Sanırım Depresyondayim Peki Burdan Nasıl Çıkılır(Dislerim Kırılacak Diye Korkumdan Yaziyorum)

Donusunboylemiolacakti

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
22 Şubat 2016
4.513
4.201
Merhaba hanımlar gun gecmiyor ki bu kiz burda konu acmiyor diye dusunup sıkılanlar icin dileyen herkes okumamakta özgürdür

Kizlar 20 gune yakindir kendimi kotu hissediyorum evet belki bulundugum ruh hali depresyon degil ama normal olmadigida garanti(20 gun onceside cok iyi oldugum soylenmez ama...)

Yok ya aslinda şuan depresyonun agababasi modundayim kesinlikle

Çünkü kac yıl once suanki halimden 10 kat iyiyken arkadas ısrariyla psikiyatriye gitmistim doktor depresyon demisti o zamanlar istem disi oturdugum yerde uyuyup gece uyanip yeyip tekrar uyuyordum falan sadece buna dayanarak ddpresyondasin denildi

Yok ya olur mu oyle sey uyudugum icin depresyonda mi oluyorum diye bide psikologa gittim oda depresyon dedi (o anki ruh halin sanki bana kansersin demisler) yani kabullwnmek istemedim
--Şimdi dusunuyorum o depresyonsa peki ya bu ne bu depresyonsa o neydi--

Ilacli tedaviden cekinip sadece psikologa gittim 1 yil devam etti bazi seyler degisti bazi seylerinden cevremden bulundugum ortamdan kaynakli okdugunu cevremdeki bazi etkenler ddgismeyinceye kadar maalesef ki boyke devam edecegi uygun bi dille soylendi
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bugune donecek olursak sanki ayakta durmaya bile halim yok benim elim kolum yukmus gibi Aksam 7 de odaya gecip yataga giriyorum sabaha kadar yatakta donup durup uyuyamiyorum belki telefondandir deyip telefonu uzaklastiriyorum yok yine uyku falan (zaten sosyal medya vs hicbirseyim yok telefonu tek kullanma nedenim watsaap ve kk )

Sabah 10-11 gibi uyaniyorun (uyansamda yataktan cikmak istemiyorum ama mecbyren cikiyorum iste)sabah uyandigimda annem evi temizlemis toplamis oluyor aksama kadar yemek bulasik hepsi onda (kadincagizada aciyorum hersey ustune kalmis yapmak istemedigim icin yapmiyorum zannediyor bisey demiyor)Annemle hic yakin olamadik o yuzden pek durumumun farkinda degil sadece bugunlerde keyifsizim zannediyor

Ama sanki bedenimi bile ayakta zor tutuyorum oturmak bile zor geliyor genelde uzanik vaziyetteyim (belki igreneceksiniz ama utanarak soyluyorum) kac gun oldu disimi fircalamadim banyoya gitmedim saclarimi taramadim saclarim o kadar karisti ki banyoya girersem nasil tarayacagimi dusunuyorum kalkip disimi fircalayayim banyoya gideyim yikanayim diyirum ama kolumu kaldiracak halim yok nasil fircayi tutucam nasil aacimi kopukleyecegim diyorum gidemiyorum

Dun annem ekmek almaya yolladi kendimi kaldiracak halimde yok aciklama yapacak halimde zaten kadinada yazik kalktim gittim 10 dklik market yolu sanki 1 saatlik yol gide gide bitiremedim annem un al evde hic un yok lazim olur dedi

Inanin bi paket unu tasiyacak gucu kendimde bulamadim diye almafim gwlincede niye almafin evde hic yoktu diye soylenecegini bildigimden direk un yoktu diye yalan soyledim (ki yalandan nefeet ederim cok ama cok zaruri seyler disinda söylemem )

(Lutfen dini konu diye dusunmeyin sadecd durumumu izah etmek icin soyluyorum)
Normalde namaz kilan biriyim ama Allah affetsin namaza bile guc bela kalkiyorum nasil basladim nasil bitirdim farkinda degilim

Kuran okumayi dinlemeyi cok severdim ne kurani acabiliyorum ne dinliyorum

Kitap okumaya bayilirdim gunde bazwn bir kitap bitiren ben 10 sayfa okuyuncaya kadar sanki nefesim tukeniyor

