sahip olduğum Aşağılık Kompleksi

balikburcukadini · 29 Ekim 2017

Herkese merhaba. Başlıkta da belirttiğim gibi, bir aşağılık kompleksim var ve bunu paylaşmak, dertleşmek istiyorum. Ben 29 yaşında, iyi bir kurumda iyi bir mevkide çalışan bir bayanım. Türkiye'nin iyi üniversitelerinden birinde ve yurtdışında okudum, tabi ki burslarla. Zengin bir aileden gelmiyorum, üç çocuklu Anadolulu muhafazakar bir ailenin en büyük çocuğuyum. babam ortaokul mezunu işçi, annem de evhanımıydı. Açıkçası bu aşağılık kompleksimin ailemden bana geçtiğini düşünüyorum. Babam her zaman okumuş, yazmış, avukat, mühendis vb. meslek gruplarının önünde hep ezikleşirdi. Ben ortaokuldayken mühendis bir komşumuz vardı, devamlı onların muhabbeti döner, onların "okumuş, kültürlü, üst düzey" olduğundan dem vurulurdu.Mühendisin benle yaşıt Arzu diye bir kızı vardı, babam ne zaman 13 yaşındaki kızı görse "Arzu Hanım" diye iki büklüm olurdu. Keza yine avukat bir akrabamız vardı, ailem onları çok yukarda görürdü, "onlar kültürlü" denirdi, ne zaman bize gelseler izzet ikram çok yapılırdı.

Peki bu beni nasıl etkiledi derseniz, aşağılık kompleksi şeklinde. Ortaokul yıllarımda hep ana-babası doktor, avukat, mühendis olan çocuklara, onların özgüvenlerine imrenirdim, "benim ailem de bu mesleklerden olsa ben de böyle olurdum" diye düşünürdüm. Ailem muhafazakar baskıcıydı ve ben çekingendim. Ayrıca okuduğum okulda doktor, mühendis, avukat çocukları A sınıfında, memur çocukları B sınıfında, bizim gibi işçi ve evkadını çocukları da C sınıfında toplanmıştı, okuldaki ayrım da beni etkiledi tabi. Neyse sonuç olarak, dişimle tırnağımla çalışa çalışa bu noktaya geldim, ama bu kompleksi aşamıyorum.Çalıştığım işyerinde insanlar hep üst düzey ailelerden geliyor, annesi Sayıştay'da çalışan mı dersiniz, babası askeriyede Paşa olan mı dersiniz, babası ünlü Cerrah olan mı dersiniz, hepsi var. Çoğu Ted Ankara Koleji vs. kolejlerde okumuş, ben taşrada düz lise. Ve çoğu da kendine güvenen havalı tipler.İster istemez onların üstün olduğunu düşünüyorum ve onların olduğu ortamlarda kabuğuma çekiliyorum, "onlar ağır toplar" diye düşünüyorum. Halbuki saçma biliyorum. Ben öyle bir aileden gelerek onlarla eşit pozisyona ulaşmışım, kendimle gurur duymalıyım halbuki. Ama bunu aşamıyorum bayanlar. Geçenlerde de babası ünlü bir Cerrah olan iş arkadaşıma çok kibar davrandığımı farkettim. Babam gibi olmak istemiyordum halbuki. Çok saçma çünkü, eğitim başarı olarak eksiğim yok hatta fazlam var ama aileleri üstün, onlar özgüvenli yetişti benim gibi Anadolu'da yetişmedi diye onları üstün görüyorum bu durumdan kurtulmak istiyorum.

