Biliyorum günlük bana kızacaksın ne zaman kendimi kötü hissetsem geliyorum buraya ama ne yapayım inan paylaşacak kimsem yok, gene neye kızdın dediğini duyar gibiyim aslında kızgın değil üzgünüm, eşim çok üzüyor beni be günlük bu adamın takıntılaırndan bıktım artık güzel başlayıp daha sonra kavga ile yüzüme kapanan telefonlardan sıkıldım, ben tam kendime ve çocuklarıma moral depoluyorum ama bir bakıyorum benim moral sıfır tabi bu çocuklarada yansıyor, benim yüzüm gülmeyince onlarda huzursuz oluyor, ben bunları haketmiyorum günlük, kendisi ta 9 yıl önce yaşananları söylüyor ama ben kendimi savununca duygu sömürüsü yapma oluyor her telefonu ağlayarak kapatıyorum ama benim canımın yandığının farkında değil, sadce ve sadece çocuklarım için bitirmiyorum bu evliliği ama kimseyle paylaşamıyorum, kimsesizlikte en az eşim kadar yakıyor canımı. İnanıyorumki Rabbim büyük her karanlık gecenin, aydınlık bir sabahı olacak,