Popüler Konu Sevgili günlük...

Kendimi degersiz hissediyorum,bos hissediyorum ,bazen herseyi bitirmek istiyorum ,hic birsey yapmadan insanlarin saygisini kaybediyorum,dusman gibi davranislara maruz kaliyorum ,gormezlikten geliniyorum hatta utanmadan yolunu bile degistirenler oluyor ,bir yerde karsilassak yolunu degistiriyorlar hic bir zaman bana konusma firsati vermediler ,tanitma firsati vermediler .Burasi bana gire degil eski yerlerimi ozluyorum mutlu oldugum zamanlari .
 
Günlük ölmeyi o kadar çok istiyorum ki.. Eskiden uzun uzun yazardım. Şu an bu mesajı yazmak bile işkence gibi gelmekte.. Uyusam ve hiç uyanamasam.. Sadece bunu istiyorum ölmek :KK43:
 
Günlük ne zaman bu acı geçiyor, işime normal hayatıma ne zaman döneceğim? Ne zaman ona olan sevgim canımı acıtmayacak. Kimseyi sevmek istemiyorum. Ben sevmek falan istemiyorum. Aşık olmak da istemiyorum. Ondan sonra kimseyi sevmeyeceğim günlük. Kalbim kilitli. Artık bir daha benzer acıları yaşamak istemiyorum. Canım yansın istemiyorum. Onun sevgisi ne zaman canımı acıtmayı bırakacak. Ben onu istiyorum be günlük, onunla konuşmayı, onu uzaktan izlemeyi, onunla bakmayı.. ya nolur geri dönse :KK43:
 
Az hastayım üşütmüşüm sanırım,işler bir hafta kadar daha yoğun,yorgunum...yemeğimi erken yedim..çayımı içiyorum,bir yanda sezen söylüyor içli içli..gözlerim nemli.İnsanı en çok yoran anlaşılamamak,konuşamamak,yanlış anlaşılmak ihtimali...birde anlamadığım insanca yaklaşıp konuşmak bu kadar mı zor... falan falan..kaderim açısından kritik günler..işimle ilgili,o da kafamı çoookk yordu...İyi olsun herşey..lütfen..hoşçakal günlüükkkkk..iyiki varsın
 
merhaba günlüükkk...dün gece bir rüya gördüm..o kadar gerçekçiydiydiki...acayip etkilendim..kocamla evli değilmişim daha..onların evine gitmişim..ev sahibi önce evde yoktu..kapıyı genç 2 bayan açtı..akrabalarıymış..mutfağa davet ettiler..2 taraflı tezgahın üzerinde...bir sürü kristal bardaklar sürahiler vardı..doluydu adeta...akrabalardan birinde 2 3 renkli bir kıvırcık palyaço saçı vardı:-)neyseee...bir süre sonra...müstakbel kayınvalidem geldi..mutfakta oturdu..bana gülümsedi..ve 2.kızınızı verdinizmi evladımHoppa dedi.Bende kızım benim bir tane zaten teyze..dedim..gülümsedim.belki 2.de olur:-)dedim...ve şaşırdım..neydi bu bilemedim..allah hayıra çıkarsın inşallah...bugünlerde dönem sonu..olduğundan çok yoruldum..koşuşturmacam çok..güzel şeylere ihtiyacım var..
 
Çoğu zaman bana karşı olan negatif enerjisini alıyorum insanların ve bu çok rahatsız edici. Ya da bana hayrı olmayacağını falan.
Hayatımda hep yaşadığım haksızlıkları ve bana yapılmasını sevmediğim şeyleri baz alarak hareket etmeye çalıştım ama yine üzülen ben oldum, sanırım fazla hassas davrandım... Artık çok zorlanıyorum, pek olmuyor. Maalesef "çoğu" insan belli davranışlar gösteriyor bunu anladım ve herkes buna göre davranıyor.
 
bugün en azından çabaladım

ilk kez bi başıma kütüphaneye gittim arabayla. hem de mini şortumla. hihi.

kimse umrumda değil.

biraz güzel giyinince kendimi iyi hissediyorum. evde durmaktan kafayı üşütmüşüm meğerse.

misler gibi bir duş aldım saçlarımı taradım h. cevizi yağı sürdüm çarşaflarımı değiştim kremimi sürdüm...

yarın da ojelerimi sürüp fıstık gibi giyinip arabama atlayıp kütüphaneye gideceğim.

kimse için değil. kendim için.

ordaki dönemden kızı da takmayacağım. tanıdık görürsem onları da takmayacağım.

sevgilimi hiiiç takmayacağım. ister gitsin kulağına ister gitmesin. artık onun için yaşamıyorum hayatımı.

her geçerken görüyorum. arabayı bırakmış önüne bi güneşten korusun diye araba camı koruyucu bile koymamış. o deriler dökülsün parçalansın leş gibi olsun o araba.

arkasında çocuklarımızı hayal etmiştim tertemiz olsun diye özen gösteriyordum.

adam tüm hayatını tüm hayatımı mahvetmeyi göze aldı da gitti.

bense daha arabanın derisindeyim. peh!
 
