Merhaba hanımlar gun gecmiyor ki bu kiz burda konu acmiyor diye dusunup sıkılanlar icin dileyen herkes okumamakta özgürdür
Kizlar 20 gune yakindir kendimi kotu hissediyorum evet belki bulundugum ruh hali depresyon degil ama normal olmadigida garanti(20 gun onceside cok iyi oldugum soylenmez ama...)
Yok ya aslinda şuan depresyonun agababasi modundayim kesinlikle
Çünkü kac yıl once suanki halimden 10 kat iyiyken arkadas ısrariyla psikiyatriye gitmistim doktor depresyon demisti o zamanlar istem disi oturdugum yerde uyuyup gece uyanip yeyip tekrar uyuyordum falan sadece buna dayanarak ddpresyondasin denildi
Yok ya olur mu oyle sey uyudugum icin depresyonda mi oluyorum diye bide psikologa gittim oda depresyon dedi (o anki ruh halin sanki bana kansersin demisler) yani kabullwnmek istemedim
--Şimdi dusunuyorum o depresyonsa peki ya bu ne bu depresyonsa o neydi--
Ilacli tedaviden cekinip sadece psikologa gittim 1 yil devam etti bazi seyler degisti bazi seylerinden cevremden bulundugum ortamdan kaynakli okdugunu cevremdeki bazi etkenler ddgismeyinceye kadar maalesef ki boyke devam edecegi uygun bi dille soylendi
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bugune donecek olursak sanki ayakta durmaya bile halim yok benim elim kolum yukmus gibi Aksam 7 de odaya gecip yataga giriyorum sabaha kadar yatakta donup durup uyuyamiyorum belki telefondandir deyip telefonu uzaklastiriyorum yok yine uyku falan (zaten sosyal medya vs hicbirseyim yok telefonu tek kullanma nedenim watsaap ve kk )
Sabah 10-11 gibi uyaniyorun (uyansamda yataktan cikmak istemiyorum ama mecbyren cikiyorum iste)sabah uyandigimda annem evi temizlemis toplamis oluyor aksama kadar yemek bulasik hepsi onda (kadincagizada aciyorum hersey ustune kalmis yapmak istemedigim icin yapmiyorum zannediyor bisey demiyor)Annemle hic yakin olamadik o yuzden pek durumumun farkinda degil sadece bugunlerde keyifsizim zannediyor
Ama sanki bedenimi bile ayakta zor tutuyorum oturmak bile zor geliyor genelde uzanik vaziyetteyim (belki igreneceksiniz ama utanarak soyluyorum) kac gun oldu disimi fircalamadim banyoya gitmedim saclarimi taramadim saclarim o kadar karisti ki banyoya girersem nasil tarayacagimi dusunuyorum kalkip disimi fircalayayim banyoya gideyim yikanayim diyirum ama kolumu kaldiracak halim yok nasil fircayi tutucam nasil aacimi kopukleyecegim diyorum gidemiyorum
Dun annem ekmek almaya yolladi kendimi kaldiracak halimde yok aciklama yapacak halimde zaten kadinada yazik kalktim gittim 10 dklik market yolu sanki 1 saatlik yol gide gide bitiremedim annem un al evde hic un yok lazim olur dedi
Inanin bi paket unu tasiyacak gucu kendimde bulamadim diye almafim gwlincede niye almafin evde hic yoktu diye soylenecegini bildigimden direk un yoktu diye yalan soyledim (ki yalandan nefeet ederim cok ama cok zaruri seyler disinda söylemem )
(Lutfen dini konu diye dusunmeyin sadecd durumumu izah etmek icin soyluyorum)
Normalde namaz kilan biriyim ama Allah affetsin namaza bile guc bela kalkiyorum nasil basladim nasil bitirdim farkinda degilim
Kuran okumayi dinlemeyi cok severdim ne kurani acabiliyorum ne dinliyorum
Kitap okumaya bayilirdim gunde bazwn bir kitap bitiren ben 10 sayfa okuyuncaya kadar sanki nefesim tukeniyor
Sadece yemek yemek istiyorum futursuzca yiyorum ama onu bile hazirlayacak gucum yok illa lwzzetli bisey aramiyorum normalde agzima surmedigim seyleri bile yiyorum mutfakta ayak ustu elime gecenleri yiyorum yada ekmek alip cocuk gibi ekmek kemiriyorum
Kiloyu zatwn sormayin gitsin her aksam sabah diyete yuruyuse basliyicam diyorum ne yataktan cikabiliyorum nede diyet yapabiliyorum
Boyke bi suru sey bide son zamanlarda fark ettim sanirim gece dislerimi cok sıkıyorum sabah uyandigimda sizliyor bazen uykuda sesini duyiyorum sanki
Hatta gunduz dalgin oldugum zamanlar kendimi geldigimde disimi sıktığımi fark ediyorum (bazen sikmadan kaynakli diste catlama olabilecegini duynustum)
Bu arada aklinizdaki sorulari yanitlayayim:
Evet depresyone girmdk icin maddi manevi bi dolu sebebim var zaten kisa yazmayi beceremiyorum bide onlari yazip sizi yormayayim dedim Calismiyorum ev kiziyim aöf okuyorum (ve sinav yaklasiyor onada calisacak halim yok)
Calismiyormusun diyenler olacak babam calismama kati surette izin vermiyor (pardon calismama demeyeyimde olmayan zar zor okudugum okul ve egitimle prestijli is beklentisibde memurluk vs gibi)
Psikologa git diyenler olacak kucuk bir yerdeyim hem ozele gidecek imkanim yok hem devlet hastanesindeki psikologa artik gitmeye yuzum (cunku oda cevremdeki bazi erkenler dehismedikce bazi seylerin degistiremeyecegimi soyledi eee dogruda soyluyor)
Gecsn yil bi donem kisa sureli calistigim bi isim olmustu cok sevmistim orayi ozluyorum bazen oturup nedensiz agliyorum
Bazen tv de turk sinemasi izleyip cocuk gibi agliyorum
Gun icinde tek konustugun yer burasi desem abarti olmaz burayada yazmasam herhalde konusmayi bile unutucam o kadar
Eskiden bi arjadas cevrem vardi ists zamanla is egitin evlilik vs vs diye kopukluklar oldu suan hic kimsem yok
Ozetle bunlari dertlesmek maksadiyla yazdim
Birde sizden bi ricam var bu durumu yasayanlar nasil atlattiklarini yada bu halden cikmama yardimci olacak kitap makale vs seyler varsa yada bilindik yonntemlr gercdkten cok mutlu olucam