İnsanlardan kendimi korumaya çalışmak, niyet anlamaya çalışmak aşırı derecede yorucu, zor ve acayip canımı sıkıyor, zamanla biraz alıştım ama hala zor geliyor. İstiyorum ki bir iş yaparken sadece ona odaklanayım kim çıkıp da can sıkacak, işi bozacak bunu düşünmek zorunda olmayayım, hak edilen otomatik olarak verilsin ama yok öyle bir dünya. Kendimi bu tarz kötü ve bana karmaşık gelen olasılıklara adapte etmek çok zor geliyor ve otomatik olarak aklıma gelmiyor, bazen nedenini çözemediğim için de uyumlanamıyorum, aklıma gelse de yeterince ayrıntılı düşünmeyebiliyorum ya da çıkıyor bir anlık o modda kalamıyorum, çaba harcamam lazım genelde, hadi yaptım o da öyle bir enerjimi alıyor ki, zihnimi öyle yoruyor ki. Ve yaşamanın gereklerinden biri bunu yapmak maalesef. Bu dünyanın gereklerine ne zaman alışacağım tam olarak acaba, dengeyi tam olarak ne zaman kuracağım?
Eskiden çok isyan ediyordum zamanla azalsa da bazen yine edesim geliyor.