Kızlar ben doktorum çalışmıyorum, ne para kazanmak istiyorum, ne tatil istiyorum,ne giysi istiyorum,ne kariyer istiyorum,ne ev ne araba ne de lüks esya...bilyor musunuz bence neden, burada cok güzel hanım arkadaşlarım var,dünyada gözü olmayan,onlardan etkileniyorum galiba.insan hayatında en önemli sey cevre
Eskiden açıktım,sarısındım,üniversitedeyken kariyer cok önemliydi,makyajsız markete bile gitmezdim, hırslıydım, her gün iltifat almasam kendimi eksik hissederdim,sürekli markalı kıyafet alacagım diye düşünürdüm.hatta söyle demişliğim var: mezun olayım en kötü kıyafet markam ipekyol olacak...
Şimdi hiçbiri umurumda değil, rahatladım, dünya malından özgürleştim,etrafımda anlattığınız gibi yiyp içip gezen insan yok, marka yok, moda yok, böyle huzurluyum ya
Cevremde calışmam için baskı var,calışıp tekrar bu sıkıntılı insanların arasına girmek istemiyorum
Acilde calısan doktorları en iyi ben biliyorum,asistanları da
Mutlu evliliği olan var mı, görmedim pek
Antidepresanla ayakta duruyorlar
Aldıkları 2bin tl lil trençkot, ya da indirimden aldıkları bin tl lik canta huzur vermiyor
Prada ayakkabın olması mutlu olman demek değil
Bırak doktorları ticaretle uğrasan tanıdığım var, aylık geliri brlrki yüzbin,ikiyuz bin civarı ama mutlu değil, sabah 6da evden çıkıyor, 23te eve geliyor,sürekli çalışıyor, o da antidepresan kullanıyor... para ne huzur ne mutluluk getiriyor
Şöyle de tanıdıklarım var parası yok, insnaların yediklerine içtiklerine giyimine kuşamına malına mülküne takmış, gezmelerine tozmalarına takmış, bu sekilde kendini sürekli huzursuz eden..
Oysa hiçbirinin kıymeti yok
Ama Ben evim olsun isterim, cunku korunduğum alan gibi geliyor....
Kapanış cümlesi:kalpler ancak Allah'ın zikriyle mutmain olur(huzuru bulur)