Popüler Konu Sevgili günlük...

Dün gece çok hassaslaştım, içim pek bir doluydu, bir ağlama seansı yaşadım, bir yandan da telefonda günlük uygulamasına içimi döktüm ağlaya ağlaya(bir ara bırakmıştım yeniden başladım), ne kadar iyi geldi, bir hafifledim.
 
Şöyle en az 1 ay boyunca her gün bir yandan ağlayıp bir yandan arada yazıp çizip arada anlayışlı birilerine(psikolog belki) anlatsam belki sağlığım düzelebilir.
Arada da bas bas bağırabilsem iyi olabilir.
Beni kendi içime kapanmamı sağlayıp kaygı, depresyon, stres sahibi yapıp her şeyi göründüğü gibi sananlar, söyleyince falan bahane, abartı olarak görenler, şaşıranlar, kabul etmeyenler, aşağılayıcı yaklaşanlar, yani kısaca özellikle aileme teşekkür etmek istiyorum.
Allah'ım yalvarıyorum anlaşılayım ve herkes biraz da kendine baksın. Lütfen, tüm hayatımda yansımalarını da gördüm, görüyorum, bitsin bu ders her neyse. Ya da öyle bir umursamaz yap ki beni bu konuda asla dert etmeyeyim, içimde sıkıntı yapmasın. Bilmiyorum işte çözülsün artık bu mesele.
 
Son düzenleme:
yani kısaca özellikle aileme teşekkür etmek istiyorum.
Siz bile tanımıyorsunuz beni, tahminleriniz var sadece. Bazen diyorum ruhlarınız bir içime girse de görseniz ne oldu ne oluyor ya da film gibi bir yaşadıklarımın kasedi olsa, tarafsız bir elden gösterilse.Bu kız kendi iç dünyasında neler yaşadı. İmkansız ama işte çaresizlik hissi düşündürtüyor böyle şeyler... Bünyenize biraz empati, psikoloji bilgisi ve farkındalık yüklenmesi gerek ama önce, yoksa daima savunma modunda olununca çok da bir şey fark etmez, en nihayetinde kendinden kaçıp başkasına yüklenme çabası devam eder.
 
Günlük selam..
Herseyi bildigini zanneden ama aslinda once haddini bilmeyen insanları benden uzak tut tamam mi valla uğraşasim yok
Kendi kendine kavga et arkadaşım bana niye sicriyorsun?
 
Sabit bir huzur huzur huzur huzur diliyorum. Çok diliyorum. Öyle böyle değil.
O gün muhtemelen geçmişe bakıp ağlayarak şükredeceğim. Ara sıra yaparım bunu normalde de ama o gün nihai hedefime ulaşmış olacağımı düşünüyorum...
 
UZUN bir aradan sonra merhaba günlük. Yine evde yalnız olduğum bir gece... daha ortalığı toplayıp yarının yemeğini yapacağım. Yorgunum başım ağrıyor. Konuşasım var ama konuşmaya enerjim yok, öyle tuhaf bir durum.
 
Söyle bana hala dağların karlı mı, gönlündeki memleketler dumanlı mı ....
 
Şairin dedigi gibi içimi acıtanda sendin acımı dindirecek olanda hala seninle ayni evde yaşayarak kendimi acitanda benim bu hikayede en suçlu benim insan 40 yasinda daha cok sevilmek anlasilmak bekliyormus .Allahim bana bir yol goster ama bu adamdan hayir gelmiyecekse duzelmiyecekse bana hayirli bir çıkış yolu goster her eve geldiginde oglumun heycanla sana sarilisina kizimin gülüsune kiyamiyorum ama ben bu sevgisizlige yok sayilisima dayanamiyorum
 
Ben konuştukca sen sustun ben kendimi anlatdikca sustun panigim herseyi abartiyorum peki beni bu hale kim getirdi çok konusmayi sevmiyordum onceden ama sana ulasabilmek cok konustum fazla konustum şimdi susma sirasi bende kabuguma cekildim kimsesiz oldugum bu sehirde ayni evde sensizligi ardaşsiziligi yaşatiyorsun bana suan sadece sabir donemindeyip gucumu toparladigimda bende seni hem icimdem hemde bu sehirden terkedip gidecegim
 
Bir gün hayatım hakkında kitap yazsam adı "tek başına" gibi bir şey olur sanırım.
 
Beni anlamayan, anlamak istemeyen hiç bir insanın hayatımda olmamasını istiyorum ama işte.. Koca ve zorunlu bir "ama" var. Dilerim bir gün çok güzel dengeli bir yol bulunur.
 
Geçecek Vind. Geçecek. Nasıl şu anda geriye bakıp şükrediyorsan zamanla daha çok şükredeceksin. Çok çabaladın(elinden gelen buydu) karşılığını da almak zorundasın.
Kimse çabanı görmüyor çünkü asla bilmek görmek istemediler, yanlış anladılar, canını daha çok sıktılar ve sen hep içinde, ruhunda yaşadın bu çabayı, destek alamayacağını daha çok köstek olunacağını anladın. Görünür oldukça da kabullenmediler, farklı yorumladılar, işlerine nasıl geliyorsa. Yardım çağrın bu maddi dünyada, çevrende karşılık bulmadı, herkes kendi derdindeydi.
Pes etmemeye devam et...
Huzuru bulacaksın bir gün bu dünyada. Rabbim daha çok güç kuvvet versin.
 
Bazen gereksiz düzeyde fazla sabırlıyım, bazen de fazla sabırsız.
 
Artık bazı şeylere katlanabilir olmak istiyorum. Affetmek mi neyse onu yapabilmek affedemiyorsam da bunu kabul etmek istiyorum. Böyle yaşanmıyor. Sindiremediğim şeyleri aşmam lazım, bunun bir yolunu bulmam lazım.
Allahım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…