşlik mi gölgelik mi ne deniyor bilmiyorum o açık vaziyetteydi. hararetli şekilde ben konuşmama devam ederken elini yukarı kaldırdı. ben bana el kaldırıyor sandım o an o sinirle allah ne verdiyse giriştim eline koluna. meğersem o gölgeliği kapatmak içinmiş. o an zaten aşırı sinirliydim yani fevri oldu anlık gelişti baya olay kendimi savunmaktı amacım. şok oldu haliyle napıyorsun sen dedi sadece. bende o an onun sakinliğini şaşkınlığını görünce duruldum. bana vuracaksın sandım dedim. iniyoruz diye kapatmak istedim unutuyorsun normalde diye dedi. benim biraz kafamı toplamam lazım dedim hızlıca indim arabadan o an yaşadığım pişmanlıkla. tepkisiz kaldı o da haliyle. eve çıktım o anı düşünüyorum sadece nasıl böyle bir şey yaptım diye. mesaj atmış şimdi nasıl oldun iyi misin sakinleştiysen konuşabilir miyiz diye. ama cevap veremiyorum. sakinleştim hatta çöktüm üzüntüde cabası. özür dileyeceğim sonucu nolursa olsun ama sonrasında konuşma nereye varır bilmiyorum. ayrılmakta istemiyorum ama bu olay hafızamızdan çıkmayacak belki ilişki boyu. tüm gidişat bozuldu kısacası. şiddet görmekten korkan ben, kalkıp şiddet uyguladım. ona zarar verdiğim için canım yanıyor. baya cüsseli biri canı yanmaz belki benim vurmamdan ama o kalp kırıklığını nasıl tamir ederim bilmiyorum. gozunde gordum cunku onu o an. son zamanlarda yaşadığım olayların neticesinde biriken öfkemi yanlışlıkla ona kanalize ettim. ilk defa böyle bir şey yaşıyorum. benle konuştuktan sonra ilişkisini bitirmek isterse haklı buna bir şey yapamam. ama anlayışla karşılarsa diyelim bana karşı eskisi gibi olur mu veya bu olay kapanıp ilişkinin gidişatı güzel devam eder mi nolur bilmiyorum. sizce beni affederse ve unutursa bu olayı ben sonraki süreçte nasıl davranmalıyım. anlayıslı biri oldugu icin affedeceğini dusunuyorum ama devam edip onu istismar ediyormuş gibi hissetmektende korkuyorum. uzun süredir psikolojik tedavi görüyorum o yüzden bazen sapla samanı karıştırdığımda oluyor. yardımınıza ihtiyacım var benim yapmam gereken en doğru şey nedir
Lena canım hangi ara durum buralara geldi ya. Bir önceki konuda sana kahvaltı hazırlamıştı. Roman falan okuyup burayamı yazıyorsunuz
 
X