Popüler Konu Sevgili günlük...

Ne kadar yalnız kalırsam o kadar iyi, rahat, özgür hissediyorum kendimi...
En yakın-daimi arkadaşım kendimim gerçekten...

Sevgili Günlüğüm,

Enteresan şeyler hissediyorum. Hayır olsun mu?

Rabbim.. Kendimi bildim bileli sana dua ediyorum. İlköğretimde duaları öğrendiğimde art arda ne çok dua ederdim, güzel rüyalar görürdüm, anımsadığım kadarıyla pek can sıkıcı şeyler için değildi, isterdim ederdim, saftiriktim zaten. Lisede ise canımı daha çok yakmaya başladı hayat, yine çok dualar ettim, yardım diledim. Hep geliştim şükür, büyüdükçe gitgide rahatladım çünkü daha bir alıştım, ne kadar yavaş olsa da. Şimdi hayatımı değiştirebilecek gücü diliyorum senden... Lütfen. Sadece o sürece kadar böyle kalmayayım olur mu, sonrasında da devam etsin, hatta artsın. Daha çok dirayet, cesaret, bilgi merakı, daha çok disiplin, azim, daha çok olumlu-gerçekçi olmak, kaygılarımın azalması, doğru kararlar, daha az isyan daha çok kabul, iletişimi geliştirmem, iyiden sapmamak ama kandırılmamak, "denge"... Büyümek, olgunlaşmak, gelişmek. Büyümeyi seviyorum. Ne bilim işte.. Biliyorsun kalbimi, dualarımı. Sanırım benim meselem kendimle ama gerçekten çok zordu bu süreç, neden böyle oldu biliyorsun, hep farkında oldum olması gerekenin ama çıkışı bulmak zordu, labirent gibiydi yol, doğru bildiklerimin dönüşmesi acı vericiydi.. Çok çabaladım, kendime kızdım. Kızmamam lazım pek, bir ben varım, tekim. Artık vakti geldi dimi, az kaldı, öyle hissediyorum, öyle olsun. Lütfen... Bir işim olsun, seveyim, gelişeyim. Tabi sağlık en birinci duam ama hayatımı daha sağlıklı devam ettirebilmem için bu gerekiyor. Sonrası da istediklerimi yapabilmek. Güzel insanlarla karşılaşmak, güzel şeyler yapmak, sanat yapmak... Aileme, çevreme, ülkeme sağlık, maddi-manevi huzur... Vs. vs. Şu maddi dünyayla bir senkronize olayım artık...

En önemli şeylerden birini atlamışım, umut, vazgeçmemek mühim devam edebilmek için, bu daim olsun.. Çok düştüm çok kalktım. Düşmeden yapamıyorum ama her daim umutluydum, düştüğüm anlarda olmasa da sonraları hep öyleydi çünkü çaresi yok başka türlü, derslerle, çıkarımlarla devam etmek gerekiyor. Bana şöyle diyenler oldu, sen böyle gelişiyorsun, bir düşüp bir kalkarak. Yükselen akrep olmaktan heralde :) Dönüşümler de sancılı oldu genelde, ilk başlarda özellikle. Allah'ım, kendim için, daha özgür olmak daha ben için, doğru, sağlam, yeterli hırs ve motivasyonla, sorumluluk ve disiplinle devam edebileceğim bir adım atmama yardım et...

Bir de sağlam bir öz güven tabi, zaten bunların hiç biri öz güvensiz olmaz...

Keşke başka olsaydı, bambaşka olmasını öyle çok isterdim ki...

Haha.. Ev isyan ediyor resmen. Her şey art arda geliyor :)

sevgili günlük
dün dünya kadar ev işi yapıp bugun çalışmaya gelmekte ne demek. neden bu tatiller bi
Tek memurlara 9 gün. yeme içme sektörü okey onlara her dk iş var ama diğer dükkanlar neden açıyor kiii
Anlamıyorum anlamak istemiyorum yada işime gelmiyor. ben işe gelmek istemiyordum ve geldim offfffffffffff

Bu hayatta bana mesafeden başkası yaramayacak, belli. O ince ayarı, dengeyi tutturmam lazım.

