Severek Ayrılanlar veya Teğet Geçenler Yardım

Erkek arkadaşımın annesi bu evlenme teklifinin nasıl olduğunu elbette biliyor.Artık yeni moda olduğunu bilmeyecek bir insan değil.Ama o inatla zamanı gelince teklif edince bende gelirdim.Bana sormadan yapamaz mantığında

Herkes bütün şeyleri aşıp,saç ve profil olaylarına o kadar takıldı ki anlamadım.Evet bende iyi birşey yaptım demiyorum.Ama düşünün.

Ben o kadar gelin-kaynana çatışmaları arasında büyüdüm ki çatışmada demeyim annemin ağzı var dili yokken babaaanem felaket derece km lerce mesafeden annemle babamı kavga ettirirdi.Hayatım km lerce mesafede babaevim ve annanemler arasında değişti.Hatta ilk seyahatim 25 günlükken 28 sa yolu otobüsle gitmişim.Bunu üzerinede babannem yine azimle 28 sa yol katedip babamın eskiden aşık olduğu kadını babamın evine getirmiş vs.Gerçi annemle babam maşallah ilk günkü gibi aşkla dolu şimdi.Babaaneme gelince yaklaşık 10 yıl önce felç olunca anneme karşı düzeldi.Şimdi hep kızım diye sever.Böyle travmatik bir çocukluktan sonra asla evlenmem derken birin çok sevdim.Şu an 4,5 yıllık ilişikmiz var ve bu haldeyiz.Annesi iş ciddiye bininceye kadar çok seviyordu.

Hayır bende senin gibi gelini istemezdim diye saldıranları anlamıyorum.Evet ben bir hata yaptım dedim.

Ama bende insanım.Ben travmatik olaylardan sonra,sevdiğim insanın annesi beni seviyor diye üstüne titrediğimde,sevgilimn askerliği bitip engel kalmyıp iş ciddiye binince laf sokmalar başlayıp,ertelemeler başlarsa,aileniz hiçe sayılırsa,helede hayatta fikirlerine çok güvendiğiniz kayınpeder sizi sadece mutlu sona ulaştıracakkken o vefat ederse,hem de siz nişanınız olucak 10 gün sonra diye hayaller kurarken, bundan sonra zaten bu işin sonu gelmez diye düşünürken ,kayınvalideniz ben aslında istemiyordum nişan,oğlumun zoruyla aıyorum derse,ailenizde zaten merhum kayınpederinizin zoruyla bu işlerin yürüdüğünü bilip bundan sonra bu işten hayır gelmez onayımız yok kızım derse evet benim gibi 1-2 aptalca şey söylersiniz.umarım bu kadar psikolojiniz sizinde bozulmuşken arada kalmaktan sadece 1-2 aptalca laf söylersiniz.Bu arada senin gibi konuşanı bende kendime gelin istemezdin diyen kişi anlamadın heralde zaten vefattan öncede vardı bu olanlar.4,5 yılda üzüntüyle 1-2 laf söyledim diye beni yargılama.yaklaşık 1,5 yıldır yüzüm gülmüyor bu konuda.4,5 ay önce vefat olayı gerçekleşti

Sevgilime gelince evet hiç olgun değil.Evlenince kendine güveni gelir,olaylara yön verir diye düşünüyorum.Çünkü şimdiye kadar annesi her kararı üstlenmiş.Benim anladığım üzere kimsyle paylaşamama bu iş ciddiye binince.Babaannemde de vardı.Bütün kızlarının boşanmasını sağladı.Annemle babam sağ çıktı boşanmadan.Dörtlük dörtlükte olsam eğer beni oğlunu ondan çalan biri olarak görmeye başlamışssa durdurmam imkansız.Ama bunda sevgilimin hatası da var.Evlenirsem 15-20 günde bir ziyaretine gelebilirim.Yoğun çalışıyoruz.HAftada 1 izinle demiş.ondan uzaklaşıcak izleinimi vermiş Yalnızlık korkusuna gelince tek çocuğu değil.Ergenlik çağında gerçekten annesinin sevgisine çok ihtiyaç duyan bir çocuk var.

evet uslubun yanlis olmus canim
yazdiklarindanda kaynan seni istemiyo gibime geldi

bence bundan sonraki tek secenek
eger sevgilim omur boyu yaninda olmak istedigim biri diyosan
onun icin deger diyorsan
evlenin ve kaynanandan cooook uzakta bi ev arayin
gelip gitmelerde sinirli olsun

ama tabi basta sevgilinle konusman gerek kabul ediyomu bu sartlari o

withoutname .!.:

