Bazi yorumları dikkatli okumanızı rica edeceğim. Biri bana hadsizce ozguvensiz derse, bir başkası da dünden beri başka konumdan itibaren kendi çapında ezme girişiminde bulunursa ben de asabileşirim.Babanızla konuşup bu sorunu dile getiremiyorsanız aranıza mesafe koyabilirsiniz. Çocukluk travmalarınız için psikologa gidebilirsiniz.
Ben konunuzda size hak verdim ama birden uyelere tırnak çıkarmaya başlamışsınız. Konunun evrilişi beni saşırttı.
Yok alınganlığı da geçtim bir problem yokmuş, ben özguvensiz ve ilgi bagimlisiymisim bazı üyecikler öyle diyor
Bende şaşırdımBabanızla konuşup bu sorunu dile getiremiyorsanız aranıza mesafe koyabilirsiniz. Çocukluk travmalarınız için psikologa gidebilirsiniz.
Ben konunuzda size hak verdim ama birden uyelere tırnak çıkarmaya başlamışsınız. Konunun evrilişi beni saşırttı.
kendisine aylardır yol gösterdim fikir verdim empati yaptım ama yok değişen bir şey olmadı.hayatındaki büyük küçük tüm hataları babasız büyümeye baba sevgisi eksikliğine bağlayıp kurtuluyor .bir kere de ben hatalıyım demedi bunca yıl.eski nikleriyle uzun yıllardır burada kendisi.yıllardır yazıyor insanlar kuzum .ama istediği cevapları alamayınca kızıyor insanlara.e o zaman kötü şekilde boşanmış acılar çekmiş kadınlar da sonra ki kötü ilişkilerini hep ilk eşlerine bağlasınlar onu suçlasınlar bu olur mu?babasızlık elbette kötü bizzat kendim yaşadım ama hayatımda yaptığım hataların da sorumluluğunu kendim aldım ders aldım düzelttim kendimi.bir kişiye bağlamak sağlıklı bir düşünce tarzı değil.Bende şaşırdım
Ceycey öyle sert biri değildir empati yapabilen üyelerdendir
Seninle tanıştığıma çok memnun oldum. Yorumların o kadar yapıcı ki.Babandan ilgi görmeyi istemek-beklemek en doğal hakkın. İnsanın yaşı kaç olursa olsun, nazlanacak anasını babasını istiyor işte (En azından ben isterim diyeyim). Ancak konularında şu var Meredith, sen babandan, olmadığı bir babayı istiyorsun. Olmayan bir babayı arıyorsun sürekli, babanda ve diğer erkeklerde.
Anlıyorum, bu bir travma, bu bir yara. Konularında defalarca bunlar söylenmiş olmalı. Şunu da anlıyorum ki bunun farkında olmak, bunu tespit etmek de yetmiyor insana, ümit edesin geliyor, kabullenmek de zor. Ama eski konularından bu yana senin sıkı sıkıya "Ama benim travmam var, ama benim şuyum var" diye buna sıkı sıkıya tutunduğunu görüyorum. Dışarıdan okumayı denedin mi kendini hiç?
Hep bir hikaye ve altından çıkan aynı travma. Dön dolaş aynı kafes. Sen kafesini sever olmuşsun Meredith anlıyor musun dediğimi?
Terapiye gitseniz babanızı değiştirmek mümkün değil ama sizin değişmeniz mumkunBen ne istesem alır, hep derim maddi olarak fazlasıyla yanımdadır. Bu yaşımda beni ev sahibi yaptı destekleriyle.
Ama kardeşimin uyduruktan koşu yarışına bile gider, dershanesine bırakır.
Benim bir veli toplantıma bile katılmışlığı yoktur.
Bunları düşündükçe kalbim acıyor. Ağlamamak için zor tutuyorum.
Şahsen sevgisini gösterebilen bir baba olsaydı ben şu an çok farklı biri olurdum diye düşünüyorum. Bir erkeğin sevgisini, sarılmasını, saçımı okşamasını vs tatmak için saçma sapan erkekleri hayatıma almaz, bu kadar seks düşkünü olmazdım muhtemelen.
