Merhaba hanımlar
Yiyebileceğim tüm linçleri göğüsleme cesareti ile konuyu açıyorum ama sizlerden başka danışabileceğim kimse kalmadı. 3.5 senelik bir ilişkim var kendisini flört döneminde çok kıskanç olarak tanıtmadı ama sevgililikte bambaşka bir durumla karşılaştım. Kıyafet mevzularına girmiyorum bile o başka bir zamanın konusu olur sanırım. Bugün derdim en yakın arkadaşımla yaklaşık bir senedir görüşemiyor olmam.
En yakın arkadaşım erkekti, liseden beri çok sağlam bir arkadaşlığımız vardı. İnanın kadın ve erkek yakın arkadaş olabiliyor bunu onunla daha iyi anlamış oldum. Sevgilim hayatıma girdiğinde en yakın erkek arkadaşımla hemen tanışmak istedi ki bu konuda haklı olduğunu düşünüyorum ama arkadaşım sevgilimle tanışmak istemedi. Fakat sonsuza dek tanışmak istememek değildi bu sadece o buluşmaya özel bir araya gelmek istemedi diye düşündüm çünkü ben şehir dışında okuduğum için uzun zamandır görüşemiyorduk ve konuşacak özel çok konumuz vardı. Daha sonraki tanıştırma tekliflerime direkt hayır demese de çok gönülsüzdü, evleneceğiniz zaman tanışırız vs diyordu. 24 yaşına geldik kimseyi kimseyle zorla tanıştıramam. Erkek arkadaşım bu durumla birlikte kendisine inanılmaz bir cephe aldı ve bana ciddi bir mobbing uygulamaya başladı. Bu konuda gerçekten ciddi bir psikolojik şiddet gördüm. Erkeklerin birlikte olmak istemeyecekleri kadınlarla arkadaş olamayacağını, bana karşı bir hissi olduğunu öne sürüp durdu. Oysaki biz liseden arkadaştık aramızda bir şey olacak olsa eskiden zaten olurdu ama bunu ona anlatamadım. En sonunda da ayarlamaya çalıştığım bir üçlü görüşme için erkek arkadaşım işim var diyerek erteleyince de sevgilim rest çekti "ya o ya ben" meselesine getirdi ve ben sevgilimi seçtim. Sebebine ister aşk diyin ister daddy issues diyin ama sevgilimden kopmak istemedim, her şeyi onunla yaşadım. Hayatımın geri kalanını geçirebileceğim birini bulduysam tahammül göstermeliyim dedim. Ama arkadaşımı çok özlüyorum. Bir senedir görüşmüyoruz ona bu konuda bir açıklama yapamıyorum ne diycem "sevgilim beni senle görüştürmüyor" mu?
Beni sürekli arıyor ki kendisi bu konularda çok nettir vefasızlığa tahammülü yoktur, ben iki üç kez arar sonra bırakır sandım ama durumu açıklayamadığım için endişelendiğini düşünüyorum ve vicdan azabından kıvranıyorum. Her şeyi geçtim bir arkadaş olarak onu gerçekten çok seviyorum en yakın arkadaşımdı. Sevgilim bu konuda kesinlikle geri adım atmıyor sanki bir yere kısıldım çıkamıyor gibiyim.
Sözün özü ben arkadaşıma bir açıklama yapmak istiyorum ama ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Ayrıl diyeceksiniz biliyorum belki de yapılması gereken bu ama şu an bunun için hazır hissetmiyorum. Bir şekilde orta yolu bulmaya çalışacağım. Arkadaşıma onunla görüşemiyor ve telefonlarını açamıyor oluşumu nasıl açıklayabilirim? Her şeyi olduğu gibi anlatırsam benle görüşmez -haklı olarak- o yüzden onu yapamam. Lütfen bir akıl verin bana
Dipnot: başlıkta hata yapmışım sevgilim tüm erkek arkadaşlarımla değil en yakın erkek arkadaşımla görüşmeme izin vermiyor. Sebebi ise erkek arkadaşımın sevgilimle tanışmaması ve tanışmaya da yanaşmaması.