Yaklaşık 2 yıldır cok seviyorum. Okuldan tanısıp evlilik niyeti ile görüşmek istemişti görüştük ama olmadı. O aralar yakın arkadaşlarıyla biraz problemlerim oldu ve iyice ilişkiyi kestik. Bakışıyor ama ne o konusuyordu ne ben. Dayanamadım mesaj attım. Bana tepkisel cevap verince neden böylesin dedim.
Dindar bir erkek oldugu ıcın ne bekliyordun ki normal insanlar gibi konusamayız biz cok sorunlar yasadık birbirimize farklı gözlerle baktık suan nişanlı olsam nişanlım ne hissederdi mesaj atman uygun değil dedi. Sanki sürekli mesaj atıyor musum gibi.. Oysa 2 yıl sonra ilk kez konusuyoduk. Bana şey diyor görücü usulu görüşmüşüz gibi düşün. Ailecek tanıstık olumsuz oldu ve bitti diyor. Sanki hiç duygu yokmuş gibi. Oysa biz okulda birbirimizi begenerek bu görüşme kararını aldık ama aşırı hızlı olmuştu dış etkenler sebebiyle. Aceleye geldi ve o yüzden olmadı yani. Neyse bende mesaj atma sebebimi yani ona karşı hislerimin tahmin ettiği kadar basit olmadıgını, benim ona duygusal yönden derin hislerimin oldugunu söyledim. Oda ben 2 yıldır sana karşı olan hislerimi bildiğim icin ümit vermek istemiyorum dedi.
Bu arada benim ona mesaj atmama sebep olan şeyler onun bana sürekli bakması, yakın arkadaşlarımla sürkeli sohbet etmesi, benim oldugum yerlere gelip oralarfa takılması ve yanımda bir kaç kez erkek görmüştü aşırı suratı asılmıştı dik dik gözünü dikip beni rahatsız etmişti. Yani arkadaşlarım bile hala sendem hoşlanıyor felan derdi. Aşırı dindar biri Süleymanlı cemaatindenmiş. Cok utanıyorum ama vazgecmek istemiyorum dua felan ederken hep hayırlısı diye ediyorum ama icim sızlıyor.
Hiç sizi reddedip sonra seven oldu mu?