Janet Jak Esim · 29 Ekim 2017

Maalesef hepsi ailenizden kaynaklanıyor. Benim için bir meslek grubu değil, iyi, düzgün insanlar saygıyı hakediyor.
Siz de böyle düşünün ve aşın bu durumu.

zaman yolcusu11 · 29 Ekim 2017

anne babasının başarıları ile üstünlük hissetmek kadar anlamsız bu konuda üzülmek.
bu eksikliği sadece ailelerden ötürü hissetmediğini düşünüyorum. sana ve yaşantına dair şeyler olmalı. kilo, giyim kuşam, diksiyon, hobiler, kültürel etkinlikler, sanat uğraşıları vs. yüzünden eksik kaldığını hissediyor olabilir misin?
kariyerin haricinde genel kültür ve sosyal konularda donanımını artırarak ve kendine biraz dikkat ederek üstesinden gelebileceğin kanısındayım.

complicated_e · 29 Ekim 2017

balikburcukadini .!.:
Herkese merhaba. Başlıkta da belirttiğim gibi, bir aşağılık kompleksim var ve bunu paylaşmak, dertleşmek istiyorum. Ben 29 yaşında, iyi bir kurumda iyi bir mevkide çalışan bir bayanım. Türkiye'nin iyi üniversitelerinden birinde ve yurtdışında okudum, tabi ki burslarla. Zengin bir aileden gelmiyorum, üç çocuklu Anadolulu muhafazakar bir ailenin en büyük çocuğuyum. babam ortaokul mezunu işçi, annem de evhanımıydı. Açıkçası bu aşağılık kompleksimin ailemden bana geçtiğini düşünüyorum. Babam her zaman okumuş, yazmış, avukat, mühendis vb. meslek gruplarının önünde hep ezikleşirdi. Ben ortaokuldayken mühendis bir komşumuz vardı, devamlı onların muhabbeti döner, onların "okumuş, kültürlü, üst düzey" olduğundan dem vurulurdu.Mühendisin benle yaşıt Arzu diye bir kızı vardı, babam ne zaman 13 yaşındaki kızı görse "Arzu Hanım" diye iki büklüm olurdu. Keza yine avukat bir akrabamız vardı, ailem onları çok yukarda görürdü, "onlar kültürlü" denirdi, ne zaman bize gelseler izzet ikram çok yapılırdı.

Peki bu beni nasıl etkiledi derseniz, aşağılık kompleksi şeklinde. Ortaokul yıllarımda hep ana-babası doktor, avukat, mühendis olan çocuklara, onların özgüvenlerine imrenirdim, "benim ailem de bu mesleklerden olsa ben de böyle olurdum" diye düşünürdüm. Ailem muhafazakar baskıcıydı ve ben çekingendim. Ayrıca okuduğum okulda doktor, mühendis, avukat çocukları A sınıfında, memur çocukları B sınıfında, bizim gibi işçi ve evkadını çocukları da C sınıfında toplanmıştı, okuldaki ayrım da beni etkiledi tabi. Neyse sonuç olarak, dişimle tırnağımla çalışa çalışa bu noktaya geldim, ama bu kompleksi aşamıyorum.Çalıştığım işyerinde insanlar hep üst düzey ailelerden geliyor, annesi Sayıştay'da çalışan mı dersiniz, babası askeriyede Paşa olan mı dersiniz, babası ünlü Cerrah olan mı dersiniz, hepsi var. Çoğu Ted Ankara Koleji vs. kolejlerde okumuş, ben taşrada düz lise. Ve çoğu da kendine güvenen havalı tipler.İster istemez onların üstün olduğunu düşünüyorum ve onların olduğu ortamlarda kabuğuma çekiliyorum, "onlar ağır toplar" diye düşünüyorum. Halbuki saçma biliyorum. Ben öyle bir aileden gelerek onlarla eşit pozisyona ulaşmışım, kendimle gurur duymalıyım halbuki. Ama bunu aşamıyorum bayanlar. Geçenlerde de babası ünlü bir Cerrah olan iş arkadaşıma çok kibar davrandığımı farkettim. Babam gibi olmak istemiyordum halbuki. Çok saçma çünkü, eğitim başarı olarak eksiğim yok hatta fazlam var ama aileleri üstün, onlar özgüvenli yetişti benim gibi Anadolu'da yetişmedi diye onları üstün görüyorum bu durumdan kurtulmak istiyorum.