Sadece yemek yemek istiyorum futursuzca yiyorum ama onu bile hazirlayacak gucum yok illa lwzzetli bisey aramiyorum normalde agzima surmedigim seyleri bile yiyorum mutfakta ayak ustu elime gecenleri yiyorum yada ekmek alip cocuk gibi ekmek kemiriyorum

Kiloyu zatwn sormayin gitsin her aksam sabah diyete yuruyuse basliyicam diyorum ne yataktan cikabiliyorum nede diyet yapabiliyorum

Boyke bi suru sey bide son zamanlarda fark ettim sanirim gece dislerimi cok sıkıyorum sabah uyandigimda sizliyor bazen uykuda sesini duyiyorum sanki

Hatta gunduz dalgin oldugum zamanlar kendimi geldigimde disimi sıktığımi fark ediyorum (bazen sikmadan kaynakli diste catlama olabilecegini duynustum)

Bu arada aklinizdaki sorulari yanitlayayim:
Evet depresyone girmdk icin maddi manevi bi dolu sebebim var zaten kisa yazmayi beceremiyorum bide onlari yazip sizi yormayayim dedim Calismiyorum ev kiziyim aöf okuyorum (ve sinav yaklasiyor onada calisacak halim yok)

Calismiyormusun diyenler olacak babam calismama kati surette izin vermiyor (pardon calismama demeyeyimde olmayan zar zor okudugum okul ve egitimle prestijli is beklentisibde memurluk vs gibi)

Psikologa git diyenler olacak kucuk bir yerdeyim hem ozele gidecek imkanim yok hem devlet hastanesindeki psikologa artik gitmeye yuzum (cunku oda cevremdeki bazi erkenler dehismedikce bazi seylerin degistiremeyecegimi soyledi eee dogruda soyluyor)

Gecsn yil bi donem kisa sureli calistigim bi isim olmustu cok sevmistim orayi ozluyorum bazen oturup nedensiz agliyorum

Bazen tv de turk sinemasi izleyip cocuk gibi agliyorum

Gun icinde tek konustugun yer burasi desem abarti olmaz burayada yazmasam herhalde konusmayi bile unutucam o kadar

Eskiden bi arjadas cevrem vardi ists zamanla is egitin evlilik vs vs diye kopukluklar oldu suan hic kimsem yok

Ozetle bunlari dertlesmek maksadiyla yazdim

Birde sizden bi ricam var bu durumu yasayanlar nasil atlattiklarini yada bu halden cikmama yardimci olacak kitap makale vs seyler varsa yada bilindik yonntemlr gercdkten cok mutlu olucam
 
Merhaba hanımlar gun gecmiyor ki bu kiz burda konu acmiyor diye dusunup sıkılanlar icin dileyen herkes okumamakta özgürdür

Kizlar 20 gune yakindir kendimi kotu hissediyorum evet belki bulundugum ruh hali depresyon degil ama normal olmadigida garanti(20 gun onceside cok iyi oldugum soylenmez ama...)

Yok ya aslinda şuan depresyonun agababasi modundayim kesinlikle

Çünkü kac yıl once suanki halimden 10 kat iyiyken arkadas ısrariyla psikiyatriye gitmistim doktor depresyon demisti o zamanlar istem disi oturdugum yerde uyuyup gece uyanip yeyip tekrar uyuyordum falan sadece buna dayanarak ddpresyondasin denildi

Yok ya olur mu oyle sey uyudugum icin depresyonda mi oluyorum diye bide psikologa gittim oda depresyon dedi (o anki ruh halin sanki bana kansersin demisler) yani kabullwnmek istemedim
--Şimdi dusunuyorum o depresyonsa peki ya bu ne bu depresyonsa o neydi--

Ilacli tedaviden cekinip sadece psikologa gittim 1 yil devam etti bazi seyler degisti bazi seylerinden cevremden bulundugum ortamdan kaynakli okdugunu cevremdeki bazi etkenler ddgismeyinceye kadar maalesef ki boyke devam edecegi uygun bi dille soylendi
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bugune donecek olursak sanki ayakta durmaya bile halim yok benim elim kolum yukmus gibi Aksam 7 de odaya gecip yataga giriyorum sabaha kadar yatakta donup durup uyuyamiyorum belki telefondandir deyip telefonu uzaklastiriyorum yok yine uyku falan (zaten sosyal medya vs hicbirseyim yok telefonu tek kullanma nedenim watsaap ve kk )