çoğu kişi aynı konuda sizi eleştirmiş ama cevap olarak yazdığınızı kaçı okudu bilmiyorum..

cenazedeki vs tavırlarından siz samimiyetsiz gördünüz büyük ihtimalle ama somut olarak saçının boyasını vs örnek verdiniz ve eleştirildiniz (bence haksızca).

oğlan annelerinde bu var niyeyse, mesela benm erkek arkadaşımın annesi de iyidir hoştur ama oğluna asla laf söyletmez. bazen şakayla takılıyorum hemen korumaya geçiyor. kimden neyden koruyorsun, en az senn kadr bende sevip düşünüyorum onu. biraz paylaşamama var. burada erkeğin aradaki dengeyi çok iyi kurması lazım. bence de siz değil, nişanlınız annesiyle muhatap olmalı, gerçi şu durumda annesine çok bişi diyemez yas döneminden dolayı ama bi şekilde size o güveni vermeli.

5 yıla yakın olmuş, bence annesinden çok sevgilinizle durumunuza bakın, eğer onun sizi ezdirmeyip, annesiyle çok muhatap etmeyeceğini düşünüyorsanız bitirmeyin, diğer durumda zaten çözüm belli, daha fazla yıpranmadan uzaklaşın o aileden.

Genişletmek için tıkla...

Birçoğunun detayları okumadığını bende biliyorum.Aynen dediğiniz nedenlerden samimiyetsiz geldi.Ama yine de ben biraz dilimi tutmayı başarabilmeliydim.Ama o kadar çok yaşanan şeyden sonra beni o şekilde eleştirenlerin ne tepki vereceğini merak ederdim.Gerçekten bir de onları kayınvalidelerine sormak lazım.4,5 yılda hiç mi hata yapmamışlar.

Erkek arkadaşım çözüm odaklı değil.Annesine aslında benimle evlenirse uzaklaşamayacağını,bundan sonra onunda yuvası olup,bir hayat paylaşıp,çocukları olup ama her ihtiyacında yanında olabileceğini anlatan bie konuşma yapabilse keşke.Annesi haksız yere bana laf söylerse en fazla konuşmaz.Öyle olmasını da ben istemiyorum.Şimdi kendini ifade edemiyor diye beni bu kadar çok seven bir insanı terketmek istemiyorum.Ama annesiyle ve benim ailemle le işler sarpa sardı.İlk erkek arkadaşım.Çok zor severim.Hayatım boyunca beni çok seven ilk sevgilimi annesi için bırakırsam tek başıma pişmanlıklarla mı yaşarım.Yoksa bırakmadığım için mi diye uzar gider.

Erkek annelerinde paylaşamama var.Çok nadir duygularını bastırıp,kendini gerçekleştirmiş anne ,oğlu evleneceği zaman ve evlendikten sonra onları işlerine karışmayıp,ama uzaktan olayları izleyip yardım istediklerinde çocukları hemen yardıma koşuyorlar.Şöyle yapın,böyle yapın yerine.Siz yapın biz size destek olalım diyorlar.Türkiye'de bir elin parmaklarını geçmez.Şaka yollu eleştirmek bile erkek annlerini geriyor.Ben hiç yapmadım.Ama benim de erkek kardeşim var.Annemde kardeşimin sevgilisi şaka yollu takılsa bir etkilenir gibi oluyor.Ben karışma diyorum hep.Aldatılsa bile karışma.Kimseyle kötü olma.Kardeşim 21 yaşında kendi kararlarını verebilecek yaş da.

Bence erkek anneleri oğullarını çok seven,sadık,iyi günde kötü günde yanlarında olacak kadını bu devirde bulurlarsa özellikle de aldatmaların çok olduğu büyük şehirlerde öpüp de başlarına koysunlar.

minakoaino .!.:

Birçoğunun detayları okumadığını bende biliyorum.Aynen dediğiniz nedenlerden samimiyetsiz geldi.Ama yine de ben biraz dilimi tutmayı başarabilmeliydim.Ama o kadar çok yaşanan şeyden sonra beni o şekilde eleştirenlerin ne tepki vereceğini merak ederdim.Gerçekten bir de onları kayınvalidelerine sormak lazım.4,5 yılda hiç mi hata yapmamışlar.

