Safranbolu'da Bir Gün..


Çarşı yeri..
O kalabalıkta, o puslu havada, ışıl ışıl bakışlar..
Baba kız birlikte satış yapıyorlar..
Bakışların derinliklerinden gelen hüzün.. ve elbette siyah-beyaz.
Gözgöze gelince soruyorum "Pardon, fotoğrafınızı çekebilir miyim?"
"Elbette," diyor baba heyecanlanarak..
Ve ceketini ilikliyor! Ey benim güzel insanım!..
 
Son düzenleme:
baba kız olan foto ile aşağıdakini özellikle beğendim arkadaşım, eline emeğine sağlık, çekim anında duygulanılmış olanlar her zaman kendini belli eder, duygu olmadan olmaz, yani bence matematik yetmiyor (bunları genel söyledim, senin için değil)... sevgiler...
 

Camii avlusu çıkışında, elimde kameram, merdivenlerde bekledim..
İstedim ki; insanlar dağılsın.. Hani yağmur var ya, çekiliversinler bir yerlere..
İnsansız yakalamak vardı bu kareyi..
Ama malum yağmur! Bende de şemsiye yok.. Fedakarlığımın sınırına geldiğimde hala pes etmemişlerdi..
Bu sabrın ödülünü de, kareye girerek alsınlar o halde..
Unutmadan.... Mekan; Safranbolu Bakırcılar Çarşısı..
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…