Popüler Konu Sevgili günlük...

Kendimde değişmemesinden korktuğum ne varsa değişiyor ya, yüzlerce kez şükredesim geliyor! Teşekkür ederim Allah'ım...
Bazı şeyler değişirken de canım yanıyor, sanki kendimden mecburi olarak değerli bir parça koparıp atıyormuşum gibi... Aslında değerli ama bu dünya için değersiz bazıları... Ya da istemediğim şeyler.. Bazen de zor kabullenişler.. Ve evet mecburi... Çok direnmiş oluyorum ve istediğim olmayınca zorlanarak bırakıyorum... Bazen canımın yanması gerekiyor...
Ama sonuç olarak bu dünyaya kolay yoldan değil, ağır ama gönül rahatlığı yaşayarak alışıyorum. Öğrendikçe daha güzel oluyor bir şeyler, daha hızlanıyor gibi.
Oturacak, daha da güzel oturacak inşallah...

arada buraya bir şeyler karalayayım bende.
zaten uzun zamandır öfkemi, kırgınlıklarımı, kızgınlıklarımı kendimden başka kimseye gösterebildiğim yok.
uzun zamandır bir girdabın içindeyim.
uzun zamandır ben, ben değilim.
hangisine daha çok yanayım? yüzümdeki gülüşlerin bitmesine mi?
içimde hiçbir şeye karşı sevgi, merak, çaba kalmamasına mı?
bu ben değilim. ben böyle değildim..
ne çok severdim yaşamayı. şimdi istediğim tek şey haftalarca evden, yataktan çıkmadan yatmak. sorumluluklar, ağlamalar, söylenmeler, tartışmalar olmadan sadece kendimle kalmak. içim dışıma çıkana kadar ağlamak.
ben çıtkırıldım, naif, merhametli ben..
bazen kendime sarılıp ne oldu kuzum sana diye sarmalayasım geliyor kendimi.
ben güçlü durmak zorundayım.. yaralarımı kimseye gösteremiyorum. en yakınıma bile.
ama ben bittim tükendim.. yavaş yavaş yok oluyorum sanki.
çok yoruldum.. hiç böyle hayal etmemiştim. ben çok yoruldum..
geçecek mi ? geçer mi ? peki bütün bunlar bittiğinde ben yine aynı ben olabilecek miyim ?

Hangi doktora gideyim ben bilemiyorum artık, bir de corona var, deliricem.

Tek bir şey kaldı gibi evren... Öyle gibi...
Bana bir yol haritası lazım, bana bir amaç lazım, bana ilk adım lazım.
Bilmiyorum ve beklemekten başka çare göremiyorum. Artık beklemek de istemiyorum...
Ama hayır, kaygı üretmemeli, telaş yapmamalıyım, öyle hissediyorum...
Dengede kalmak zorundayım.

Sağlık en önemlisi...
Bu güncel durumlar uzadıkça, büyüdükçe gerilmeye başladım ne olduğunu bilmediğim bir rahatsızlık geçirdiğim için...
İnşallah ciddi bir şeyim yoktur...

Beklemeli miyim, beklememeli miyim, ne yapmalıyım, bir işaret...

Herkes her haltı çok iyi biliyor. Deliricem!

İmkanım olsa çocukları mutlu edebileceğim bir işim olsun isterdim sanırım.. Bunu isteyebileceğimi keşfedeli az bir zaman oldu, çünkü hayatımda, zihnimde bazı çözülmeler de yeni oldu... Önce kendi içimdeki çocuğu iyileştirmeliydim ve devam da ediyor...

Güzel insanlar diliyorum... Sen biliyorsun Rabbim...

Bir gün hayatımda kendi istediğim şartları oluşturduğumda "tam manasıyla ben" olacağım.
Belki hemen olmayacak, belki yavaş olacak ama olmasını tüm kalbimle diliyorum.
Belki yol üzerinde istediğim şartlar şekil değiştirecektir biraz çünkü bazı şeyler öğrenicem, fark edicem belki de, çünkü uyum ve bunu kabul etmek şart ama olması gereken neyse o olacaktır eğer ben doğru düşünür, doğru davranırsam.
Şuan yüksek bir enerjiyle yazıyorum bunları, nasip olur dilerim...

Saçma sapan bir ruh hali içindeyim. İki haftadır bomboş günler geçiriyorum. Yapmam gereken çok şey var aslında. Bunları yapmazsam da çok pişman olacağım daha sonra, eteklerim tutuşacak biliyorum. Ama yok huysuz emekli bir albay gibiyim. Kapının açık kalmasına bile deli oluyorum. Büyük bir heyecanla "hadi hadi film açalım, bugün ne izleyeceğiz?" diye film açtırıyorum. Sonra film başlar başlamaz dakikada bir telefona bakıyorum. Yarım saat sonra bırakıp gidiyorum. Hayatımda en sevdiğim şeylerden biri kitap okumakken bu sıralar doğru düzgün elime kitap almıyorum. Gerçi alsam da hemen dikkatim dağılıyor ya. Sabahları deli gibi yorgun uyanıyor, gün boyu yorgun oluyorum. Gün boyu bir orada bir burada sürekli yatar pozisyondayım. Oysa bu karantina dönemi benim için büyük fırsat olabilirdi. Okumayı planladığım kitapları okuyabilir, uzun süredir izlemeyi düşündüğüm film ve dizileri izleyebilir, yazı yazabilir, yeniden meditasyona başlayabilirdim. Bir de yürütmem gereken akademik çalışmalar var. Bense muazzam bir tükenmişlikle tavanı izliyorum.

15.04.2020 tarihe not düşeyim günlük
Bugün uzunnn zaman istediğim birşey oldu çok şükür.
Bu sıkıntılı günlerde süper oldu gerçekten ♥

Yapmacık bir dünya...
Uyumlanman için yapmacıklığa alışıp doğallığına katabilmek zorundasın.
"Şöyle yaparsam şöyle anlaşılır o yüzden şöyle yapmaya mecburum."
İçtenliğini kısmak zorundasın...

Benim yalnız yaşamam lazım gibi.. Bir gün...
Ya da istediğim an fırsat yaratabilmem lazım...

Günlük sence yapabilecek miyim? Umarım yapabilirim..

Şu 2020den bir sağ salim çıksak... İyi düşünmeye, düşmemeye çalışırken insan yorulmaya başlıyor...
Belli sektörlerde çalışanlar zaten baya yorgun...
Bir 5 yaş yaşlanmışızdır herhalde.

Yine bir ayın 28’i ... seni kaybedeli 14 ay oldu bebeğimmmm olsaydın keşke seninle güzel günlerimizin tarihini hatırlasaydım hep ama Rabbimin vardır bir bildiği ki seni verende alanda o miniğim bende sadece güzel anılar güzel duygular bıraktın geriye bide çokça acı.
Varlığını hissetmek bilmek dünyanın en güzel duygusuydu.seni görmeden kucağıma alamadan sonsuz bir sevgi aşkla bağlandım sana düşün ki olsaydın kaç katı daha artardı bu sevgi aşk...Hep aklımda ve kalbimdesin.
Seni hiç bir zaman unutmayacak annen

Babam yarın işe başlıyor.. Allah'ım sen koru...