Popüler Konu Sevgili günlük...

Allah için azıcık miligramlık bir ilacı bıraktım hafiften depresyona girdim yine ya öf
 
Yunan erkekleri çok yakışıklı, bazıları Türklerin maskülen yüz hatlı olanlarına çok benziyor. Onlar da bizim gibi Amerika’dan lider getiriyor😂 Amerika’ya küçükken gitmiş, orada eğitim almış biri ana muhalefetin yeni lideri olarak hizmet için ülkesine dönmüş. İyi Parti’de böyle çok isim var
 
Çok sıkıldım bu belirsizlikten...
Ruhum daraldı, bunaldım...
Bitsin artık yeter...
 
Güçlü olmak zorunda olmaktan hep nefret ettim ve yüksek ihtimalle içimde bu nefretle öleceğim. Bu dünyanın bana zorunda hissettirdiği ve asla içimden gelmeyen, içtenliğimi törpülemek zorunda bırakan, sadece mecbur kaldığım her şeyden nefret ettiğim gibi. Başarsam da en iyisi olsam da fark etmez...
Güzel olan ama bu dünyada kabul görmeyen şeyler...
 
Özgürce sevebilmek istiyorum...
Beni seveni...
Kendimi sıkmadan kasmadan korkmadan...
Şımarır mı tepeme çıkar mı kendini çeker mi değersizleşir miyim vs. diye düşünmeden...
Stratejinin, taktiklerin Allah belasını versin gerçekten çok bunaldım.
Niye zor bu kadar...
 
Sevmenin güzelliği..
Bırakmanın acı vericiliği...
Ve bu acıyı cesaretle yaşamak zorunda olmayı kabullenmenin gerekliliği...
 
Anında nazar yediğin için kimseyle -aile dahil- pozitif(belki bazen negatif) bir şey paylaşamamak çok kötü bir şey...
Gerçekten üzüyor bu durum.
 
Ben neden sürekli egoist, hırslı insanlarla karşılaşıyorum ya. Neden. Ne öğrenmem gerekiyorsa öğreneyim bitsin valla sıkıldım. Gerçek, dümdüz sevgi istiyorum. Hırsından beni isteyen, unutamayan doğru düzgün ilişki yaşayamayacağım birini istemiyorum. Arkadaş olarak da mesela hasetinden, hırsından uzaklaşsam bile canımı sıkma derdinde olan insanları çekmek istemiyorum hayatıma. Huzur istiyorum ben... Bunun için neler mümkün... 3. kişi olarak da kimse hayatıma burnunu sokmasın istiyorum...
 
Sabah sabah çok tatlı cümleler
 

Eklentiler

  • 86A6134B-EDC0-49DC-A18B-F9B8689BBAB9.jpeg
    86A6134B-EDC0-49DC-A18B-F9B8689BBAB9.jpeg
    183,9 KB · Görüntüleme: 30
Çok kötü hissediyorum. En mutsuz olduğum dönemde gibiyim. Kendimi karşıma alıp sımsıkı sarılmak isterdim.
 
İyi niyetli, kibar, kültürlü ve hanımefendi kadınlarla içten dostluklar kurmaya ihtiyacım var ama bu köy gibi yerde karşıma çıkma ihtimallerini çok düşük görüyorum. Yeni karşılaştıklarıma, içime sinen bazılarına ben böyle olmak istiyorum, sen de aynı kafada mısın, için başka dışın başkaysa hiç uğraşmayayım dememek için kendimi zor tutuyorum 😂
 
Neden gülerken, mutlu olurken birden bir hayal kırıklığı ve acı bir bitiş yaşamak zorundayım. Neden!
Niye gülmeye devam edemiyorum somurtmak ve ağlamak olmadan...
 
Aslında ağlıyorum ama dışarıdan gözyaşı akmıyor bir türlü...
İlaçları kesip bir güzel ağlayıp tekrar başlayasım var, işin bu tarafı can sıkıcıymış.
 
Bir gün de güzel ve yoğun duygularla alınan kararlar doğru olsa ne olurdu..
 
Son düzenleme:
Depresyon böyle bir şey mi acaba. Bu ara her şeye canımı sıkıyorum, belki de alakasız senaryolar yazıyorum. Yani her şeyin altında bir şey arıyorum, her şeyden işkilleniyorum. Sıcacık yatağımda bütün gün yatasım var ama ne mümkün…
 
X