Popüler Konu Sevgili günlük...

Şu "kin" kelimesini bir araştırayım ben, hayret gerçekten, ben şans verirken, zor koparken gözümün içine bakarak kazık atan insanlara yumuşak davranmıyorum diye kinci oluyorum. Daha doğrusu "davranmıyorum", ne iyi ne kötü. Yoklar. Bana saçma sapan gelirlerse de evet gerekeni konuşurum, hayır derim. Ben kimseden intikam almam, almadım. Uğraşamıyorum insanlarla, bana zararı varsa benden uzak olsun yeter. Bir de tek beklentim kendi algılarındaki beni yaymamaları, hoşlanmıyorum bundan.
Tabi annem ne olduğunu bilmiyor aramızda ama direkt suçlu beni kabul ediyor.
Annemi dinleyen beni dünya kötüsü zanneder. Çok içerliyorum bu duruma, hiç olmadığım alakamın olmadığı bir insan olarak algılanmama, anlaşılmama. Yine de eskisi gibi değilim bir süredir şükür. Eh anneler de hep haklıdır ya hani, diyemiyorsun o an fazla bir şey insanlar içinde genelde, bazen de tutamıyorum kendimi.
Annem tanımıyor beni. Tanımıyor günlük.

Allah'tan buralar var, içimi daha iyi boşaltıyorum. İyi geliyor.

Pek sevgili günlük yine kendi kendime nazar ettiğim bir hafta geçirdim. Ne zaman şükür her şey yolunda desem malum arkadaşla birbirimize giriyoruz. Bundan sonra nasılsın sorusuna sürünüyoruz diye cevap vereceğim :) gayet sıradan herkes gibi bir hayatım var. Neden birisine iyiyiz Allaha şükür dediğim zaman hep sonu kötü bitiyor?

Olmuyor günlük olmuyor
Tam ayağa kalkıcam güçlü olucam derken ayağa kalkarken yeniden düşüyorum resmen
Ben çok güçlü bi kadındım noldu bana anlam veremiyorum ilk defa bu kadar güçsüzüm ilk defa elim kolum kanadım kırık şekilde
Ama tabiki pes etmicem belkide yavaş yavaş kalkmak gerekiyor bende öyle denicem pes edip düşmanlarımı totoları ile güldüremem güldürmemem lazım zaman biraz daha hızlı geç nolur artık bi yol çizmek istiyorum kendime

Günlük her gün aynı olur mu yahu? Bu benim canımı o kadar çok sıkıyor ki. Bazen iş arıyorum bazen de yeni bir yer zor geliyor diye bırakıyorum. Şu an bulunduğum yer de sıkıyor artık. Hiç mi memnun olmaz insanlar? Sorun sadece bende mi acaba? Hayatımda elle tutulur hiçbir şey yok sanki. Hevesim, heyecanım kalmamış bu yaşta bu beni çok üzüyor.

Hiç doğum günü kutlatmadım, millet aman da iyi ki doğdum, hadi herkes kutlasın, hediyeler alınsın moduna rahatça girebiliyorken ben bu konuda çekingendim(yine de hoşuna gidiyor insanın, illa söylemek mi lazım? büyük kutlama falan değil bahsettiğim) ama 30 yaşımda imkanım olursa kendime doğum günü kutlaması hazırlayasım var :)
Millet büyüdükçe kutlamaz, bana daha kutlanası gelmeye başladı. İyi ki büyüdüm şeklinde(doğmuş olmaktan pek memnun değilim).
Ne kadar ders, ne kadar büyümek o kadar kafa rahatlığı.
Tabi bakalım 2 seneye ne durumda olacağım? Belki de kabuğumu kıramamış olurum henüz, ertelerim o zaman belki.
Bilmiyorum, bakalım :)

Son günlerde pek bir hoş, güzel hissediyorum kendimi maşallah, Rabbim daim et(kolay nazar değiyor, kendime bile değdirebiliyorum :/).
İnşallah sadece bahardan değildir ki bence değil gibi, yine de geçici olma ihtimali var...

Kurallar arasında sıkıştırılınca, başımda bekleyen birilerini hissedince, bir şeyler sırasıyla yapılmak zorunda olunca hiç bir şey yapamaz hale geliyorum... Daha özgür hissetmeliyim, eğer illa kural lazımsa kendi kendime bir hazırlık sürecinden geçip buna alışmalıyım, ekstra beni sıkıştıran birileri olmamalı...

Selam günlük
Buraya mutluluklarımı yazacağım günleri de görür müyüm acaba ?
Her gün yeni bi sorun ile karşılaşıyorum şaka gibi evet sıkı bir imtihandan geçiyorum iyiler hep böyle galiba kötü insanlar çok daha mutlu yine de Allahım kalbimi karartma beni iyilikten ayırma diye dua ediyorum
Bugün yine tahlil sonuçlarımdan ötürü bi ton sağlık sorunum çıktı 15 tane ilacım oldu herşey üzüntü sıkıntı stresten derler ya gerçekten öyleymiş yine de halime şükürler olsun diyorum elim kolum tutuyor daha ne beter acılar var hayatta diyorum.Kendimi acayip yorgun bitkin hissediyorum nerde kaldı o eski cıvıl cıvıl hayat dolu neşeli ben yeniden olur muyum acaba o şekilde bunca acının izlerini ömrüm sonuna kadar taşır mıyım ki iyileşme sürecim 3-5 sene diyor dr sadece pes etmiyor olmam artı birşey benim için yine de hayırlısı be günlük Allahım daha kötü acılar yaşatmasın ölüm dışında herşeyin çaresi var tabi umutluyum bu günler de geçer inşallah.

Ev huzurlu olsun, çevrem huzurlu olsun, kimse bana bulaşmasın, gerisini halledeceğim gibi inşallah...
Ama kesin çevre pürüzü olacak... Yine de olmamasını diliyorum.

İlk defa günlük için girdim siteye.Yazip anlatsam içimi dokebilir miyim bilmiyorum.Kirginim,üzgünüm ve hiç olmadığı kadar da yalnız hissediyorum kendimi.Annemi özlüyorum.Lise zamanlarım gibi dizlerine uzanmak istiyorum...Okul da yoruluyorum,sabah uyandığımda yorgun oluyorum.Hicbir şeye enerjim yok ama bir o kadar da istekliyim.Sahi günlük,sahici günlük tutucaktim niye hala başaramadım?Mucizeme çok şükür,birlikte güzel şeyler başarabiliriz inanıyorum.Benden başkalarının da buna inanmasıni istiyorum.Oldu o zaman..

Bir yanda yeşil gözlüm bir yanda kumral güzel suratlım.
Seviyorum ama hangisini?
Iki arada bir derede kalmak da yoruyormuş insanı meğerse. Şimdi kalakaldım hiç bir adım atamıyorum.
Gerçi yanıtı biliyorum.
Yeşil gözlümü seviyorum eskisi kadar olmasada.
Üzüyor, yoruyor beni.
Kumral güzel suratlı öyle değil. Dertlerimi unutturdu bana. Ama öyle ciddi bir şey dusunmemem gerektiğini biliyorum.

Amaan öyle işte. Gece gece bu kadar laf salatası yapmak nereden aklıma geldiyse

İnsanları fazla sallamadığım, canımı sıkmayacak konumda tuttuğum sürece her şey daha da güzel olacak benim için.
Daha çok "ben".