15 tane sinavim var ve saatlerdir burada takiliyorum.Sanki baskalarinin dertlerini okuyunca benimkiler gececek:KK14:
 
Sevgili günlük annem gibi bende erken menepoza mı giricem. Adetim neden iki gün sürdü. Birsürü dert içinde hastalığımla bide kadın Doğuma gitmeye korkuyorum. Annem gibi benim de önce azalıp sonra tamamen bitecek mi adetim. Gitmiycem yaa gitmiycem işte. Offf. :KK43:
 
Galiba abi kardeş iyice koptuk birbirimizden kaç ay oldu tık yok sildi beni sildi yol gostermeden cöp gibi attı. Uyumalıyım kimseden fayda yok görüyorum niye hala aile abi abi diye yırtınıyorumki malım salağım galiba
 
Merhaba günlük, nerdeyse haziran geldi ama ayaklarım çorapsız üşüyor ya.....çorabımı giydim..ohhh kendime geldim..acacip yağmur yağdı bugün..maşallah.Gelelim iftara...bugün ne var...kuru börülceli tarhana çorbası,pastırma,karışık sebzeli mücver,nar ekşili çoban salatası...eeee:KK64: tatlı yok...onu da evin erkeği düşünsünnnHoppa
 
Günlüğüm geçen hafta bişeyler oldu ama yine olmadı( Üzgün değilim olmadığı için hatta mutlu bile oldum : ) benden iş geçmemiş. Bu arada ramazan ayı geldi öyle acıkıyorum ki anlatamam (Allah kimseyi aç koymasın) iftarı iple çekiyorum.
 
Sevgili günlük

Sinirlerime hakim olmaya çalışıyorum ya sabır Günesinkızı sen neleri atlatmadın ki diyorum ama olmuyor. Ev,iş,aşk her şey üstüme üstüme geliyor. Sırasıyla hepsini defedeceğim geliyor... Sonra...

Sonrasına dayanamıyorum. Ailem ne kadar anlaşamasam da ne kadar sorunlar yaşsak da beni bu yaşa getiren diyip vazgeçiyorum. İş diyorum bugüne kadar sen nerelerde çalıştın neler yaşadın işini öp öp başına koyuyorum..
YA AŞK....
En çok onda takılıyorum. Tüm gücümü o aşkta yitiriyorum. Herkese herşeye dimdik duracakken aşka gelip yeniliyorum. Birine bu kadar bağlanmak körü körüne onu hayatının merkezine koymak doğru mu diyorum. Kendime kızıp hakaret ediyorum. Tüm kararlılığımla geçiyorum karşısına ama o sesi yok mu beni benden alan onu dahi duyunca her şey yitiyor. Ne zaman bitecek aklımdaki sorular sorunlar bilmiyorum. Yaşadığım keşmekeş ne zaman çözümlenecek bilmiyorum.
Tek bildiğim onun yanında kollarında huzur bulduğum. Göğsünde uyurken,nefesini hissederken dahi duyduğum hasret. Aşık mıyım, hasta mıyım?

Bilmiyorumm....
 
Ah be günlük gittikçe iyi olmaya çalışıyorum ama sanırım sadece çalışmakla kalıyorum ve inan yoruluyorum
 
İç huzuru bulamıyorum günlük. Strese gelemiyorum. Ben çok bunaldım 3 ay tatile çıkmak istiyorum. Belki işe geri dönmem devrederim her şeyi. Ani kararlar vermek istemiyorum ama bir hobi bile edinemedim. Sabahları kalktığımda bugün hangi sorun başımda patlayacak diye düşünüyorum. Hayatta her şey para değil, sağlık değil, aşk değil, aile değil. Hepsi dengede olmalı. Bir kaçı yolunda gidince diğerlerine en fazla teselli oluyor ama geçmiyor. Keşke mutlu bir ailem olsaydı. Mideme öküz oturmuş gibi üzülüyorum bir türlü mutlu olmayan ailem için. Eşim de çok hasta, her akşam ağrıdan inlemelerini duymak bana acı veriyor. Para kazanıyorum ama yoğun baskı altındayım. Her şeyi en hızlı şekilde yapmam bekleniyor. Elimde oltam deniz kenarında oturmak istiyorum. Sonra bahçesi yeşille dolu olan küçük evime gtmek. Borç olmasın o minik yerde 2000e de yaşarım ben. Benim gibi düşünen bir kaç samimi arkadaşım olsa mesela. Hırssız, yorulmuş.
 
X