Kendinizle gurur duymalısınız bence sizin başardığınız daha zor ve daha anlamlı. Karakter çocukluktan oturan bir şey olduğu için böyle hissetmeniz normal ama bunu yenmeye çalışın. Kendiniz yenmiyorsanız bir psikolog yardımı alabilirsiniz.

masumsindirella · 29 Ekim 2017

Kimsenin kimseye bir üstünlüğü yok hepimiz insanız sonuçta ama şu var ki bu kadar kısıtlı imkanla çok iyi yerlere gelmişken eziklik yaşayacağına kendinle gurur duymalısın.İnsan zaten hep kendinden yukarıdakileri görüp imrenirmiş,kendinden kötü durumda olanları düşünüp haline şükretmezmiş.Sen de kendinden daha kötü durumda olanları saatlerce asgari ücretle çalışanları düşün şükret tek tavsiyem bu.

Blueberrytimes · 29 Ekim 2017

balikburcukadini .!.:
Herkese merhaba. Başlıkta da belirttiğim gibi, bir aşağılık kompleksim var ve bunu paylaşmak, dertleşmek istiyorum. Ben 29 yaşında, iyi bir kurumda iyi bir mevkide çalışan bir bayanım. Türkiye'nin iyi üniversitelerinden birinde ve yurtdışında okudum, tabi ki burslarla. Zengin bir aileden gelmiyorum, üç çocuklu Anadolulu muhafazakar bir ailenin en büyük çocuğuyum. babam ortaokul mezunu işçi, annem de evhanımıydı. Açıkçası bu aşağılık kompleksimin ailemden bana geçtiğini düşünüyorum. Babam her zaman okumuş, yazmış, avukat, mühendis vb. meslek gruplarının önünde hep ezikleşirdi. Ben ortaokuldayken mühendis bir komşumuz vardı, devamlı onların muhabbeti döner, onların "okumuş, kültürlü, üst düzey" olduğundan dem vurulurdu.Mühendisin benle yaşıt Arzu diye bir kızı vardı, babam ne zaman 13 yaşındaki kızı görse "Arzu Hanım" diye iki büklüm olurdu. Keza yine avukat bir akrabamız vardı, ailem onları çok yukarda görürdü, "onlar kültürlü" denirdi, ne zaman bize gelseler izzet ikram çok yapılırdı.

Peki bu beni nasıl etkiledi derseniz, aşağılık kompleksi şeklinde. Ortaokul yıllarımda hep ana-babası doktor, avukat, mühendis olan çocuklara, onların özgüvenlerine imrenirdim, "benim ailem de bu mesleklerden olsa ben de böyle olurdum" diye düşünürdüm. Ailem muhafazakar baskıcıydı ve ben çekingendim. Ayrıca okuduğum okulda doktor, mühendis, avukat çocukları A sınıfında, memur çocukları B sınıfında, bizim gibi işçi ve evkadını çocukları da C sınıfında toplanmıştı, okuldaki ayrım da beni etkiledi tabi. Neyse sonuç olarak, dişimle tırnağımla çalışa çalışa bu noktaya geldim, ama bu kompleksi aşamıyorum.Çalıştığım işyerinde insanlar hep üst düzey ailelerden geliyor, annesi Sayıştay'da çalışan mı dersiniz, babası askeriyede Paşa olan mı dersiniz, babası ünlü Cerrah olan mı dersiniz, hepsi var. Çoğu Ted Ankara Koleji vs. kolejlerde okumuş, ben taşrada düz lise. Ve çoğu da kendine güvenen havalı tipler.İster istemez onların üstün olduğunu düşünüyorum ve onların olduğu ortamlarda kabuğuma çekiliyorum, "onlar ağır toplar" diye düşünüyorum. Halbuki saçma biliyorum. Ben öyle bir aileden gelerek onlarla eşit pozisyona ulaşmışım, kendimle gurur duymalıyım halbuki. Ama bunu aşamıyorum bayanlar. Geçenlerde de babası ünlü bir Cerrah olan iş arkadaşıma çok kibar davrandığımı farkettim. Babam gibi olmak istemiyordum halbuki. Çok saçma çünkü, eğitim başarı olarak eksiğim yok hatta fazlam var ama aileleri üstün, onlar özgüvenli yetişti benim gibi Anadolu'da yetişmedi diye onları üstün görüyorum bu durumdan kurtulmak istiyorum.

