Popüler Konu Sevgili günlük...

Sevgili günlük;

Bugün geleceğimi, varımı yoğumu hatta hayatımı bağladığım şey gerçekleşti. Artık bundan sonra yepyeni, taptaze bir hayatlar, aşklar bekliyor beni.

Sefgili günlük, şuanki ruh halimden bahsediyim battaniye altında ben, yanımda kahvem onun yanında limonlu suyum, bir elimde kk diğerinde kumanda, hiç istememekle birlikte adet olmayı beklemekteyim. Çocuk istiyoruz da evrene de burdan bir mesaj sektiriyim bari

O değil de benim çenem düşmeye başladı, bu pek iyiye alamet değil :/

Rüyamda gözlerimin içine bakarak "çok zorlanacaksın" diyen kadını unutamıyorum.
Bakalım, gerçek olacak mı...

Madem bu astrolojiye girdim, az çok bir şeyler öğrendim şu satürn dönüşünü yani meşhur 30 yaş bunalımını iyi yönetmem lazım diye düşünüyorum...

Sevgili günlük

Kafam çok karışık. Düşüncelerimi kontrol edemiyorum. Ne istediğimi bilmiyorum. Bir ikilemdeyim sanki. Kararsızlık ne kadar zormuş öyle. İlk defa bu huyumdan rahatsız oldum. Benim için hayırlısı ne onu da bilmiyorum. Ben neyi biliyorum da onu bileceğim sanki. Rabbime bıraktım. O en iyisini bilir. . .

Nefret ediyorum. Ondan nefret ediyorum. Keşke evlenmeseydim.

Kabus da gördüğüme göre, korku başladı... Of.

Günlük bir boşluk çöktü içime. Vedalar içten değil inan. Hem de hiç içten değil. Ama başka şansım yok be günlük. Vallahi yok. Onun iyiliği için bunu yapmak zorundaydım. Varsın o benim kötülüğümü düşünsün ben onun iyiliğini düşünmekten asla vazgeçmeyeceğim. Benim için hala değerli. Ve bu bir ömür sürecek. Ne yapalım olmadı. Olmuyorsa olmuyordur vardır Rabbimin bir bildiği. Ben O'na bıraktım her şeyi. Seni seviyorum günlük. Sana yazmak bana çok iyi geliyor. İyi ki varsın.

Çok şey yazasım var ama canım sıkkın be günlük, çok canım sıkkın.
Zorluyorum kendimi ama, kaçması çok güç.
Yorgunum...
Hapishane gibi geliyor bana hayat. Hep bir şeyler yapmak "zorundasın".
Hep bir şeylere alışmak "zorundasın". Her şey çok zoraki hissettiriyor bana.

Beklemek çok yorucu günlük. Hele bir de ne olacağını bilmeden beklemek bu korkunç bir duygu. Dilerim bu işin sonu güzel biter. . .

Sevgili Gunluk,

Bahari kucaklamamiza gunler kala bir canlilik geldi ruhuma. Gunesle birlikte yasam enerjime tekrar kavustum diyebilirim.

Bahar benim icin yeniden dogus ile esdeger. Yeniden baslamak icin paha bicilmez bir firsat. Asigim bahara!

Yeniden basliyorum, hem de sifirdan. Onemli kararlar aldim. Tertemiz bir kalple, guzel dusunerek ve cok calisarak hayatimi guzellestiriyorum. Bir de huzurluyum ki sorma gitsin.

Minnettarim her seye.

Merak ettiğim bana göre önemli bir "Neden?" var günlük.
Eğer ki bunu idrak edebilsem, bilsem daha iyi kabullenebileceğim bir şeyleri. Ama kim idrak etmiş ki dimi, kim biliyor, o da var.
Bir bilsem "ha işte bana bunu söyleyin yaa, tamam anladım" deyip işe koyulacağım gibi. Ama böyle aklımda hep bir soru işareti, hep bir şeyleri reddediş. Eskisi gibi değilim ama zor geliyor hala bir şeyler.
Belki somut bir şeyler bulamam ama sadece hissederim, belki de çare yok deyip kabullenirim tamamen, bilmiyorum, bir noktaya varacağım elbet.

Huzur istiyorum. Sadece huzur.
Her yaşta daha bir oturuyor ama bazen yine sıkışmış hissediyorum.. Her şeyi o kadar manuel yaşıyorum ki, o kadar adım adım, yavaş yavaş, tane tane. İç dünyamda işim çok bu yüzden atamıyorum kendimi pek dışarıya.
Hep merak ediyorum o malum dönemeçleri, 30umu, 35imi, 40ımı... Ne zaman gönlüm rahatlayacak, iyice alışacağım.
Sadece mecbur hissediyorum her şeye, madem varım... Ama buna da alışıyorsun zamanla.
Hep hissediyorum seni Rabbim, duyduğunu hissediyorum, bu hissi kaybetmekten de korkuyorum, şükürler olsun.

Umarım bir gün "kendime ait" bir fiziksel alanım ya da istediğim zaman yaratabilecek durumum olur, sonrası gelecektir zaten. Doya doya yalnız kalabilmek istiyorum, en ufak kararıma dahi kimsenin karışamadığı, bilmediği, duyamadığı bir alan... Bazen öylesine yalnız, öylesine sessizlik istiyorum ki. Çok fazla. Başka sesler arasında kendimi gerçekleştirmekte zorlanıyorum. İnsanlar olsun ama "sürekli" konuşmayacakları, karışamayacakları uzaklıkta... Bir gün biri girecekse de hayatıma bana rahatlık vermesi lazım, rahatlıkla kendimi yaşayabilmeliyim.

Tabi aslında bu fiziksel alan, benim için daha sağlıklı bir manevi alan demek...