• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem bana hiç çocuk olduğumu hissettirmedi

Teşekkür ederim. İşe başlıyorum Allahın izniyle. Ayrı eve çıkmak gibi bir luksum yok söylediğimde cok büyük tepki aldim evdekilerden ama sonuc ne olursa olsun gücüm yettiğinde bunu deniycem. Babamla muthis bi uyumumuz var asiri duskunuz birbirimize onuda yıkmak için yalan söylemeye basladigimi ima ediyor yanında bense yalan söyleme konusunda aşırı başarısızım hep bana herkes seni neden seviyor bu kadar gicik oldugun halde anlam veremiyorum der bende onun bana karsi bu tavirlarina anlam veremiyorum oturup anlatmak istedim kendimi bagirdi cagirdi konusamadik anne kız gibi. Sadece senin bana hiç ihtiyacin olmadi hep kendin hallettin biseye tutmadin der ben senden daha güzelim vs vs diye bana karşi konuşan bi anneye asagilayan bi anneye her defasinda tersleyen bi anneye ne kadar ihtiyacim olabilirdiki zaten. Geç oldu ama inanıyorum bundan sonra güzel olucak herşey. Sadece eğer anneyseniz nolur çocugunuzu yalnızlastirmayin. Kendim için annemden artık bi beklentim yok ama hic bi çocugun annesi hayattayken annesizligi hissetmesini istemiyorum yazdigim seyler sadece farkindalik yaratir belki cocugunuza her zaman özel ve onemli oldugunu hissettirin ben her gece yaradanla konuştum yalnizligimdan çocuklariniz sizinlede konuşabilsin o sıcakligi hissettirmeyi asla ihmal etmeyin herkese cok cok tesekkurederim
Annemden artık beklentim yok demişsiniz. Kendinizi kandırıyorsunuz. Aç kalan insan daha çok yemek arayışına girer, belki acizce dilenmeye başlar. Sözlerim yanlış anlaşılmasın. Şunu söylemeye çalışıyorum: siz annenizden ilgi görmek için daha çok temizlik yaptınız, daha çok üstüne düştünüz vs. Şimdi bunun yanlış olduğunu anlasaniz bile ara ara yine zayıf bir anda aç olduğunuzu hissedeceksiniz. Tıpkı bu iki sene gibi aynı kalacak her şey. Bence annenin psikiyatriste gitmesi, ilaçlı tedavi olması gerek. Annenin zayıf noktası babanız galiba. Babanız onu ikna etsin ve doktora götürsün. Bir ay ilaç kullandıktan sonra değişime inanamayacaksınız. Siz de bundan sonra anneniz memnun etmek için ya da sinir etmek için bir şey yapmayın. Tepkisiz kalın. Bu da onun değişimi için çok önemli bir adim
 
Teşekkür ederim. İşe başlıyorum Allahın izniyle. Ayrı eve çıkmak gibi bir luksum yok söylediğimde cok büyük tepki aldim evdekilerden ama sonuc ne olursa olsun gücüm yettiğinde bunu deniycem. Babamla muthis bi uyumumuz var asiri duskunuz birbirimize onuda yıkmak için yalan söylemeye basladigimi ima ediyor yanında bense yalan söyleme konusunda aşırı başarısızım hep bana herkes seni neden seviyor bu kadar gicik oldugun halde anlam veremiyorum der bende onun bana karsi bu tavirlarina anlam veremiyorum oturup anlatmak istedim kendimi bagirdi cagirdi konusamadik anne kız gibi. Sadece senin bana hiç ihtiyacin olmadi hep kendin hallettin biseye tutmadin der ben senden daha güzelim vs vs diye bana karşi konuşan bi anneye asagilayan bi anneye her defasinda tersleyen bi anneye ne kadar ihtiyacim olabilirdiki zaten. Geç oldu ama inanıyorum bundan sonra güzel olucak herşey. Sadece eğer anneyseniz nolur çocugunuzu yalnızlastirmayin. Kendim için annemden artık bi beklentim yok ama hic bi çocugun annesi hayattayken annesizligi hissetmesini istemiyorum yazdigim seyler sadece farkindalik yaratir belki cocugunuza her zaman özel ve onemli oldugunu hissettirin ben her gece yaradanla konuştum yalnizligimdan çocuklariniz sizinlede konuşabilsin o sıcakligi hissettirmeyi asla ihmal etmeyin herkese cok cok tesekkurederim
İlk aklıma gelen babanı kıskandığı seni rakip olarak gördüğüydü, babanla aran iyiymiş sebep bu olabilir. Sevmediği birine benzetiyor olabilir( kv gibi vs) doğum sonrası depresyon ya da zor günler geçirmiştir, seni gördükçe bilinçaltı o günlere gidiyor olabilir. Bir sürü sebebi olabilir. He bunlar Bi annenin böyle hissetmesi için mantıklı nedenler değil tabi ki ama annen normal sağlıklı Bi insan değil, psikolojisi bozuk malesef. Bence annene iyi davranmayı falan bırak. İstediklerini yapma. Ne yapsan yaranamamışsın. Kendi hayatını kurup Bi an önce çok güzel Bi hayat kur kendine. Sonra sil tamamen anneni Bi daha yüzüne bakma.
 