Sabah 10-11 gibi uyaniyorun (uyansamda yataktan cikmak istemiyorum ama mecbyren cikiyorum iste)sabah uyandigimda annem evi temizlemis toplamis oluyor aksama kadar yemek bulasik hepsi onda (kadincagizada aciyorum hersey ustune kalmis yapmak istemedigim icin yapmiyorum zannediyor bisey demiyor)Annemle hic yakin olamadik o yuzden pek durumumun farkinda degil sadece bugunlerde keyifsizim zannediyor

Ama sanki bedenimi bile ayakta zor tutuyorum oturmak bile zor geliyor genelde uzanik vaziyetteyim (belki igreneceksiniz ama utanarak soyluyorum) kac gun oldu disimi fircalamadim banyoya gitmedim saclarimi taramadim saclarim o kadar karisti ki banyoya girersem nasil tarayacagimi dusunuyorum kalkip disimi fircalayayim banyoya gideyim yikanayim diyirum ama kolumu kaldiracak halim yok nasil fircayi tutucam nasil aacimi kopukleyecegim diyorum gidemiyorum

Dun annem ekmek almaya yolladi kendimi kaldiracak halimde yok aciklama yapacak halimde zaten kadinada yazik kalktim gittim 10 dklik market yolu sanki 1 saatlik yol gide gide bitiremedim annem un al evde hic un yok lazim olur dedi

Inanin bi paket unu tasiyacak gucu kendimde bulamadim diye almafim gwlincede niye almafin evde hic yoktu diye soylenecegini bildigimden direk un yoktu diye yalan soyledim (ki yalandan nefeet ederim cok ama cok zaruri seyler disinda söylemem )

(Lutfen dini konu diye dusunmeyin sadecd durumumu izah etmek icin soyluyorum)
Normalde namaz kilan biriyim ama Allah affetsin namaza bile guc bela kalkiyorum nasil basladim nasil bitirdim farkinda degilim

Kuran okumayi dinlemeyi cok severdim ne kurani acabiliyorum ne dinliyorum

Kitap okumaya bayilirdim gunde bazwn bir kitap bitiren ben 10 sayfa okuyuncaya kadar sanki nefesim tukeniyor

Sadece yemek yemek istiyorum futursuzca yiyorum ama onu bile hazirlayacak gucum yok illa lwzzetli bisey aramiyorum normalde agzima surmedigim seyleri bile yiyorum mutfakta ayak ustu elime gecenleri yiyorum yada ekmek alip cocuk gibi ekmek kemiriyorum

Kiloyu zatwn sormayin gitsin her aksam sabah diyete yuruyuse basliyicam diyorum ne yataktan cikabiliyorum nede diyet yapabiliyorum

Boyke bi suru sey bide son zamanlarda fark ettim sanirim gece dislerimi cok sıkıyorum sabah uyandigimda sizliyor bazen uykuda sesini duyiyorum sanki

Hatta gunduz dalgin oldugum zamanlar kendimi geldigimde disimi sıktığımi fark ediyorum (bazen sikmadan kaynakli diste catlama olabilecegini duynustum)

Bu arada aklinizdaki sorulari yanitlayayim:
Evet depresyone girmdk icin maddi manevi bi dolu sebebim var zaten kisa yazmayi beceremiyorum bide onlari yazip sizi yormayayim dedim Calismiyorum ev kiziyim aöf okuyorum (ve sinav yaklasiyor onada calisacak halim yok)

Calismiyormusun diyenler olacak babam calismama kati surette izin vermiyor (pardon calismama demeyeyimde olmayan zar zor okudugum okul ve egitimle prestijli is beklentisibde memurluk vs gibi)

Psikologa git diyenler olacak kucuk bir yerdeyim hem ozele gidecek imkanim yok hem devlet hastanesindeki psikologa artik gitmeye yuzum (cunku oda cevremdeki bazi erkenler dehismedikce bazi seylerin degistiremeyecegimi soyledi eee dogruda soyluyor)

Gecsn yil bi donem kisa sureli calistigim bi isim olmustu cok sevmistim orayi ozluyorum bazen oturup nedensiz agliyorum

Bazen tv de turk sinemasi izleyip cocuk gibi agliyorum

Gun icinde tek konustugun yer burasi desem abarti olmaz burayada yazmasam herhalde konusmayi bile unutucam o kadar

