Günlük, dayanamıyorum artık bitsin . Zerree mecalim kalmadı.Yaşanmıs yaşanmamıs ne varsa hepsinin ağırlı içimi eziyor artık.Cok yoruldum. Babamı,oğlumu cok özledim.Sanki hicbiyere ait degilmisim gibi heryer yabancı. Soluklaşmıs gibi hayat nefesim daralıyor. Bu sayfalar ölüler defteri olacak birgün, umarım ileride okuyacak olanlar böyle hisler yaşamazlar,yazmazlar.Konuşamayıp -aslında cok konusup- kimseye derdini anlatamayanların duvarı olmaktan çıkarsın birgun umarım.