Inan pekcok şey değişti hayatımda. Tamam mükemmel olmadi ama. Önceden gerçekten kötü ilişkiler yaşardım hatırlar mısın bilmem. En azindan simdi bana değer veren biri var. Bu demek değil ki gidip onunla evleneceğim.kendisine aylardır yol gösterdim fikir verdim empati yaptım ama yok değişen bir şey olmadı.hayatındaki büyük küçük tüm hataları babasız büyümeye baba sevgisi eksikliğine bağlayıp kurtuluyor .bir kere de ben hatalıyım demedi bunca yıl.eski nikleriyle uzun yıllardır burada kendisi.yıllardır yazıyor insanlar kuzum .ama istediği cevapları alamayınca kızıyor insanlara.e o zaman kötü şekilde boşanmış acılar çekmiş kadınlar da sonra ki kötü ilişkilerini hep ilk eşlerine bağlasınlar onu suçlasınlar bu olur mu?babasızlık elbette kötü bizzat kendim yaşadım ama hayatımda yaptığım hataların da sorumluluğunu kendim aldım ders aldım düzelttim kendimi.bir kişiye bağlamak sağlıklı bir düşünce tarzı değil.
Kendinizi çözemezsiniz, terapiye neden karşısınız? Çözdüğünuzde arkasına sığınacak travma olmaması size ne hissettirecek m kolay değil yanlış da olsa bir şekilde başa çıkma stratejileriniz var ama uzun vadede size zararBazi yorumları dikkatli okumanızı rica edeceğim. Biri bana hadsizce ozguvensiz derse, bir başkası da dünden beri başka konumdan itibaren kendi çapında ezme girişiminde bulunursa ben de asabileşirim.
Psikoloğa gitmek yerine kendim çözme yollarını denemek istiyorum.
Takılmış kalmış geçmişe demekkikendisine aylardır yol gösterdim fikir verdim empati yaptım ama yok değişen bir şey olmadı.hayatındaki büyük küçük tüm hataları babasız büyümeye baba sevgisi eksikliğine bağlayıp kurtuluyor .bir kere de ben hatalıyım demedi bunca yıl.eski nikleriyle uzun yıllardır burada kendisi.yıllardır yazıyor insanlar kuzum .ama istediği cevapları alamayınca kızıyor insanlara.e o zaman kötü şekilde boşanmış acılar çekmiş kadınlar da sonra ki kötü ilişkilerini hep ilk eşlerine bağlasınlar onu suçlasınlar bu olur mu?babasızlık elbette kötü bizzat kendim yaşadım ama hayatımda yaptığım hataların da sorumluluğunu kendim aldım ders aldım düzelttim kendimi.bir kişiye bağlamak sağlıklı bir düşünce tarzı değil.
Baba sevgisi yoksunluğundan bunu yapmanızı anlarım. Evet, psikolojik olarak bunu yapmaya sebep oluyormuş daBir erkeğin sevgisini, sarılmasını, saçımı okşamasını vs tatmak için saçma sapan erkekleri hayatıma almaz,
bu ne alaka? Sizin yapasınız varmış. Bunu da babaya bağlamayın.bu kadar seks düşkünü olmazdım muhtemelen
Kendisiyle paylasmamaniz neden ?Merhaba herkese sanırım açtığım en kısa ve öz konu olacak.
Babam yurtdışında yaşıyor; ikinci eşi ve çocuğu ile birlikte.
Dün, önümüzdeki hafta sonu bulunduğum şehire geleceklerini söyledi. Arti bir bilgi vereyim; fanatik bir taraftar. Bulunduğum şehirde gelecekleri vakit tuttuğu takımın maçı var.
En son geldiği vakitte de tuttuğu takımın maçı vardı. Açıkçası 'takımımın maçı var gidip izleyeyim, gitmişken Mer'i görmeyi de aradan çıkarayım' diye düşünüyormuş gibi geliyor.
Çünkü başka hiçbir özel günümde doğum günüdür, mezuniyettir, ameliyattır gelmedi.
Ayrıca hep yanında eşi ve çocuğuyla geliyor. Peki onları tek bırakmak istemiyor olabilir. Ama en azından başbaşa yemeğe çıkıp, kahve içmeye gidebiliriz. Zaten aylarca görüşemiyoruz. Baba-kız takılmak istiyor olabilirim. Bunları düşünmesini beklerdim, bekliyorum.
