Popüler Konu Sevgili günlük...

İyi değilim. Bu gece daha bı kötü oldum. Ağladığım için gözlerim hem şişti hem ağrıyor. Bu kadar az kalmışken böyle bir durumla karşılaşmak.. çok üzgünüm günlük. İyi değilim

Sanırım yarın eşim şehirdışına gidecek. Haftasonu gelecek. O zamana kadar geceleri sendeyim Kk. Karanlık gecelerimin yıldızı sensin

Bazı şeyleri düşüncelerimle, odağımla, korkumla beslememeliyim ama bir yandan da bu durumun daima farkında olup dürtüsel davranmamalıyım. Gergin bir zamandayım...

Çok kötü geçiyor benim için bu süreç. Çok zorlanıyorum. Bana iyi geliyordu. Şimdi o da yok yanımda. Ben çok ama çok zorlanıyorum. Sonucundan da korkuyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum günlük.

Selam günlükcüm. Dün dediğim gibi iki gece evde yalnızım ve Kk otele giriş yaptım, iki gecelik yer ayırtmıştım Bdv koridorunda bir oda tuttum oralardayım. Bedenim burda ama ruhum başka yerlerde.

Çok moralim bozuluyor, neden oluyor bu...

Rüyalarımın mesajlarını şimdi anlıyorum sanırım... Allah'ım umarım abartıyorumdur, psikolojiktir, bana öyle geliyordur vs., umarım...

Allah'ım bu kötü olaylari unuttur
Ben de regl donemindeyim hayret bi sey
Gidip de kimseye saydırmıyorum haksiz yere
Yaziktir gunahtir
Seninki hasta da benim babam hasta degil mi sanki...!! Bilmez gibi.....!!!
Allahim sen dogruya ilet onu,
Akıl izan insaf merhamet firaset ver ona.
Üzmesin artik kimseyi. Amin

Çok yalnızım ve en kötüsü de kalabalıklar içinde yapayalnız hissetmek. İç geçirerek uzaktan izlemek. Ne çok şey birikti içimde yıllardır. Ne çok şeyden hiç yaşayamadan vazgeçtim. Umut tükendi, sabır tükendi. Gülmek ne kadar da zor oldu benim için. Belki bir gün iç çektiğim her güzelliğü ben de yaşarım, belki bir gün bunca beklediğime değdi derim. Keşkeler birikmiş içimde. Belki bir gün iyikilerle dolar içim keşkelerim son bulur…

Sen de bırakıp gittin öyle mi 2 ay olmadı ama ben nasıl alışmıştım sana. Bu 4. kaybım. Rabbim son olsun.

1 saat takmasam ardından yine aynı hüzün çöküyor içime. Çok istiyorum hayallerime kavuşmayı onları yaşamayı. Allahım nasip et bana da nasip et Rabbim Öyle içten istiyor öyle içten bekliyorum ki. Çok geçmeden buraya şükürler olsun sonunda yaşıyorum hayalimi yazmayı istiyorum. Çok uzak geliyor o günler ama imkansız değil biliyorum. Bir mucize ver Allahım bir mucize. Ahhh benim içimde büyüyen hayallerim. Dilerim bir gün layıkıyla yaşarım sizi. Rüyası, hayali bile böyle güzelken gerçeği kimbilir nasıl büyük mutluluk. Gelsin o günler artık. Ne kadar cok istiyorum nasıl hevesle bekliyorum. Gel artık beklediğim, gerçek ol hayalim.

Bir gün iyiysek on gün kötüyüz. Çok pişmanım evlendiğim için

Beklediğim günler uzak mı yoksa hiç gelmeyecek mi? Ah bu belirsizlik. İçten içe çürütüyor beni. Bir mucize bekliyorum şimdi. İmkansızmış gibi görünen şeyi istiyorum. Umarım bekletmez daha fazla beni mucizem.

Keşke benim de karşımda her zorluğa rağmen dimdik duran ve beni sevebilen biri olsaydı. İnsan tek başına dağ olamıyor bazen

Keşke biraz kafa dinleyebilsem... Kendi başıma kalabilsem.. Çevremde kendimden başka birinin enerjisi olmadan bir kendimi dinlesem... Zırt pırt bir şeylere müdahale edilmeden... Ve bu güzellikle bir yoldan olsa tabi. Hayatımda hep büyük bir eksiklik gibi geliyor bunu yapamamış olmak.

İnsan ailesini seçemiyor. Seçim hakkı verilseydi asla bu aileye doğmazdım. Bıktım, usandım. Canıma tak ettirene kadar baskı kurmaya çalışıyorlar. At gözlükleriyle bana hayatı zindan etmeye bayılıyorlar. Kurtar beni Allahım bunlardan

Özgürce hata yapmasına, yanlış yapmasına, çuvallamasına, yeterince rahat bir şekilde bir şeyleri hata yaparak zaman içinde öğrenmesine izin verilmemiş yaparsa da sert karşılanmış bir insan bunları yapmak istiyor sanırım yaşı ilerlese bile. Yanlış olacağının farkında olsa bile bilerek özgürce hata yapmak, çuvallamak istiyor. O eksikliği tamamlama ihtiyacı duyuyor gibi, maddi dünya için gerekli bir manevi öğreti, bir yandan da o anlarda olması gereken anlayışı, koşulsuz sevgiyi, o halde de kabullenilmeyi arıyor galiba. Ama başkasından pek kolay değil bunu görmek, zaten görsek bile kendimiz bunu yapmadıkça karşımızdakine de inanmayabiliriz. Verilmeyen şeyi kendi başına öğrenmeye çabalamak çok zor iş. Ve bana zamanında, çocuklukta yaşaması gereken bir çok şeyin büyüyünce telafisi hiç olmaz gibi geliyor, yani bir şekilde kontrolü sağlasan bile eksik kalacakmışsın gibi, belki daha az hatırlarız, daha az hissederiz ama kalır gibi, koşulsuz sevgi büyükler arasında olmuyordur(genel olarak insanlık açısından düşünürsek olabilir ama yakın ikili ilişkilerde olmaz bence), durumu çözersek doğaya, çocuklara biz verebiliriz bunu anca. Umarım yanılırım, zannettiğimden fazlası olur en azından. Bir de şu var, zaten hata yapmak değerli(bunu zamanla anlıyorum) ve mükemmel olmaya çabalamak yanlış bir şey ama çocukluktaki gibi her konuda özgür olmanın, normal karşılanmanın imkanı da yok işte...

Cağnım günlük... bugün çocukları alıp parka gittim arkadaşlarla. arkadaşlarıyla bensiz eğlenen çocuklarım, karşılaşıp çay ikram ettiğimiz tanıdıklarımız ve iki lafın belini kırdığım arkadaşlarım... deşarj olduğum güzel bir gün geçirdim. Çok şükür Allahım

Yine bir takım aydınlanmalar yaşıyorum ama keşke kafamı toparlayıp düzgün bir metine çevirebilsem

Mümkün mü bilmiyorum. Bilmemek, beklemek tam bir cehennem. Haydi gel artık, haydi bekletme artık. Cok bekledim,çok istedim, çok yol gözledim. Sabrım yoruldu, umudum yoruldu, benliğim yoruldu. Gel ki artık şu inişli çıkışlı ruh halim bitsin, gel ki artık içim aydınlansın karanlıklarım son bulsun. İmkansız değilsin ama zorsun biliyorum. Gel bekletme çok yoruldum…