Popüler Konu Sevgili günlük...

Selam
Sanırım yaklaşık 8 yıl önce birgün düşünüyordum- ara ara düşünürüm ben- işim var, evlendim, çocuğum oldu... bunlar o kadar güzel ki.. ama benim hissettiğim bu değildi. Mücadeleyle geçen ömrümün sonuna gelmiş gibi hissettim, yani artık uğruna savaşacak neyim kalmıştı ki?
Ve hayatımda ilk kez o zaman ölmekten çok korktum; bir gün öleceğim fikri şaaak diye suratıma vurdu anlayacağın!
sanırım hiçbir mücadele bu kadar anlamsız olmazdı çünkü sonucu çoktan belli bir savaşa girmiş olurduk.
George Floyd un ölümünde ne zaman ağladım biliyor musun? 2 metrelik dev gibi adamın ‘anne’ diye çığlığını duyduğumda-ve hala kulaklarımda!
Hayatta iki seçim hakkımız var; ya elindekilerle mutlu olmayı bilirsin ya da daha iyisi için mücadele edersin ikisinin birbirine üstün bir tarafı yok.
Zavallıca olan sorunumuzun olması değil; oturup elimden hiçbir şey gelmez diyerek mızmızlanmak..
Mutluluk içimizde mi değil mi bilmiyorum ama ona sahip olmak için gereken irade içimizde bir yerlerde..
Kıçını kaldırabilenlere selam olsun

Sevgili günlük
Şu aralar aklımda bir şey var-Kocamla bir sorunum yok şükür de- bu kaynanayı nasıl boşarım ki?
Boşlamak da bir seçenek tabi

Sevgili günlük
Bugünde öyle geçti gitti
Planladığım işleri milyoncununki kere erteledim.
Sevgili kocam yine mesai yaptığı için yine evde tv karşısında kös kös oturuyorum iyice vizyonumu da kaybettim eskiden puzzle yapar kitap filan okurdum şimdilerde öküz gibi koltuğa yayılıp hiç bişey yapmıyorum

Lütfen biri beni dürtsün..
Görüşürüz canıms

Sevgili günlük , Allahım affetsin ama çok bunaldim . Isım çok yoğun , istediğim kariyerin yanından bile geçemedim , yaş olmuş 38 ben hala bebeğim olsun diye uğraşıyorum , ama hala 1 tane bile olmadı. Sürekli diyet yapıyorum ama sürekli kilo alıyorum. Sürekli insanlardan kazık yiyorum.
Buna şükür mu desem bilemedim , Allah beterinden korusun insallah.

Sevgili günlük,
Ne ara nasıl bu kadar tahammülsüzleştim bilmiyorum. Kızmıyorum da kendime. Çünkü bunu ben yapmadım.
Sadece her şeyi geride bırakmak istiyorum. Ve buna çok az kaldı. Şimdiye dek yaşadığım hayat bana ait değildi. Artık kendi hayatımı kuruyorum. Yeni bir şehir, yeni insanlar, yeni bir iş, yeni bir ben... Beni ben yapan her şey için hayata teşekkür ediyorum. İnanıyorum ki bundan sonra her şey çok daha güzel olacak.

Burada çok dertli insanlar varmış. Bilin ki benim de sıkıntılarım var. İmtihan dünyası. Her zaman çabalayan birisi oldum. Her zaman çabalar gerisini allaha bırakırım. O en doğrusunu en hayırlısını bilir.
Bugün 2 aydır canımı sıkan sorunu çözdüm. Şükürler olsun. Şimdi huzurluyum. Yarın ne yaşayacağım kimbilir..
Ben burayı hergün okuyamam yüreğim dayanmaz... Dertli insanlar bilin ki bir gün hepsi geçecek..

Sevgili günlük,
Bugün yine monoton geçti, sevmediğim bir işte çalışıyorum ve halâ aşkı bulamadım

Ne uzun zaman olmus buraya yazmayali.. En son 2013te yaziyodum. Esimle sevgiliydik ve askerdi.Safak sayiyordum.Bol kavgali gurultulu surecimizi yasiyoduk stresten...Simdi karsilikli bebeklerimizi uyutuyoruz.Zaman neler getiriyor bizlere ve neler götürdü...

Sevgili günlük
İçinde bulunduğum zor durumdan kendimi çok kötü yıpranmış güçsüz hissediyorum. En kötüsü de çevremde halim şu diyecek kimsem yok sabahtan beri kimi arasam da dertleşsem diye telefona bakıyorum kimsem yok.. Söylecek çok şeyim varken. Sadece bu kadarını yazıyorum ve susuyorum

Sevgili günlük bugün yavruma bakıp çookk şükür ettim. Ben anneyim artık ya. İliklerime kadar.
Çok şükür.

