Bir günlük Safranbolu ziyaretim esnasında birkaç fotoğraf çekebilme imkanım oldu.. Zaman kısıtlı olunca, yağmur ve sisten arındıramadım çekimlerimi..
Bu nedenle; lütfen alıcılarınızın ayarlarıyla oynamayınız.. yerimseniben
Çarşı yeri..
O kalabalıkta, o puslu havada, ışıl ışıl bakışlar..
Baba kız birlikte satış yapıyorlar..
Bakışların derinliklerinden gelen hüzün.. ve elbette siyah-beyaz.
Gözgöze gelince soruyorum "Pardon, fotoğrafınızı çekebilir miyim?"
"Elbette," diyor baba heyecanlanarak..
Ve ceketini ilikliyor! Ey benim güzel insanım!..
baba kız olan foto ile aşağıdakini özellikle beğendim arkadaşım, eline emeğine sağlık, çekim anında duygulanılmış olanlar her zaman kendini belli eder, duygu olmadan olmaz, yani bence matematik yetmiyor (bunları genel söyledim, senin için değil)... sevgiler...
Safranbolu'da kahve sunumundaki şu zerafete bakar mısınız?
Beyaz saten bir örtü..
Üzerine rastgele bırakılmış renkli cam boncuklar..
Farklı zevkler için farklı likörler..
Ahşap kutuda, kuru bir çiçek..
Kahve molamızdan sonra gezimiz devam edecek..
Camii avlusu çıkışında, elimde kameram, merdivenlerde bekledim..
İstedim ki; insanlar dağılsın.. Hani yağmur var ya, çekiliversinler bir yerlere..
İnsansız yakalamak vardı bu kareyi..
Ama malum yağmur! Bende de şemsiye yok.. Fedakarlığımın sınırına geldiğimde hala pes etmemişlerdi..
Bu sabrın ödülünü de, kareye girerek alsınlar o halde..
Unutmadan.... Mekan; Safranbolu Bakırcılar Çarşısı..