Erkek arkadaşım çözüm odaklı değil.Annesine aslında benimle evlenirse uzaklaşamayacağını,bundan sonra onunda yuvası olup,bir hayat paylaşıp,çocukları olup ama her ihtiyacında yanında olabileceğini anlatan bie konuşma yapabilse keşke.Annesi haksız yere bana laf söylerse en fazla konuşmaz.Öyle olmasını da ben istemiyorum.Şimdi kendini ifade edemiyor diye beni bu kadar çok seven bir insanı terketmek istemiyorum.Ama annesiyle ve benim ailemle le işler sarpa sardı.İlk erkek arkadaşım.Çok zor severim.Hayatım boyunca beni çok seven ilk sevgilimi annesi için bırakırsam tek başıma pişmanlıklarla mı yaşarım.Yoksa bırakmadığım için mi diye uzar gider.

Erkek annelerinde paylaşamama var.Çok nadir duygularını bastırıp,kendini gerçekleştirmiş anne ,oğlu evleneceği zaman ve evlendikten sonra onları işlerine karışmayıp,ama uzaktan olayları izleyip yardım istediklerinde çocukları hemen yardıma koşuyorlar.Şöyle yapın,böyle yapın yerine.Siz yapın biz size destek olalım diyorlar.Türkiye'de bir elin parmaklarını geçmez.Şaka yollu eleştirmek bile erkek annlerini geriyor.Ben hiç yapmadım.Ama benim de erkek kardeşim var.Annemde kardeşimin sevgilisi şaka yollu takılsa bir etkilenir gibi oluyor.Ben karışma diyorum hep.Aldatılsa bile karışma.Kimseyle kötü olma.Kardeşim 21 yaşında kendi kararlarını verebilecek yaş da.

Bence erkek anneleri oğullarını çok seven,sadık,iyi günde kötü günde yanlarında olacak kadını bu devirde bulurlarsa özellikle de aldatmaların çok olduğu büyük şehirlerde öpüp de başlarına koysunlar.

Genişletmek için tıkla...

Bende sizin gibi bir ailede büyümüş insanım. Ve bende size benzer sebeplerden ötürü 8 sene birlikte oldugum insandan ayrıldım.

Evet diğer üyeler gibi, bende sizin üslubunuzu doğru bulduğumu söyleyemeyceğim. Ama şöylede birşey var, hırsızın hiç mi suçu yok? Yani burda aileme saygısızlık yapıldı cümlesi gözleri kaydırırcasına okunurken, kayınvalide adayıma neden profil açtınız dedim kısmı neden bu kadar eleştiriliyor?

Tekrar diyorum elbette haklı olmuyoruz her zaman, yaptığınızda doğru değil. Gerçekten üzülmeyen bir kadın bile olsa, bu varsayımda bile olsak, söyledikleriniz yakışık almamış. Ama kimse bu noktaya da boşu boşuna gelmiyor.

Siz 4,5 senedir birlikteymişsiniz, yani bana göre bir kadının altın çağı olan 20 30 yaş aralığınızdan (hakkınızda varsayımda bulunarak söylüyorum) 5 senenizi bir adam için harcamışsınız. Kötü şeyler yaşamışsınız, ailenize haksızlık edilmiş, ama hayatınızdaki adam bunu hiçbir şey yapmadan izlemiş ve hala sizden fedakarlık bekleyerek ilişkinizin devamını beklemekte.

İşte bu sebepten, geçmişte kimin ne düşündüğüne, kimin hangi konuda haklı olduğuna bakmadan çıkın o ilişkiden. Evet üzüleceksiniz, özleyeceksiniz, öfkeleneceksiniz... ama bunlar 1 defa olacak. Seneye bu zamanlar asla bu kadar acı çekmeyeceksiniz. Belki daha güzel şeyler yaşayacaksınız. Ama gitmenizin vakti gelmiş. Bu kadınla yapamazsınız. Çünkü ipler kopmuş taraflar belli edilmiş, ailenizin onayı yok, yani şu an nikah masası önünüzde olsa içiniz rahat rahat evet diyebilecek misiniz?

Şu an devam etmenizin tek sebebi fedakarlıklarınız. Okul yıllarınız, onun için emekleriniz, insanlar neder kaygısı (genelleme yapıyorum). Ama şunu unutmayın, insanlar 30 sene sonra boşanıyorlar 30 senelik karılarından da 2 sene sonra başka biriyle evleniyorlar.

Hem sizde benim gibi büyümüşsünüz. Aynısını kendi bebeklerinize yapabilecek misiniz?

Eski erkek arkadaşım ayrılmadan önce bana, sanki benim ailemden daha iyi birini bulbileceğinden eminsin, belki daha kötüsü olacak demişti.

