Merhaba,
Benim bir sorunum var. Bu konuda çok yalnızım. Konuşacak kimsem yok
Hikayeme okuyup bana yazarsanız çok mutlu olurum
Ben 7 yıldır evliyim. Evliliğimizin 3.yılında bebek düşüncemizi çevremdeki birkaç kişi ile paylaşma gafletinde bulunmuştum. Çünkü zannediyordum ki hemen oluverecek ancak öyle olmadı. Sonra doktorlara gitmeye başladım. Önce hormonlarıma bakıldı *Amh da dahil. *Amh 1.1 çıktı ama gittiğim doktor (bir tanıdığımızın tüp bebek servisinde çalışan uzman bir doktordu.) diğer hormon seviyelerimin *Fsh *Tsh ve *Lh değerlerimin çok iyi olduğunu *Amh 'ın bazı kadınlarda bu seviyelerde normal olduğunu belirtti. Daha sonra eşimden test istendi. Eşimin test sonucu doktorun dediğine göre bir erkek için oldukça iyi değerler. En son çare rahim filmi çektirmeye geldi. Rahmimin *kalp şeklinde olduğunu öğrendim. Görüntüleme merkezindeki doktor bana bu çok minik bir bozukluk gebeliğe engel değil dedi. Sonra gittiğim bütün doktorlar da tasdikledi. Artık son çare 2019 yılında infertilite bölümünde uzman bir doktora başvurdum. Hiçbir sıkıntınız yok değerler normal çoğunlukla karşılaşıyoruz sebepsiz infertilite ile dedi ve tedaviye başlayalım dedi. ilk 3 ay doktor kontrolünde yumurtlama dönemimde denedik sonra 2 ay çatlatma iğnesi ile denedik ancak yine sonuç alamadık. iğneler bende çok fazla yan etkiye sebep oldu dayanamadım ve bıraktım. Dönem dönem kansızlık yaşayan birisiyim. Bununla da alakalı olabileceğini düşünüyorum. Ama doktorlar bunlar geçici sorunlar deyip üzerinde durmuyorlar.
Bütün bunlar olurken 8 yıldır bebek bekleyen abimlerin 8 yıl sonra kendiliğinden bebekleri oldu hiçbir tedavi denemediler. Her şey Haktan biliyorum ama gönül söz dinlemiyor. Çevremdeki insanların baskılarından yıllarca usandım. Sürekli hayatım didikleniyor. Kendimi eksik ve kusurlu hissediyorum. Ayda sadece 1 günlük şansımız var onda da moralim bozulmamışsa çevremdeki insanlar o pis ağızlarını açmamışlarsa şansım var Bu olayda moral çok önemli ama dayanamıyorum artık. Çocuklu ortamlara giremiyorum konu çocuktan açılınca fikir beyan edemiyorum konu bana döner diye. Yeğenlerim var büyük abimin 4 çocuğu oldu. Onları sevemiyorum. Bir fotoğraf bile paylaşamıyorum. Hemen yorumlar geliyor. Artık dayanamıyorum. Çok yoruldum çok.
Buraya yazmak istedim. Bir nebze olsun belki benimle aynı şeyleri yaşayan kadınlar varsa atladığım bir nokta vardır belki. Lütfen yazın bana fikir ve önerilerinizi lütfen( en azından dertleşelim. Sosyal hayatımda kimsem yok konuşacak. Eskiden küçük abimin eşi ile konuşurduk ama onlarında çocukları olunca konuşamaz olduk. Çok yalnızım:(
Benim bir sorunum var. Bu konuda çok yalnızım. Konuşacak kimsem yok
Hikayeme okuyup bana yazarsanız çok mutlu olurumBen 7 yıldır evliyim. Evliliğimizin 3.yılında bebek düşüncemizi çevremdeki birkaç kişi ile paylaşma gafletinde bulunmuştum. Çünkü zannediyordum ki hemen oluverecek ancak öyle olmadı. Sonra doktorlara gitmeye başladım. Önce hormonlarıma bakıldı *Amh da dahil. *Amh 1.1 çıktı ama gittiğim doktor (bir tanıdığımızın tüp bebek servisinde çalışan uzman bir doktordu.) diğer hormon seviyelerimin *Fsh *Tsh ve *Lh değerlerimin çok iyi olduğunu *Amh 'ın bazı kadınlarda bu seviyelerde normal olduğunu belirtti. Daha sonra eşimden test istendi. Eşimin test sonucu doktorun dediğine göre bir erkek için oldukça iyi değerler. En son çare rahim filmi çektirmeye geldi. Rahmimin *kalp şeklinde olduğunu öğrendim. Görüntüleme merkezindeki doktor bana bu çok minik bir bozukluk gebeliğe engel değil dedi. Sonra gittiğim bütün doktorlar da tasdikledi. Artık son çare 2019 yılında infertilite bölümünde uzman bir doktora başvurdum. Hiçbir sıkıntınız yok değerler normal çoğunlukla karşılaşıyoruz sebepsiz infertilite ile dedi ve tedaviye başlayalım dedi. ilk 3 ay doktor kontrolünde yumurtlama dönemimde denedik sonra 2 ay çatlatma iğnesi ile denedik ancak yine sonuç alamadık. iğneler bende çok fazla yan etkiye sebep oldu dayanamadım ve bıraktım. Dönem dönem kansızlık yaşayan birisiyim. Bununla da alakalı olabileceğini düşünüyorum. Ama doktorlar bunlar geçici sorunlar deyip üzerinde durmuyorlar.
Bütün bunlar olurken 8 yıldır bebek bekleyen abimlerin 8 yıl sonra kendiliğinden bebekleri oldu hiçbir tedavi denemediler. Her şey Haktan biliyorum ama gönül söz dinlemiyor. Çevremdeki insanların baskılarından yıllarca usandım. Sürekli hayatım didikleniyor. Kendimi eksik ve kusurlu hissediyorum. Ayda sadece 1 günlük şansımız var onda da moralim bozulmamışsa çevremdeki insanlar o pis ağızlarını açmamışlarsa şansım var
Bu olayda moral çok önemli ama dayanamıyorum artık. Çocuklu ortamlara giremiyorum konu çocuktan açılınca fikir beyan edemiyorum konu bana döner diye. Yeğenlerim var büyük abimin 4 çocuğu oldu. Onları sevemiyorum. Bir fotoğraf bile paylaşamıyorum. Hemen yorumlar geliyor. Artık dayanamıyorum. Çok yoruldum çok.Buraya yazmak istedim. Bir nebze olsun belki benimle aynı şeyleri yaşayan kadınlar varsa atladığım bir nokta vardır belki. Lütfen yazın bana fikir ve önerilerinizi lütfen
( en azından dertleşelim. Sosyal hayatımda kimsem yok konuşacak. Eskiden küçük abimin eşi ile konuşurduk ama onlarında çocukları olunca konuşamaz olduk. Çok yalnızım:(