Eskiden bi arjadas cevrem vardi ists zamanla is egitin evlilik vs vs diye kopukluklar oldu suan hic kimsem yok

Ozetle bunlari dertlesmek maksadiyla yazdim

Birde sizden bi ricam var bu durumu yasayanlar nasil atlattiklarini yada bu halden cikmama yardimci olacak kitap makale vs seyler varsa yada bilindik yonntemlr gercdkten cok mutlu olucam

Bana defalarca koydular depresyon teşhisi
Hatta her doktora gidişimde ağızlarından ilk çıkan depresyon oluyor
Ancak şu var ki benim depresyona vaktim yok
Sürekli yetişmem gereken şeyler var, iş, ev, alış veriş, eş, aile
Depresyonu bırak grip olsam yatamıyorum
Bunun en iyi yolu kendini meşgul etmek
Öncelikle gece yatma saatini ayarlayacaksın, gerekirse doktorundan gece uyumak için hafif bir ilaç iste, uyku düzene girince her şey yoluna girmeye başlıyor
Sabah en geç 7:30 da kalkacaksın, mutlaka üzerini değiştirip,saçını başını tarayıp, kahvaltı yapacaksın
Sonra atacaksın kendini dışarı, kulağında neşeli bir müzik yürüyeceksin sonra eve dönüp temizlik yemek ne iş varsa dahil olacaksın, bulmaca çözeceksin, bulmaca önemli, beynini çalıştırır, meşgul eder. İş ara, çalışmak en iyi ilaçtır. Namaza ve duaya devam. Bu arada bunları sağlık problemin olmadığını düşünerek yazıyorum zira B12 ve D vitamini eksikliği bu bahsettiğin halleri yaratabiliyor. Antidepresan önermem, kullanmamaya gayret et, bu genç yaşta bu tür ilaçları kullanırsan ileride gerçekten ihtiyacın olduğunda ne kullanacaksın. Yaşadığımız ortam, ülke zaten kendi başına bir miktar depresyon sebebi, ilaç bence son çare.
 
Ailenden uzaklaşsan yaşadığın yeri bıraksan işe girsen bunların hiçbirini yaşamayacaksın biliyor musun? Küçük şehirler insanı sömürür.Baban da sömürüyor enerjini. Cesaretin olsa biraz da imkanın git büyük şehre çalış ailenle görüşme. Evlilik de düşünme valla atlatacaksın ama sen hep evde oturacaksın babanı çevredeki evlenmeye kafayı takan yaşlı teyzeleri dinleyeceksin..
 
Bana defalarca koydular depresyon teşhisi
Hatta her doktora gidişimde ağızlarından ilk çıkan depresyon oluyor
Ancak şu var ki benim depresyona vaktim yok
Sürekli yetişmem gereken şeyler var, iş, ev, alış veriş, eş, aile
Depresyonu bırak grip olsam yatamıyorum
Bunun en iyi yolu kendini meşgul etmek
Öncelikle gece yatma saatini ayarlayacaksın, gerekirse doktorundan gece uyumak için hafif bir ilaç iste, uyku düzene girince her şey yoluna girmeye başlıyor
Sabah en geç 7:30 da kalkacaksın, mutlaka üzerini değiştirip,saçını başını tarayıp, kahvaltı yapacaksın
Sonra atacaksın kendini dışarı, kulağında neşeli bir müzik yürüyeceksin sonra eve dönüp temizlik yemek ne iş varsa dahil olacaksın, bulmaca çözeceksin, bulmaca önemli, beynini çalıştırır, meşgul eder. İş ara, çalışmak en iyi ilaçtır. Namaza ve duaya devam. Bu arada bunları sağlık problemin olmadığını düşünerek yazıyorum zira B12 ve D vitamini eksikliği bu bahsettiğin halleri yaratabiliyor. Antidepresan önermem, kullanmamaya gayret et, bu genç yaşta bu tür ilaçları kullanırsan ileride gerçekten ihtiyacın olduğunda ne kullanacaksın. Yaşadığımız ortam, ülke zaten kendi başına bir miktar depresyon sebebi, ilaç bence son çare.