Evet daha kötü bir anneylede karşılaşabilirim doğrudur, ancak en azından beni ezdirmeyen ama bana da annesini ezdirmeyen bir adam olursa, taraflar ne derece çirkef olursa olsun arada bir duvar olur diye düşünüyorum.

Ayrıca unutmayın, sizin için annesini silen adam, sizi de başka bir kadın için silerken 10 dk düşünmez.

arkadaşlar insaf ya.. kocası daha yeni ölen kadın saç boyasınımı düşünür Allah aşkına.. face te doğumgünü fotosumu paylaşır?
yok arkadaşlar zorla boyadı yok arkadaşlar zorla gül dedi, inanıyormusunuz bunlara?

ben konu sahibi gibi düşünüyorum ve hak veriyorum, kayınvalidenin yaptıkları çok yanlış. ben değil ölüm olunca (Allah korusun) sevdiğim biri hastalanınca yada üzgün olunca dahi elim ayağım tutmaz, canım hiç bi şey yapmak istemez, kimsede beni zorla güldürüp, zorla boyayamaz..

kayınvalideniz olayları işine geldiği gibi yorumlayan, canının istediğini yapan birisi.
ben sizin yerinizde olsam eğer çok seviyorsam bu olanları falan çok takmaz ve evlenirdim, kayınvalideylede araya mesafe koyar, ölçülü davranırdım.. çünkü kimsenin kayınvalidesi mükemmel değil, herkes kayınvalidesinden şikayetçi, hatta siz annem gibi olsun demişsiniz ya olmaz ki malesef, kimse anne gibi olmaz, siz bence beklentilerinizi biraz düşük tutun ki daha fazla hayal kırıklığı yaşamayın

bir zamanlar birileri birilerinin acısının ardından küçümseyerek konuşuyordu,dıştan gördükleri durumlar için.biz olsak ölürüz,biteriz yaşamdan zevk almayız,diyordu.ama aynı kişiler canlarının ölümünden 20 gün sonra gezmelere,kafa dağıtmaya gittiler.yani kimin nasıl acısını yaşadığını bilemezsiniz.insanların acıları nasıl yaşadığı farklıdır.

konu sahibi kaynana adayına çok yanlış konuşmuş.ileride evlendiklerinde o kaynananın aklından o sözler hiç çıkmayacak

ATTRAENTE .!.:

Kayınvalidenin yerinde olsam, ömrümün kalan kısmında seninle tek kelime dahi konuşmazdım

Kadın eşini kaybetmiş ve herkesin acıya verdiği tepki başkadır

Saçını boyatmışmış, annen yaşında bir kadın, eşini kaybetmiş, hayatının düzeni,dengesi değişmiş, senin nişan prosedürünü mü düşünecekti. Oğluna da kırılmıştır ve haklıdır, o bu kadar hassas bir durumdayken bu işler böyle olmamalıydı.

Saygı sınırını çok aşmışsınız, onun verdiği tepkileri ve üzüntüsünü ölçüp tartmak kimsenin haddi değil. Büyük yanlış yapmışsın, şimdiden sonra susmaya ve kendini kontrol etmeye çalış. Biraz gönlünü almaya bak, nişanlınla birlikte hareket et, çok yüz göz olmamaya çalış. Biraz sabırlı ol, birlikte uzun zaman geçirmişsiniz ve tabi evlenmek isteğinde haklısın ama bunu kimseyi inciterek yapma, nişanlın da bir süre sana uyar ama sonra annesi haklı olur. Zamana yay biraz, sakin ve ölçülü ol.

Sevgilinin tutumu da yanlış, biz evlenelim de istersen görüşmezsin, annesiyle görüşmemek, bu üzerinde çok düşünülecek bir cümle, bu evlilik için acele etme bence

Genişletmek için tıkla...

Ya nokta vırgul boşluk nerde ALLAH askına okuyamadım yarısını . ama okudugum kadarıyla .

Sizene arkadasım kadının boyasından hem hangı cüretle kocaman anneniz yasınızda kadına saçınızı boyattınız ama diip onu yerın dibine sokuyorsunuz ?

Bu cüreti size sevgılınız mı verdı ? eger oyleyse yazıklar olsun öyle evlada .

lovely26 .!.:

Ya nokta vırgul boşluk nerde ALLAH askına okuyamadım yarısını . ama okudugum kadarıyla .

Sizene arkadasım kadının boyasından hem hangı cüretle kocaman anneniz yasınızda kadına saçınızı boyattınız ama diip onu yerın dibine sokuyorsunuz ?