Kardeşim yok iyi ki, çok şükür Yalnızlık ben.
Hem anne hem baba tarafımdaki kardeşlikler sıkıntılı. Ben bu kadar kafa yoramazdım valla; ne demek istedi, niye böyle yaptı, vay şöyle vay böyle, vay yalan söyledi, rahat olmayacaksam olmasın ne gerek var, zaten annem ve babam tarafından manevi yalnızlık çektim dahasına dayanması çok daha güç olurdu... Aşırı kırılırdım, yorulurdum.
O yüzden çok şükür
Yakında kendiyle evlenenlere döneceğim herhalde

Sevgili Günlüğüm,

Bazı şeyler üst üste gelip can acıtıyor kimi zaman ama aslında bakıyorum da hayatımda hiçbir ağırlığı olmayan insanlara, olaylara ne kadar da önem veriyormuşum bazen. Çok yazık!

Önemli kararlar aldım bugün. Eskiye çok kalın bir sünger çekiyorum. Geçmişin gölgesinde değil de şimdiki zamanı yaşayacağım sadece. Bundan sonra sadece işime odaklanacağım, kendimi geliştirerek güçlü olamaya çalışacağım. Öğreneceğim çok şey var. İnsana mesafemi olabildiğinde uzun tutayacağım, hiçbir insan keyif ve güven vermiyor çünkü. Bazen tiksiniyorum bu canlıdan.

Bahşedilen her dakikayı çok daha faydalı, aldığım her nefesi de hakkını vererek tüketeceğim.

Rast gele!

Şu sinirlendiğimde gözlerimin yaşarması dursa mı artık...

Neler atlatıyorum ben kendi kendime.. Ahh ah...
Galiba bir şeyi daha yavaş yavaş atlatıyorum bir süredir, umarım. Bu uzun yıllardır var o yüzden yavaş olur.
Tek katkı ara sıra beni, dertlerimi dinleyebilen, hoş sohbet edebildiğim insanlar bulabilmem, biraz sevildiğimi, değer gördüğümü hissetmem falan. Hiç biri kalıcı değil, olamadı çünkü her şeyden önce benim hayatımı oturtmam gerekiyor şu lanet maddi dünyada. Rahat değilim. Ama onların olması hayatıma daha iyi devam edebilmem için bir katkı oluyor, kalbime ferahlık geliyor biraz olsun. Derler ya dert dinlemek karşıdaki kişinin kalbinde bir pencere açmak gibidir, öyle. Bir de güzel yaklaşım. Biraz nefes alıyorum ve devam. İyi hissettiren bazen en ufacık şey bile bana bunu yapıyor.
Bir de ileride şu büyüdüğüm huzursuz ortama benzer bir ortamda olmamak, özellikle kendim yaratmamak için psikolog, geçmişi şifalandırma artık ne varsa ilk fırsatta araştırıp gitmek istiyorum. Belki bunun çoğunu da kendi başıma hallediyorum bilmiyorum, dönüşmek için çabalıyorum hep ama bazı şeyler zor, gönül ilişkilerime çok yansıtıyorum mesela. Ya da hiç evlenmem veya biriyle yaşamam, tek başıma daha mutlu olabilirim belki. Kimseye güvenim yok ve başkalarıyla huzursuz olmam daha kötü benim için genelde, hiç bir zaman yeterli rahatlığı bulamayacağım gibi geliyor birine karşı, tetikte olmak berbat. Bilmiyorum... Gitgide alıştığım şeyler var, çok yol aldım ama bazen yine sıkışmış hissediyorum biraz.

Çok yalnızım.Yaşamayı sevmiyorum.

Doğru zamanda, yeterli hırs ve cesaret diliyorum kendime...
Bir de bazı adımlarıma, davranışlarıma doğru mu yanlış mı diye işaret, belki biraz fazla bir istek ama bu ara ihtiyacım olacakmış gibi geliyor. Olmaktan korktuğum kişi olarak bulmak istemiyorum kendimi en son.

Hobi olarak yapacaksın demişti, niye sormadıysam nedenini.
Belki işim olmaz ama basit bir hobi olmasını da istemiyor gibiyim...
Ama şuan elimde bir hiç olduğu için, elimden geldiğince ilgilenebilmek bile kar görünüyor.
İnşallah...
Derler ya insanlar istedikleri bir şey için; yapamazsam gözlerim açık gider diye, benim için öyle bir şey bu.