Evet dediginiz gibi sizin durumunuzdaki aktif insanlar icin depresyon soz konusu olmuyor calisinca insanin aklina gelmiyor bile

Ben onceki donemimde de ilaci sadece ilk ay kullandim o zamanda karsiydim ama belki iyi olur dusuncesindeydim hatta ilac kullandigimi kimseye soylemedim sacma sapan herseye guluyordum arkadaslarim bile saka yapiyordu ne ictin diye sonra birakmak istedigimi doyledim doktora ve biraktim bi dahada Allah mecburiyet vermesin ama cok mecbur kalmadigim muddetce kullanmayi dusunmuyorum

Desiklerinizi yapacagim diye her aksam kendimi sartlandiriyorum kitap cikardim sabah kalkinca yuruyuse basliyicam muzik dinliyicem hatim basliyicam su odayi temizliyicem diye bi suru plan yapiyorum ama

Gun icinde tek yaptigim yatagimi sermek toplamak yemek yapmak namaz kilmak bide kk girmek baska hicbirsey yok
 
Ailenden uzaklaşsan yaşadığın yeri bıraksan işe girsen bunların hiçbirini yaşamayacaksın biliyor musun? Küçük şehirler insanı sömürür.Baban da sömürüyor enerjini. Cesaretin olsa biraz da imkanın git büyük şehre çalış ailenle görüşme. Evlilik de düşünme valla atlatacaksın ama sen hep evde oturacaksın babanı çevredeki evlenmeye kafayı takan yaşlı teyzeleri dinleyeceksin..

Ists ne yazik ki oyle bi durumum yok zatsn okudugum bolumde alim falan olmuyor ben hep o niyetle okumaya niyetlenmistim

Iste bi sekilde atanirsam giderim diye oyle ozeldede is bulma sansim yok onceden hep gidecegimden emin bi halim vardi evde hep kendimi emanet gibi hissederdim gidecegim icin evle ilgili kalici seyler dusunmezdim ama simdide gidemeyecegime kendimi fazlasiyla empoze ettim
 
B12 ve D vitamini eksikliğin olabilir. Gece uykunu düzene sokmalısın. Akşam normal saatlerde yatıp sabah kalkmalısın. Yürüyüşe çık tak kulakligini kaldir kafani gökyüzüne derin bir nefes al ve saglikli olduguna sukret. kilo vermen lazımmış madem spor yap. Kitap oku
Uyumak için melatonin hormonu alabilirsin ı bir sure sonra uykuyu düzenliyor.
 
Diğer konularını da biliyorum ortamını, durumunu, düşünce yapını, kız-erkek ilişkileri hakkındaki yorumlarını, kimlerle daha iyi anlaşabildiğini vs. Normalde kimseye demem; ama sen evlen bence. Ha bi de evlenene kadar, burdaki sevgili günlük vs. tarzı yerlere o an ne geçiyorsa içinden yaz ve rahatla.
 
Evet dediginiz gibi sizin durumunuzdaki aktif insanlar icin depresyon soz konusu olmuyor calisinca insanin aklina gelmiyor bile

Ben onceki donemimde de ilaci sadece ilk ay kullandim o zamanda karsiydim ama belki iyi olur dusuncesindeydim hatta ilac kullandigimi kimseye soylemedim sacma sapan herseye guluyordum arkadaslarim bile saka yapiyordu ne ictin diye sonra birakmak istedigimi doyledim doktora ve biraktim bi dahada Allah mecburiyet vermesin ama cok mecbur kalmadigim muddetce kullanmayi dusunmuyorum

Desiklerinizi yapacagim diye her aksam kendimi sartlandiriyorum kitap cikardim sabah kalkinca yuruyuse basliyicam muzik dinliyicem hatim basliyicam su odayi temizliyicem diye bi suru plan yapiyorum ama

Gun icinde tek yaptigim yatagimi sermek toplamak yemek yapmak namaz kilmak bide kk girmek baska hicbirsey yok

Bak bir de bana laf yetiştiriyor =)))
Kalk bakalım, bu gün hava güzel, at kendini dışarı, yürümeye başla =)))
Yorulmadığın için uyuyamıyorsun inan bana, depresyondan değil
Zorlayacaksın kendini, hadi bakalım yoksa temizlik yapmak daha mı cazip gelir:KK48:
 
B12 ve D vitamini eksikliğin olabilir. Gece uykunu düzene sokmalısın. Akşam normal saatlerde yatıp sabah kalkmalısın. Yürüyüşe çık tak kulakligini kaldir kafani gökyüzüne derin bir nefes al ve saglikli olduguna sukret. kilo vermen lazımmış madem spor yap. Kitap oku
Uyumak için melatonin hormonu alabilirsin ı bir sure sonra uykuyu düzenliyor.
Hayatinda belli donemlerde b12 eksikligi yasadim dahiliye doktoruda psikologda durumumu etkileyecdgini soyledi

