- 18 Haziran 2016
- 101
- 52
- 98
- 29
Merhaba arkadaşlar,
Hala bende inanamıyorum olanlara.. daha 1 ay önce üniversitede evlenmek mantıklı mı diye konu açmıştım şimdi ise terkedildim. Hemen anlatmaya başlıyorum. Benim 6 aydır devam eden rüya gibi bir ilişkim vardı beraber yaşıyorduk. Kendisi ilgili sevgisini gösteren gözümün içine bakıp gözleri dolan bir insandı. 15 gün önce beni terketti hemde durup dururken.
Şimdi ikimizde üniversite öğrencisiyiz ben yaz okuluna kaldım öğrenci olduğum şehirdeyim o da ayrılmadan 1 hafta önce ailesiyle yazlığa gitti. Ayrıldığımız günün önceki akşamı beni ne kadar sevdiğini söyleyen uzun uzun mesajlar attı yok insan gerçekten aşık olduğu kızı bulunca kimse gözüne gelmiyor sen benim herşeyimsin çok seviyorum o bu.. ayrıldığımız gün ise sabahleyin içimde bir kasvetle uyandım hani bir his olur ya deprem olacakmış gibi karnıma ağrılar giriyor durup dururken. Kendisine sordum içimde bi his var dedim bana söylemek istediğin birşey var mı? Ne gibi dedi direk. Bilmiyorum varsa sen söyle işte dedim aslında var birşeyler ama şimdi bunları konuşmanın ne yeri ne de zamanı sen sınavına odaklan dedi. Biraz üstüne gittim ayrı şehirlerde olmanın bize iyi gelmediğini ve gereksiz yere yıprandığımızı buna olan inancını yitirdiğini söyledi. Ne demek şimdi bu deyince aradı.
Bu ilişkide gelecek göremediğini zamanımı çalmak istemediğini sonunda mutsuzluk olacağına emin olduğunu söyledi. Bu arada seneye mezun oluyor ve memleketine dönecek ben ise 2 yıl daha burdayım ondan bahsediyor. Bu 2 aylık yaz tatili bizim için deneme olacaktı. Daha sonra daha da saçmalamaya başladı. Yok geçmişimiz ikimizinde peşini bırakmayacak sen zaten beni seni sevdiğim kadar sevmiyorsun (benimde onunda 2 yıllık ilişkileri oldu ve bunu kafaya çok takıyor ilk ilişkimi onunla yaşadığım için çok huzursuz). Kendisi birazcık muhafazakar ve eski kafalı birisi ya da ayrıldıktan sonra yaptıklarını bilmesem ben öyle olduğunu sanıyordum diyelim. Normalde böyle şeyleri kafaya çok takar ama 6 ayda öyle bir ilişki yaşadık ki hem aile hem dost hem sevgili olduk herşeyimizi paylaştık ve bu göze batmadı. Ya da ben öyle sandım. Araya mesafeler girdiği anda açıklarımı yakalamaya başladı. Neyse bana bu tarz sebepler sunarak ayrılmak istediğini söyledi ama konuşmanın yüzde sekseni klasik seni seviyorum ama buna mecburuz hala aynı kişiyim 1 hafta önce seni öpen seven gözünün içie bakıp gözleri dolan insanım sana olan sevgim hiç azalmadı bu ayrılık sevdama dahil gibi klişe cümleler kurdu. Tek kelime etmeden dinledim.
Sonra ben konuşmaya başladım: "bak x ayrılmak kelimesinden sonra gelen sözlerin hiç bir önemi yok beni ne kadar sevdiğin zerre ilgilendirmiyor beni artık. Ayrılık diyorsan zaten yeterince sevmemişsin demektir ben gerçek sevginin ve aşkın herşeyi yenebileceğine inandım her zaman ama yanılmışım. Ve asıl sorunun ikimizin geçmişi değil benim geçmişim olduğunu düşünüyorum. Sen bugün başka bi kızla evlensen onun geçmişi olmasa hiçbir sorun olmayacak çünkü senin geçmişin silinmeyecek benimle ayrıldın diye. Umarım benden sonra bulduğun yönetebileceğin kukla bir kızla mutlu olursun ama hiç sanmıyorum" dedim. Benim sende olmayıp başkalarında arayabileceğim hiç bir özellik yok dedi. Sadece güldüm.. o kadar kızmıştım ki ona geri döndürmek için olumlu tek kelime etmedim. Sen bilirsin sen kaybedersin dedim geçtim. O da şaşırdı şu an ayrılık konuşması olduğu için mi böylesin çok soğuksun dedi. Hoşçakal seni hep sevicem şunu yapınca bunu yapınca hep aklıma sen geliceksin falan dedi tek kelime etmeden kapattım telefonu.