Dünden beri bunlari düşünüp aşırı üzüldüm. Sizce kendimi üzmek için yer mi arıyorum alınganlık yapıp? Yoksa düşüncelerim de haklı miyim?
sana değer veren üyelerdenim ben zaten biliyorsun.dost acı söyler hesabı yazıyorum sana.işte önceki çok kötü ilişkilerini de bilen üyelerdenim.onlarda da sana yazıldı ayrıl dendi ama sen güldün sadece bizlere ben sex siz yapamam tarzı şeyler yazdın libidondan bahsettin vs.tmm libidolu olmak kötü bir şey değil ama bulduğun tanıştığın ilişki yaşadığın adamlar seni zerre sevmediler ki .bunun sen de farkındasındır biliyorsundur zaten.bu taksiciyse 2 başını okşadı halini hatrını sordu diye senin ilgi odağın hayatının merkezi olacaktı neredeyse 2 ayda.işte bu yanlış diyorum sana.bir ayrılacağım diyorsun 1 eşyalarını al evime yerleş diyorsun.kafan çok karışık senin .iş hayatınında başarılı olabilirsin ama özel hayatında sınıfta alırsın daima.yanlış mıyım?seni zorla ite kaka gebelik testine götürmeye kalkan polisi ben unutmadım hala kızgınım ona.kendine değer ver boşver sevgiliyi vs .onun sana uygunu zamanı gelince gelir karşılaşırsınız bir yerde.ama hayatını böyle toksik ilişkilerle harcıyorsun ona kızıyorum ben.ben hatalıyım de.babam hatalı deme.o sadece babalık yapmadığı için hatalı hem de sonuna kadar hatalı.ama yetişkinken ki hatalarından sorumlu değil.umarım anlatabilmişimdirInan pekcok şey değişti hayatımda. Tamam mükemmel olmadi ama. Önceden gerçekten kötü ilişkiler yaşardım hatırlar mısın bilmem. En azindan simdi bana değer veren biri var. Bu demek değil ki gidip onunla evleneceğim.
Psikolog da çözüm yolunu sizin bulmanızı sağlayacak. Doğru soruları sorarak. Ben psikoloğu göz ardı etmemenizi öneririm.Psikoloğa gitmek yerine kendim çözme yollarını denemek istiyorum.
Şöyle söyleyeyim ölse üzülmem.Gerçekten babanı seviyor musun?
Ben böyle toksik insanlarla görüşmektense (en azından olay artık bana acı vermeyene kadar) görüşmemeyi tercih ediyorum . Zamanında ablamla bir tartışma yaşamıştık mesela, bir seneden uzun süre gorusmemistik, iş arkadaşıma uyuz olmuştum,iki seneye yakın sadece yazışarak iletişim kurmuştuk. Hevesle yolunu gozledigim, uzak mesafe ilişkim ben elimde termos vs pikniklik kahvaltı hazırlayıp cikmisken, bunu bildiği halde evinde kaldığı kişide karnını doyurup bir de ayıp olmasın diye onlarla yürüyüşe çıkmış, son dakika benden birkaç saat kadar oyalanmami istemişti mesela. Bir anda gözümden düştü, çocugun numarasını sildim, eski flortlerimden birini arayıp pikniğe davet ettim,onla yaptım piknigimi. Aşkından öldüğüm oğlanı da havaalanına uğurlamaya bile gitmedim. Çünkü değer görmemeye dayanamıyorum.
Benim hayatımdaki onemli bir karakter beni yemeğe davet edecek, ama sonra 'erken yedik kalktik' diye beni boş tabaklara karsilayacaklar. Gözümün bebeği olsa soğurum ben ya, asla gelemem böyle şeylere .
Ben senin yerinde olsam görüşmezdim bile. İşin var,gücün var. Onun parasına da muhtaç değilsin.
Bir geldiğinde senin onu istemediğini görsün,belki egosu sarsilir
Kendinizi çözemezsiniz, terapiye neden karşısınız? Çözdüğünuzde arkasına sığınacak travma olmaması size ne hissettirecek m kolay değil yanlış da olsa bir şekilde başa çıkma stratejileriniz var ama uzun vadede size zarar
Çok genel düşünüyorsunuz. Bir erkeğe en kolay nasıl erişip, dokunabilirim, iletişim kurabilirim mesela?Baba sevgisi yoksunluğundan bunu yapmanızı anlarım. Evet, psikolojik olarak bunu yapmaya sebep oluyormuş da
bu ne alaka? Sizin yapasınız varmış. Bunu da babaya bağlamayın.