Canım, demokrasi de yaşasak da meritokrasi heryere hakimdir. Ama sen hakim sınıf içerisindesin zaten. Sen neslinin sonuncusun yani çocuğun seninle gurur duyacak. Artık bizim neslimiz bir önceki nesle göre daha iyi durumda. Sen geçmişe saplantılı kalacağına hakim olduğun sınıf içerisinde bir evlilik yaparsan senin çocuğun da TED kolejine gider annesi de x olur babası da y. O yüzden önüne bak.
Ayrıca daha iyi bir zümre içerisinden gelenlere nazik davranmak her insanda vardır bu sana has değil ben telefonla görüşürken bile karşı tarafın title ına göre davrandığım oluyor bu gayet normal o yüzden önüne bak geçmişe saplantılı olma gelecek nesile odaklan

balikburcukadini · 29 Ekim 2017

zaman yolcusu11 .!.:
anne babasının başarıları ile üstünlük hissetmek kadar anlamsız bu konuda üzülmek.
bu eksikliği sadece ailelerden ötürü hissetmediğini düşünüyorum. sana ve yaşantına dair şeyler olmalı. kilo, giyim kuşam, diksiyon, hobiler, kültürel etkinlikler, sanat uğraşıları vs. yüzünden eksik kaldığını hissediyor olabilir misin?
kariyerin haricinde genel kültür ve sosyal konularda donanımını artırarak ve kendine biraz dikkat ederek üstesinden gelebileceğin kanısındayım.

Aslında biliyor musunuz, o konularda da çok iyiyim, hatta üni. yıllarında katıldığım bir bilgi yarışmasından şampiyonluk almıştım. Ama çok bilsen bile aktaramadıktan sonra bir anlamı yok.Onların bana tek üstün yanı özgüven. Doktor-avukat vs. meslek gruplarından aileleri olan çocuklar çok özgüvenli oluyor, yıllarca bunu gözlemledim. Ben 3 çocuklu ailede tek kız çocuktum, ailem de İç anadolu muhafazakarı bir aileydi, yani kısaca baskı gördüm, kızın yapamazsın dendi bana hep. Çekingen ezik büyütüldüm. Allahtan okudum.

Mucizem okumak oldu. O da zor oldu. Babam çok masraf olucak diye beni kocaya vermeye düşünüyordu. Okutsak bile parasını kocası yiyecek diyordu. Ama annem evkadını olduğu için başkasına muhtaç olmanın ne olduğunu bildiği için okusun diye ısrar etti. Sonuçta çok iyi bir mevkiye geldim ama bu çekingenlik ve özgüvensizlik ailemin bana hediyesi oldu.

sassyassyy · 29 Ekim 2017

neden öyle düşünüyorsunuz ki? benim şuan okuduğum okulda da babası milletvekili,holding sahibi,ne bileyim işte babası hukuk ateşesi olan arkadaşım bile var. Diğer yandan mesela bir tane ığdırlı arkadaşım var,liseyi bitirene kadar orada yaşamış. ailesi destek olmuş ankaraya gelmiş. yanılmıyorsam babası çiftçi. bu çocuğun şuan 4.0 ortalaması var. aselsanda herkes staj yapmak için resmen kapılarda yattı,torpil aradı bu çocuğa staj teklifi geldi. stanforddan teklif aldı yine,okulu bitirir bitirmez gidecek.