2 gün sonrasında ise fotoğraflarımızı sildi sonra bende silip onu da heryerde arkadaşlıktan çıkardım. Ve onu sildiğim gibi bu şehirde ne kadar üniversite varsa hepsinden saçma sapan insanları takip etmeye başladı aç köpek gibi resmen saldırdı kızlara. Ben ise şok olmakla meşguldüm. Çünkü böyle şeyleri çok aşağılıkça bulurdu saygıya inanırdı bi süre beklemek gerektiğini söylerdi hiç olmazsa gizli yap bari diye aşağılardı insanları. Oysa o da herkes gibiymiş. Bütün erkekler gibi...
nasıl inandım beni sevdiğine asla ayrılmayacağımıza. O evlilik planları yaparken daha çok erken diyen bendim oysaki. Ayrıldıktan sonra yoga basketbol yüzme ve derslerimle doldurdum günlerimi kitap okumaya başladım kendim için birşeyler yapıyorum mutluyumda aslında ama içimde öyle bir eksiklik var ki. Dönse bile yaptıklarını hazmedemem zaten ama onu çok özlüyorum. Aklım almıyor nasıl oldu da ayrıldık asla ihtimal vermezdim böyle birşeye.
Sizce geri döner mi? Şuan aynı şehirdeyiz. Dönse bile ne yapmam gerekir fikirlerinizi bekliyorum biraz uzun olduysa kusura bakmayın içimi dökmek istedim. Asıl sebebini bile anlayamıyorum deneyimli bayanlar bu konuda ne olur el atın
Hala bende inanamıyorum olanlara.. daha 1 ay önce üniversitede evlenmek mantıklı mı diye konu açmıştım şimdi ise terkedildim. Hemen anlatmaya başlıyorum. Benim 6 aydır devam eden rüya gibi bir ilişkim vardı beraber yaşıyorduk. Kendisi ilgili sevgisini gösteren gözümün içine bakıp gözleri dolan bir insandı. 15 gün önce beni terketti hemde durup dururken.
Şimdi ikimizde üniversite öğrencisiyiz ben yaz okuluna kaldım öğrenci olduğum şehirdeyim o da ayrılmadan 1 hafta önce ailesiyle yazlığa gitti. Ayrıldığımız günün önceki akşamı beni ne kadar sevdiğini söyleyen uzun uzun mesajlar attı yok insan gerçekten aşık olduğu kızı bulunca kimse gözüne gelmiyor sen benim herşeyimsin çok seviyorum o bu.. ayrıldığımız gün ise sabahleyin içimde bir kasvetle uyandım hani bir his olur ya deprem olacakmış gibi karnıma ağrılar giriyor durup dururken. Kendisine sordum içimde bi his var dedim bana söylemek istediğin birşey var mı? Ne gibi dedi direk. Bilmiyorum varsa sen söyle işte dedim aslında var birşeyler ama şimdi bunları konuşmanın ne yeri ne de zamanı sen sınavına odaklan dedi. Biraz üstüne gittim ayrı şehirlerde olmanın bize iyi gelmediğini ve gereksiz yere yıprandığımızı buna olan inancını yitirdiğini söyledi. Ne demek şimdi bu deyince aradı.