Bu cüreti size sevgılınız mı verdı ? eger oyleyse yazıklar olsun öyle evlada .

Genişletmek için tıkla...

Zannederim ilk yazdığımı okudunuz.Defalarca özür diledim ilk defa yazıyorum buraya paragraf ve satır başlarını göz önünde bulundurmadım diye.Yarısını okuyamadım diyip, gördüğünüz ilk olumsuz yorumdan yola çıkarak genele

uyayım mantığyla sırf yorum yazmak için yazma da nedir?Ben herkese bütün detaylarıyla ileriki yorumlarımda da yazdım.Siz de bu üslup,okumadan yargılama vs varken üzgünüm siz benim yaşadıklarımı yaşasanız o psikoloji içinde

olsanız 1-2 yanlış kelime kullansanız(söyledim defalarca evet yanlış yaptım diye ama okumadığınız için hala bütün detayları bilemeyeceksiniz) amenna derim.Lütfen gerçekten tam okuma sabrını gösterenlerden yardım istiyorum.

İyi okuyup,algılayıp bütün detayları idrak etme yetisine sahip insanlardan yardım istedim.Sizden değil.Peki hayatınızda tanımadığınz sevdiğim insana,yarım yamalak bile anlamadığınz bir konuya içinden cımbızla 1,2 cümleyi çekip ona

yazıklar olsun deme cüretini nerden buldunuz? Bu da anlamadan okumadan yorum yapan insanlara son cevabımdır.

Bende severek ayrılanlar kervanına bir hafta önce girmiş oldum. Bu forumda benimle aynı durumda bulunmuş bir çok arkadaşın olduğunu görünce yalnız olmadığımı görüp biraz da olsa iyi hissettim kendimi.

5 sene önce başımdan başarısız bir evlilik geçti malesef , ailemin yanına döndükten sonra eğitim için ingiltereye gittiğim sıra orada yaşayan erkek arkadasımla tanıştım. Kısa bir süre içinde arkadaşlığımız aşka dönüştü. o zamandan bu zamana çok mutlu olduğumuz 3 sene geçti. Tarif edilemez bir bağ kuruldu aramızda. Aşk, arkadaşlık, dostuk... herşey vardı içinde.
1.5 sene önce annesi beni tanıyor ve seviyor olmasına rağmen aniden evlilik kararımıza karşı çıkmaya başladı. Karşı çıkışı o kadar şiddetliydi ki oğlunu reddetme aşamasına geldi durum. Annesinin karşı koyma sebebleri şöyle; evlenmiş boşanmış olmam, ingiltereden döndükten sonra tekrar işe giremem, benim küçük bir üniversiteden mezun olmam ve erkek arkadaşımın ingiltereden yüksek mühendis olması, benden bir yaş küçük olması ve onların alevi benimse sünni olmam( daha az önemli olanları yazmıyorum bile). Bunları duyunca dünyam başıma yıkıldı. Gururum yıkıldı. Haftalarca ağladım.Ne ben ne de ailem bu tutumu hakedecek insanlar değiliz. Onlarla kendi ailemi karşılaştırsam bende onları beğenmeyip eleştirecek onlarca olumsuzluk çıkartabilirdim ama bunu yapmadım. Erkek arkadaşım muhteşem bir çaba gösterdi, uzun bir süre ailesiyle görüşmedi. birbirlerini reddettiklerini bile söylediler...bu süreç içinde bende sevgilimde çok yıprandık. birbirimizden vazgeçemiyorduk ama bir türlüde evlenemiyorduk. çok uzatıp okuyanı sıkmak istemiyorum o yüzden neticeye gelicem. Bir hafta önce en kıymetlim dediğim kişiyi bırakmak zorunda kaldım. onu küstürdüm kendime. İçim kan ağlıyor ama en doğru kararın bu olduğunu her geçen gün anlıyorum sanırım. bende diğer arkadaşların söylediği gibi bir daha böyle biriyle karşılaşamayacakmışım gibi hissedip üzülüyorum. kendisi hala İngilterede yaşıyor bense Türkiyede , onunla karşılaşma şansım neredeyse sıfır. onu göremeyecek olsamda Yüce Rabbimden dileğim hep sağlıklı ve mutlu kalması olacaktır. Yolun hep açık olsun benim canım sevdiğim..

yakın çevremde herkes duygusal yaklaştığı için ayrılmakla iyi yaptığımı söylüyorlar. Benim yerimde olupta farklı bir yol izlerdim diyen var mıdır merak ediyorum...

konu hortlamış