ben o çocukla konuşmak için can atıyorum. Çünkü kurduğu cümleler bile karşısındaki insana bir şeyler katıyor. Harika bir insan. asla da sizin gibi düşünmüyor. Çünkü genelde böyle insanlar bir yerlere gelirken kendi başarılarıyla gelmiş oluyor,bunun farkında oluyor. ona göre davranıyor. hatta kendisini bizden üstün görüyor ki bence öyle. Siz de böyle düşünün.

ben bahsettiğiniz liseden mezunum,oranın insana kattıkları çok farklı. mezunu olan kimse sizi küçük görmez. hatta bilseler nasıl kazandığınızı,o konuma nasıl geldiğinizi emin olun size daha çok saygı duyarlar.

ailenizle olan durum eskide kaldı. Siz bağımsız bir bireysiniz. Kimsenin karşısında ezilip büzülmeye gerek yok. Güçlü bir kadın olmak sizin elinizde. Ayrıca şöyle düşünün,ileride çocuğunuz olunca ona anneniz babanız gibi mi örnek olmak istersiniz çevrenizdekiler gibi mi? bence ikinci seçenek.

balikburcukadini · 29 Ekim 2017

complicated_e .!.:
Kendinizle gurur duymalısınız bence sizin başardığınız daha zor ve daha anlamlı. Karakter çocukluktan oturan bir şey olduğu için böyle hissetmeniz normal ama bunu yenmeye çalışın. Kendiniz yenmiyorsanız bir psikolog yardımı alabilirsiniz.

Evet aslında düşünüyorum da, eğitimin temelini attığımız ilkokul-orta-lise yılları taşrada okudum.Hatta hiç unutmam, öğretmen olmadığı için türkçe öğretmeni 5 derse birden giriyordu: adam matematik, fen, ingilizce, resim ve türkçe dersine giriyordu şaka gibi. bazen düşününce evet zor bişey başardım. avukat-doktor vb. ailelerin çocukları havada karada bir yere gelir zaten, marifet kendini çöpten çıkarmakta.

işte o tür avukat-doktor vs. çocukları küçüklükten itibaren büyük şehirlerde, iyi okullarda, özgüvenli ve bilinçli büyüyorlar. Gözleri çok açık, çok uyanık oluyorlar. Aileleri verdiği değeri çok hissettiriyor. Ben küçük ilçelerde kötü okullarda okudum. Küçük yerde büyüyünce gözün açık olmuyor. Bir de ailem "sana değer veriyoruz" olayını hissetirmedi hatta babamda psikolojik ve fiziksel şiddet çok gördüm.

balikburcukadini · 29 Ekim 2017

Blueberrytimes .!.:
Canım, demokrasi de yaşasak da meritokrasi heryere hakimdir. Ama sen hakim sınıf içerisindesin zaten. Sen neslinin sonuncusun yani çocuğun seninle gurur duyacak. Artık bizim neslimiz bir önceki nesle göre daha iyi durumda. Sen geçmişe saplantılı kalacağına hakim olduğun sınıf içerisinde bir evlilik yaparsan senin çocuğun da TED kolejine gider annesi de x olur babası da y. O yüzden önüne bak.
Ayrıca daha iyi bir zümre içerisinden gelenlere nazik davranmak her insanda vardır bu sana has değil ben telefonla görüşürken bile karşı tarafın title ına göre davrandığım oluyor bu gayet normal o yüzden önüne bak geçmişe saplantılı olma gelecek nesile odaklan

Evet Allah nasip ederse çocuğum rahat edecek, benimle gurur duyacak, benim gibi olmayacak diye düşünüyorum.

