Seninle paylaşacak öyle çok şeyim varki, nerden başlasam bilemedim günlük...
En iyisi sondan başa gitmek, 3 gün önce aşılamam oldu ve heyecandan uyuyamıyorum bile, daha 10 gün var üstelik sonucu almaya. Her seferinde tükendim yeter artık diyorum, ama onsuzluğa tahammülüm olmadığından yeniden deniyorum.
4 yıl değil 40 yıldır bekliyorum sanki meleğimi, öyle hasretimki kokusuna, tam geldi gelecek derken sonunun hüsran olması da cabası. Oysaki yaşama sebebim olacak o, varlığıyla canıma can katacak, bu bekleyiş son olur inş. Hayatımı ona endekslemiş durumdayım uzun zamandır.
Tek sorunum bu değil tabiki, sen de biliyorsun günlük ne dikenli yollardan geçtiğimi, ne sıkıntılar çektiğimi. Buna da şükür demekden başka yapacak bişey olmuyor bazen, hayatın getirdiklerine ne yapsa da engel olamıyor bazen. Ya sabırrrr..
Seni de üzdüm kusura bakma günlüğüm, ama inş. 10 gün sonra birlikte güleriz, bana dua et emi
bi çukulatayı kıskanacak kadar çocuk 