Bu ilişkide gelecek göremediğini zamanımı çalmak istemediğini sonunda mutsuzluk olacağına emin olduğunu söyledi. Bu arada seneye mezun oluyor ve memleketine dönecek ben ise 2 yıl daha burdayım ondan bahsediyor. Bu 2 aylık yaz tatili bizim için deneme olacaktı. Daha sonra daha da saçmalamaya başladı. Yok geçmişimiz ikimizinde peşini bırakmayacak sen zaten beni seni sevdiğim kadar sevmiyorsun (benimde onunda 2 yıllık ilişkileri oldu ve bunu kafaya çok takıyor ilk ilişkimi onunla yaşadığım için çok huzursuz). Kendisi birazcık muhafazakar ve eski kafalı birisi ya da ayrıldıktan sonra yaptıklarını bilmesem ben öyle olduğunu sanıyordum diyelim. Normalde böyle şeyleri kafaya çok takar ama 6 ayda öyle bir ilişki yaşadık ki hem aile hem dost hem sevgili olduk herşeyimizi paylaştık ve bu göze batmadı. Ya da ben öyle sandım. Araya mesafeler girdiği anda açıklarımı yakalamaya başladı. Neyse bana bu tarz sebepler sunarak ayrılmak istediğini söyledi ama konuşmanın yüzde sekseni klasik seni seviyorum ama buna mecburuz hala aynı kişiyim 1 hafta önce seni öpen seven gözünün içie bakıp gözleri dolan insanım sana olan sevgim hiç azalmadı bu ayrılık sevdama dahil gibi klişe cümleler kurdu. Tek kelime etmeden dinledim.
Sonra ben konuşmaya başladım: "bak x ayrılmak kelimesinden sonra gelen sözlerin hiç bir önemi yok beni ne kadar sevdiğin zerre ilgilendirmiyor beni artık. Ayrılık diyorsan zaten yeterince sevmemişsin demektir ben gerçek sevginin ve aşkın herşeyi yenebileceğine inandım her zaman ama yanılmışım. Ve asıl sorunun ikimizin geçmişi değil benim geçmişim olduğunu düşünüyorum. Sen bugün başka bi kızla evlensen onun geçmişi olmasa hiçbir sorun olmayacak çünkü senin geçmişin silinmeyecek benimle ayrıldın diye. Umarım benden sonra bulduğun yönetebileceğin kukla bir kızla mutlu olursun ama hiç sanmıyorum" dedim. Benim sende olmayıp başkalarında arayabileceğim hiç bir özellik yok dedi. Sadece güldüm.. o kadar kızmıştım ki ona geri döndürmek için olumlu tek kelime etmedim. Sen bilirsin sen kaybedersin dedim geçtim. O da şaşırdı şu an ayrılık konuşması olduğu için mi böylesin çok soğuksun dedi. Hoşçakal seni hep sevicem şunu yapınca bunu yapınca hep aklıma sen geliceksin falan dedi tek kelime etmeden kapattım telefonu.
2 gün sonrasında ise fotoğraflarımızı sildi sonra bende silip onu da heryerde arkadaşlıktan çıkardım. Ve onu sildiğim gibi bu şehirde ne kadar üniversite varsa hepsinden saçma sapan insanları takip etmeye başladı aç köpek gibi resmen saldırdı kızlara. Ben ise şok olmakla meşguldüm. Çünkü böyle şeyleri çok aşağılıkça bulurdu saygıya inanırdı bi süre beklemek gerektiğini söylerdi hiç olmazsa gizli yap bari diye aşağılardı insanları. Oysa o da herkes gibiymiş. Bütün erkekler gibi...
nasıl inandım beni sevdiğine asla ayrılmayacağımıza. O evlilik planları yaparken daha çok erken diyen bendim oysaki. Ayrıldıktan sonra yoga basketbol yüzme ve derslerimle doldurdum günlerimi kitap okumaya başladım kendim için birşeyler yapıyorum mutluyumda aslında ama içimde öyle bir eksiklik var ki. Dönse bile yaptıklarını hazmedemem zaten ama onu çok özlüyorum. Aklım almıyor nasıl oldu da ayrıldık asla ihtimal vermezdim böyle birşeye.
Sizce geri döner mi? Şuan aynı şehirdeyiz. Dönse bile ne yapmam gerekir fikirlerinizi bekliyorum biraz uzun olduysa kusura bakmayın içimi dökmek istedim. Asıl sebebini bile anlayamıyorum deneyimli bayanlar bu konuda ne olur el atın