Evlilik konusunda da acabalarım oluyor. Mesela bana ilgi gösteren biri var aynı işyerindeyiz, annesi emekli hakim, babası Prof. Dr. Çocukla eşit pozisyondayız hatta okuduğum okulları öğrenince bana imrendi bile. Ama ister istemez düşündüm, yaşlarımız evlilik yaşı, benim babam ortaokul mezunu işçi annem evkadını, yani bu aileyle nasıl uyuşpacaklar ki ? Ya ailemi küçümserlerse ? sorusu kurcaladı kafamı ve moralim bozuldu..

yildizzli · 29 Ekim 2017

Bence sen aile le gurur duy, tüm şartlar olaganustuyken bir çocuk icin başarıyı yakalamak çok da zor olmasa gerek. Saydığımız bazı ailelerin tek basarisi cocugunun kolej parasını ödemekle sınırlı olabiliyor. Ama yokluklar icin de bir çocuğu eğitebilmek kendi ayakları üzerinde durmasını sağlamak ve böyle bir aileye sahip olmak kolejde okuyanların ailelerinin yaptığı maddi fedakarliklardan daha evlâdır daha kutsaldir. Aileni de neden bu kadar kucumsuyorsun anlamıyorum baban eğitimli insanlara sonsuz saygı duyan bir insan ayrıca insanlara izzeti ikram yapmak evine geldiğinde hoş karşılamak eziklik degil insani yönlerinin güzel olduğuna delalettir. Kompleksli bir aileniz olsa eğitimli insanlara saygı duymaz kompleks saygının önüne geçer. Aileniz oldukça mütevazi insanlar ve eminim bu tip insanlar doktor avukat mühendis olsaydılar da aynı şekilde olurlardı. Sizi ailenizle bu denli küçümseyici bakmanizdan dolayı yadırgadım. Bence sizin öz guveniniz eksik.

yildizzli · 29 Ekim 2017

Pardon siddet gormussunuz söylediğin.bazi seuelri geri alıyorum baban insanların insanı yönlerine bakmadan kariyerleriyle onları sınıflandıran biri olduğu icin sorunlu. Belki zamanında bazı kendini bilmezler tarafından aşağılandığı icin travma geçirmiş olabilir ve etkilerini hayatı boyunca bu sekilde yasıyordur.

whiteroses099 · 29 Ekim 2017

balikburcukadini .!.:
Herkese merhaba. Başlıkta da belirttiğim gibi, bir aşağılık kompleksim var ve bunu paylaşmak, dertleşmek istiyorum. Ben 29 yaşında, iyi bir kurumda iyi bir mevkide çalışan bir bayanım. Türkiye'nin iyi üniversitelerinden birinde ve yurtdışında okudum, tabi ki burslarla. Zengin bir aileden gelmiyorum, üç çocuklu Anadolulu muhafazakar bir ailenin en büyük çocuğuyum. babam ortaokul mezunu işçi, annem de evhanımıydı. Açıkçası bu aşağılık kompleksimin ailemden bana geçtiğini düşünüyorum. Babam her zaman okumuş, yazmış, avukat, mühendis vb. meslek gruplarının önünde hep ezikleşirdi. Ben ortaokuldayken mühendis bir komşumuz vardı, devamlı onların muhabbeti döner, onların "okumuş, kültürlü, üst düzey" olduğundan dem vurulurdu.Mühendisin benle yaşıt Arzu diye bir kızı vardı, babam ne zaman 13 yaşındaki kızı görse "Arzu Hanım" diye iki büklüm olurdu. Keza yine avukat bir akrabamız vardı, ailem onları çok yukarda görürdü, "onlar kültürlü" denirdi, ne zaman bize gelseler izzet ikram çok yapılırdı.