Ama gecsn yilda yasadim bu b12 eksikligini ama inanin hayatimin en mutlu en keyifli en enerjik donemiydi diyebilirim


B12 icin tekrad lr doktora gitmeyi dusunuyorum ama
 
Bak bir de bana laf yetiştiriyor =)))
Kalk bakalım, bu gün hava güzel, at kendini dışarı, yürümeye başla =)))
Yorulmadığın için uyuyamıyorsun inan bana, depresyondan değil
Zorlayacaksın kendini, hadi bakalım yoksa temizlik yapmak daha mı cazip gelir:KK48:
Tamam simdi ekmek almaya gidicem onu yurumekfen sayacakmisin :)
 
Diğer konularını da biliyorum ortamını, durumunu, düşünce yapını, kız-erkek ilişkileri hakkındaki yorumlarını, kimlerle daha iyi anlaşabildiğini vs. Normalde kimseye demem; ama sen evlen bence. Ha bi de evlenene kadar, burdaki sevgili günlük vs. tarzı yerlere o an ne geçiyorsa içinden yaz ve rahatla.

Normalde konularima yoruarinizda bi munakasa yasiyoruz anlasamiyoruz ama yinede fikrinizi esirgemeyip zahmet edip yirunda bukundugunuz icin tesekkur ederim:)

Gunluk topigine yazmaya gelince normalde burdaki konu acriginda bile gunlerce kendi jendimi yeyip bitiriyorum ya bi tanidik gorurse diye bide gunluge yazarsam vay halime :)
 
Normalde konularima yoruarinizda bi munakasa yasiyoruz anlasamiyoruz ama yinede fikrinizi esirgemeyip zahmet edip yirunda bukundugunuz icin tesekkur ederim:)

Gunluk topigine yazmaya gelince normalde burdaki konu acriginda bile gunlerce kendi jendimi yeyip bitiriyorum ya bi tanidik gorurse diye bide gunluge yazarsam vay halime :)
Valla normalde hiçbir kıza evlen demem, evlenmek çözüm değil benim gözümde; ama baba evinden çıkarsan senin daha rahat okuyabilecek düşünüyorum ve dertleşecek birin olur en azından.
Buraya başlık açarak daha çok göz önünde bulunup, dikkat çekiyorsun, bu şekilde tanınma ihtimalin daha çok, bundan korktuğunu bildiğim için sevgili günlüğe yaz dedim. Hayatından çok bahsetmek yerine orda duygularını döküp rahatlaman daha iyi, belki biraz psikolog etkisi yaratır.
En olmadı yaz bir kağıda sonra yak bu da bir çözüm.
 
Valla normalde hiçbir kıza evlen demem, evlenmek çözüm değil benim gözümde; ama baba evinden çıkarsan senin daha rahat okuyabilecek düşünüyorum ve dertleşecek birin olur en azından.
Buraya başlık açarak daha çok göz önünde bulunup, dikkat çekiyorsun, bu şekilde tanınma ihtimalin daha çok, bundan korktuğunu bildiğim için sevgili günlüğe yaz dedim. Hayatından çok bahsetmek yerine orda duygularını döküp rahatlaman daha iyi, belki biraz psikolog etkisi yaratır.
En olmadı yaz bir kağıda sonra yak bu da bir çözüm.


Haklisiniz konu acmak riskli oluyo kac kere uyeligimi iptal ettirmeyi dusundum kapatirdam kendimi daha yalniz hissedicem ama kapatmayincada yaziyorum boyle
 
Hava sartlarindan dolayi yurebildigim kadar yurudum

Harekete falan kucuklugumden beri pek hareket falan yapamiyorum kendimi yerde ters dusmus kaplumbaga gibi hissediyorum ama belki zamanla denerim

Dene inan bana iyi hissedeceksin
İnternette egzersiz videoları var basit olanlardan başla, her gün biraz yap
İnsan hareket etmek üzerine yaratılmış bir anatomiye sahip, hareketsizlik başladığı zaman sorun başlıyor, yapabildiğin kadar yap, alışacaksın zamanla
 
X