Çocuk yaşta yaşadığın psikolojik şiddeti anlayabilirim, üzüldüm de adına. Ama artık bir yetişkinsin ve yetişkin biri olarak hala aynı nakaratı tekrarlıyo olman çok saçma. Yaşayan her insanın hayat hikayesinde irili ufaklı ama mutlaka bir travması olduğunu düşünüyorum. Sürekli bunların arkasına saklanmakta belki sana acımasızca gelebilir ama bana acizce geliyo. Annen ve kız kardeşinin tavırları değişmediyse sen kendini ve onlara karşı tavrını değiştir. Hayal ettiğin hayat kabuklarını kırıp atma becerinde saklı. Prenses olma potansiyelin varken külkedisi olmaya devam etme ısrarın kader değil senin seçimin kusura bakma lütfen.
 
Dışarıdan ne güzel konuşmuş herkes artık 30 yaşındasın sen değiştin mi filan? Gerçekten nasıl bu kadar empatiden yoksun olmuşsunuz nasıl göremiyorsunuz ruhunun hala orada çocuklukta kaldığını, büyüyemediğini, yaşayamadığını?
Sana gelince arkadaşım keşke terapi alabilsen hem sen hem annen keşke çocukluğunu yaşayabilsen. Annen belli ki normal değil bu konuda baban nasıl? Belki anneni alıp götürebilir terapiste ya da sizin konuşmanızı en azından senin biriktirdiklerini söylemene fırsat tanır? İnan birşey değiştirmeyecek ama anlıl bir rahatlık olacaktır. Ayrıca okumak için geç değil bence okuyabilirsin. En azından bir içinde kalmışlık aydınlığa ulaşır. Bunu kendin için yapmalısın. Ne olmak isterdin okuyup?
Ve emin ol sen çoooook güzel ve hayırlı çocuksun onaylanmak sevilmek değer görmek bir çocuk için çok önemli sen bunun farkında ol. Ve affet annene git de ki ben seni affettim artık yüreğimde bir ağrı bir ağırlık değilsin özgürleştim, içinde ki prangalanmış çocuğu bıraktım. Evden ayrılamıyorsun belki maddi belki manevi ama kendin içinde bir alan aç hayatında yapmaktan zevk alacak şeyler bul. Ama şu yanlışı sakın yapma kimseden sevgi dilenme o zaman yanlışa sürüklenirsin. Sen sev kendini yatırımın kendine olsun sevilmek için sevme kimseyi sonra bağımlılık olur kendine bunu yapma. Umarım kanatlanırsın bir gün ve mutluluğa huzura uçarsın ve bu yaştan sonraki yaşamın sana hep iyi ki dedirtir. Çok mutlu ol, çok sağlıklı ol, çok yaşa (gerçekten yaşa geleceği geçmişten sıyrıl biliyorum zor ama zaten kimse kolay demedi).
 
Uvey evlat olabilirsiniz veya muge anlida boyle bir konu vardi evdeki diger cocuklara nirmak dvaranilkrken boyle davranilan bir kizin kinusu.annesi bulasik yikamadi diyebkolunu falan cikarmisti olayin sonun kizin babasi evdeki baba degilmis babada bu durumu bildiginden ses cikarmiyormus kiza olan eziyetlere .Umarim o evden ve aileden kurtlursunuz .
 
Back