Peki bu beni nasıl etkiledi derseniz, aşağılık kompleksi şeklinde. Ortaokul yıllarımda hep ana-babası doktor, avukat, mühendis olan çocuklara, onların özgüvenlerine imrenirdim, "benim ailem de bu mesleklerden olsa ben de böyle olurdum" diye düşünürdüm. Ailem muhafazakar baskıcıydı ve ben çekingendim. Ayrıca okuduğum okulda doktor, mühendis, avukat çocukları A sınıfında, memur çocukları B sınıfında, bizim gibi işçi ve evkadını çocukları da C sınıfında toplanmıştı, okuldaki ayrım da beni etkiledi tabi. Neyse sonuç olarak, dişimle tırnağımla çalışa çalışa bu noktaya geldim, ama bu kompleksi aşamıyorum.Çalıştığım işyerinde insanlar hep üst düzey ailelerden geliyor, annesi Sayıştay'da çalışan mı dersiniz, babası askeriyede Paşa olan mı dersiniz, babası ünlü Cerrah olan mı dersiniz, hepsi var. Çoğu Ted Ankara Koleji vs. kolejlerde okumuş, ben taşrada düz lise. Ve çoğu da kendine güvenen havalı tipler.İster istemez onların üstün olduğunu düşünüyorum ve onların olduğu ortamlarda kabuğuma çekiliyorum, "onlar ağır toplar" diye düşünüyorum. Halbuki saçma biliyorum. Ben öyle bir aileden gelerek onlarla eşit pozisyona ulaşmışım, kendimle gurur duymalıyım halbuki. Ama bunu aşamıyorum bayanlar. Geçenlerde de babası ünlü bir Cerrah olan iş arkadaşıma çok kibar davrandığımı farkettim. Babam gibi olmak istemiyordum halbuki. Çok saçma çünkü, eğitim başarı olarak eksiğim yok hatta fazlam var ama aileleri üstün, onlar özgüvenli yetişti benim gibi Anadolu'da yetişmedi diye onları üstün görüyorum bu durumdan kurtulmak istiyorum.

Yemin ederim ben bile sizinle gurur duydum ne mutlu size...ne diye kompleks olacakmisiniz ne alaka. ..anlatin durun geçmişini ve başarılarınizi. . Hiç de fazladan iyi olmayın. ..alcakgonullu olunca gerçekten alcaldin sanıyorlar :)Helal olsun size..yürekten tebrik ediyorum sizi....

su alem · 29 Ekim 2017

Aklıma İlyas salmanın bir kolejde öğretmen oldugu filmi geldi ailesi köyden gelmişlerdi ve dalga geçmişti öğrenciler.
Ve öğrencilere verdiği cevap çok güzeldi.
Para varken kolejlerde okumak özel ünv de okumak çok kolay asıl sizin gibi yoklukta okuyanlar gurulandırı beni.
Siz de kendinizle gurur duyun ki şu anda çocuklu hiçbir eğitimi olmadan evde kocadan gelecek ekmek parası bekleyen onu da başına kalkan kocayla birlikte olmaktan daha güzel bir şey yapmıssınız neden bu özgüvensizlik.

Blueberrytimes · 29 Ekim 2017

balikburcukadini .!.:
Evet Allah nasip ederse çocuğum rahat edecek, benimle gurur duyacak, benim gibi olmayacak diye düşünüyorum.

Evlilik konusunda da acabalarım oluyor. Mesela bana ilgi gösteren biri var aynı işyerindeyiz, annesi emekli hakim, babası Prof. Dr. Çocukla eşit pozisyondayız hatta okuduğum okulları öğrenince bana imrendi bile. Ama ister istemez düşündüm, yaşlarımız evlilik yaşı, benim babam ortaokul mezunu işçi annem evkadını, yani bu aileyle nasıl uyuşpacaklar ki ? Ya ailemi küçümserlerse ? sorusu kurcaladı kafamı ve moralim bozuldu..