Sevgili günlük..
Özlem ve pişmanlık iki taraftan sardı kalbimi.. sessizliğin içinde tek dayanağım kızım
Olmak istediğim yere varınca geri geleceğim, bekle beni günlük...

Sevgili günlük hayatin ve yaşamın ıçinde hangi acı varsa tattim evlat acısı en ağır acı olanıydı belkide...Yokluk bolluk üzülme sevinme ayrılık yeni başlangıçlar hep ve sık sık olan diyet gibi kulvara hep yeniden çıkıp yeniden yarışa girmekti hayatımızın koşturması.Belki oyuzdendir belki yaşama yüzsüzlüğümüz,evet yüzsüzüm ne olursa olsun ne acı olursa olsun kendimi yasliliğimdada gormek istiyorum yenilsemde nasil yenildim gormem yasamam ve yine tecrübe etmem gerekli ve sevgili günlük ben hergun yanıp hergun küllerimden doğacağım.Üzgünüm benim uzulmemi isteyenler ben hala ayaktayim size gecmis olsun.......

Evet, sevgili günlük;
Bir tek sen sevgili kaldın zaten, gerisi hep...

Sevgili günlük seviyorum seviliyorum. Daha neyin açlığı bu. Ne aklımı ne kalbimi ne ruhumu doyuramadim.
Gidiyim de bisiler yiyim.

Sevgili günlük
Allah aşkına biliyorsan söyle ben bu ders, sınav defterini ne zaman kapatacağım?
Bıktım artık ya, ben de kendime biraz olsun zaman ayırdığımda vicdan azabı çekmek istemiyorum artık.
Neyse bu günlük bu kadar yeter. Gideyim de ağlayarak ders çalışayım. Sınavdan sonra daha uzun dertleşiriz belki ha ne dersin günlük?

Uzun zaman oldu sana yazmayalı taşınma yerleşme derken yok oldun ki ne çok istemiştim doğacak çocuğumun sana yazdıklarımı okumasını ona ulaşmak için yaşadıklarımı bilmesini ama belki bir umut vardır hala yıllar geçti artık 44 yaşındayım okuyacak çocuğum da olmadı ama son 4 yıldır tedavide yok artık vardır demi bunda da bir hayır beni bekleyen bir kızım var bir yerlerde evet evet yazarken bile heyecanlandım.Tamda anladığın gibi evladım olsun çok istedim ama artık karnında değil kalbimde büyüteceğim onu

Sevgili ortağım,
Üniversite yıllarımdan kalan bu alışkanlığı telefon klavyesi ile yeni ve yeniden yaşamak için sanırım bir bildirim gelmesini ben de beklemişim

Sayfalarına karaladıklarım çoğunluk gibi mutsuz anlarım ve seni kişisel psikolog olarak görme muamelesinden öte geçemedi..
Evet cevap alamadım senden ama kendimi dinledim senin gözünden(sayfandan)..
"Bir gün de mutlu gel be" der gibiydin ama ben yine de hezeyanlarımı anlatırdım sana.. Hep aynı eksen etrafındaydı sana yazdığım zamanlar.. Elime alıp okuduğumda anladım yazmadan değişmeyi..
Değiştim sonra 25 yılımı çöp etmişim bunu da anne olunca anladım..
Ve anne olunca büyüdüm ben de..

Şimdi artık kötü anlarda uğramayacağım sana onu biliyorum
Otursam sabaha kadar yazardım da sekiz tane ders sınavımın henüz dördüne girebildim ve kalan dördünü de çalışmam lazım..

bugün kötü bir gün sanırım öğleden sonra acilden çıkamadık, 1 saat önce beyinde ki ödem sanırım bası yaptı babamın sağ tarafı etkilendi. Apar topar yine hastanede aldık soluğu.

Gelen 112 ekibi hatta hatta her seferinde gelen 112 ekibinin ayaklarına Rabbim taş değdirmesin. O ilgi, o alaka ...

Sonrasında isterseniz Üniversite değil Gölcük Devlet'e götürelim mi amcayı dediler kabul ettik.

Orada acilde görev yapan Prt. Dr. Hacer Balaban Şimşek... Ben seni neden yere göğe sığdırmayayım ! Hastanın bilgi düzeyine inen, akıllarda soru işareti bırakmayan, hasta yakınlarına söz hakkı verip onları dinleyen bir o kadar da kibar doktorumuza çok teşekkürler.

İşte böylelerini gördüm mü takdir ederken öğleden sonrakileri görünce küplere biniyorum...


aynı günde 2-3 saat arayla 2 acil seyahati...