Yahu şu totosunu orasını burasını açan liseyi zor zar bitirmiş piyasada mankenlik yapıyoruz diye türlü türlü rezilliği yapanlar gazetelerde boy boy manşet olanlar ahlaksızlığın tarihini yazanlar uyuşturucudan tutuklanıp türlü türlü kasetleri çıkanlar çocuk nasıl yetiştirilir diye vaaz vermeye utanmıyor da sen mi utanıyorsun? Saçmalama o çocuğu da kaçırma sen utanıyorum diye çekinip saf saf bakarsan seninle aynı kökenlere sahip biri gelir kapar sonra ama ben utanıyorum diye mıy mıy ortalarda dolaşırsın. Aileler görüşmez olur biter ama gelecek senin geleceğin başkasına altın tepsi ile sunma saflığını yapma derim.

Ayrıca Türkiye’de burjuva sınıfa mensup olanları 4 kuşak geriye götürdüğünde hepsi Anadolu garibanı çıkar. Osmanlı, uyguladığı politikalar ile aristokrat sınıfın oluşmasını engellemiştir öyle Avrupa’da ki gibi paşa torunu sınıfı yok bizde canım. Biraz geçmişi kazı altından seninkine benzer ne başarı öyküleri çıkar bakınız Sabancılar.

Ayyy neyse ben sana söyleyeyim de gerisi sana kalmış.

Blueberrytimes · 29 Ekim 2017

Bu Arada evli çoluk çocuklu adamları ayartıp(!) eşlerinden boşatıp instagramda kinoalı aşure tarifi paylaşmaya utanmıyorsan sana karada ölüm Yok arkadaş :KK49:

Silkelen ve kendine gel konu sahibi

-Marshmellow- · 29 Ekim 2017

Kimse kimseden üstün değildir. Hele anne ve babasının mesleğiyle bilinenlere daha çok üzülürüm aslında. Düşünsene kimliksiz gibi falancanın kızı/oğlu olarak bilinmek ne acı. İnsan birey olarak kendinden söz ettirmeli. Biri benim için annesi şu meslekten-babası falanca meslekten kişinin kızı dese bozulurum. Ben kendi başarıma ve ne olduğuma bakarım.

Seni anlıyorum çünkü bunun kaynağı aileden gelmiş ve yaşantına yansımız. Kendine bence sürekli kendini hatırlat yani birey olarak ne veya kim olduğuna odaklan, böylece karşındakileri de sadece birey olarak görmeye başlarsın.

Bu tıpkı anne veya babası kötü olan birinin kötü olacağı anlamına gelmediği gibi bir durum. Anne bababa isterse ultra zeki olsun çocuk malsa maldır yani, o anne ve babanın adıyla bir yere kadar hayata tutunur sonrası facia...

sirimsine · 29 Ekim 2017

Bu ozguvensizlik sorunu ben de de var canim.Ne yaparsam yapayim olmuyor.Ben de okumus anne babanim iyi bir bolum bitiremeyen bir cocuguyum.
Keske senin gibi olsaydim iyi bir bolum bitirseydim ve cevremde bana parasiyla hava atan ,arkadas adi altinda kucuk goren insanlar olmasaydi.
Ben de iyi bir iste calisip,iyi para kazanan olsaydim.
Keske esim tarafindan kucuk gorulmeseydim.
Yani anne babanini okumus olmasi,insanin kendinin mi okumus olmasi dersen kendinin derim.

Milana22 · 29 Ekim 2017

benim cevremde sizin gibi insanlarin ozguveni tavan yapmis oluyor genelde
cunku onlarda aile destegi olmadan okumus basarmis olmanin hakli gururu var ve bence cok takdire deger
siz yurtdisina cikicaktiniz olmadi mi o is?

PabucumunNicki · 29 Ekim 2017

Doktorun avukatin cocuklari her imkani gorerek o mevkiye gelmisler siz ise ne ozel ders nede sosyal etkinlik gorerek.

Gururla soylemelisiniz benim annem babam okumamis ama ben tek basima buralara geldim.
Ve icinizdeki mutevaziligi biraz yok edin.

sahip olduğum Aşağılık Kompleksi

Üye

Durme, durme querido hijico

Aktif Üye

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Popüler Üye

jelibon

Guru

Nirvana

NickiminPabucu

Benzer Konular