O da var tabi. Ben asla istemiyorum diyorum ama belki cok sorumluluk sahibi olan biri olsaydi öyle ikna etmeyi deneseydi bir nebze gene belki derdim. Anca laf olsun diyevalla bi iskandinav erkeği kadar sahiplenip bakacaksa bile diretemez sen istemedikten sonra. çocuğun kıçını bile silmezler annesine kitlerler her işi ama benden parça olsun... yarım kromozomla tüm babalık görevlerini tamamladıklarını sanıyorlar deli oluyorum. aç önünü gitsin dağa bayıra saçsın tohumunu
Bence ikinizin de bi silkelenip (ayrılıp) üzerinizden bu ölü toprağı bi atmanız iyi gelecektir. Birbiriniz için doğru insanlar değilsiniz belli ki. Alışkanlık olması çok normal ve alışkanlıklar zor terk edilir. Ama bu ikiniz için de en doğrusu gibi geliyor bana. Naçizane fikrim bu yöndeAdamın hayal kurduğu falan yok ki. Hayal kuran insan is bulmak icin cabalar. Kpss calis yok,memur ol yok,komiser ol yok,arastirma görevclisi ol yok. Sehir disinda islere bak yok. Bedelli parasi biriktirdi askere gidip gelecek onu da kendisi icin yaptı. Anca laf olsun diye bu kadardır sevgiliyiz evlenelim mantığında. Ben o yüzden bu kadar rahatım. Haklisiniz daha önceden söylemem gerekirdi ama son 1 yildir düsünecek vaktim oldu daha önceden laylaylom geliyordu 1 sene icinde 2-3 kez dedim ama hic üstelemedim gecistirdim o da bana 2-3 kez tamam dedi sonra gecistirdi. Hic ciddi olarak konusmadık
Evet kabul ediyorum geç kaldım ama hic ciddi konusu geçmedi hep yüzeysel olarak onda da ya ben gecistirdim ya o gecistirdi.Bence hayata bakış açılarınız tamamen farklı. Erkek arkadaşınız daha ataerkil bir düzen talep ediyor. Siz hiç öyle bir şeyi kabul edecek kadın değilsiniz.
Çocuk mevzusunu söylemek için biraz geç kalmışsınız ama istemeyeceğinizden eminseniz daha fazla zaman kaybetmeyin ve sakın evlenince düşünürüz demeyin. Yine istemezseniz karşı tarafa haksızlık olur.
Bazılarını en cok anne olmak yuva kurmak mutlu ediyor.Hayelleri bu yönde saygı duyuyorum. Bazı arkadaşlarım var hepsine yetişiyor hem fizikleri güzel gencecik duruyorlar,kendilerince sosyaller, cocukları da akıllı uslu hayret ediyorum buna saygım sonsuz. Ama ben ne zaman arkadaşlarıma( farkli kesimlerden doktor,avukat,öğretmen,katip vs...) aileme desem hep cok anormal sorunlu muamelesi yapılıyor. Hep evlenince istersin deniyor. Hele bir tane kız arkadaşım var öğretmen olacak hayatini tamamen evlilik odaklı yaşıyor. Mesela erkek arkadaşımdan ayrildigimdan bahsediyorum. Kız bana atanınca abin seni arkadaşlarıyla tanıştırsın diyor,flörtümden bahsediyorum yüksek lisans yaptığından direk o polis olur(alakasi yok),burays eğitime gelir. Aynı zamanda atanır evlenirsiniz diyor. Bıktım resmen kimseyle konuşamıyorum. Erkek arkadaşıma patladım en son kesinlikle istemiyorum diye daha önceden kendi demisti çünkü büyük sorumluluk,bakması zor,evlenince 3-4 sene yapmayız diye. Belki mantıklıca anlatınca tamamen vazgeçer beni anlar doye umdumBence olmamışı oldurmaktansa sizinle aynı düşünen beklentileriniz uygun biriyle ilişki yaşamak daha kolay. Ayrıca çocuk istememekte o kadar haklısınız ki böyle ileri görüşlü insanlara bayılıyorum. Erken yaşlanmak isteyen gençliğini koşusturma peşinde geçirip bir rahat yüzü görmek istemeyen çocuk yapsın. Aslında sevgilinizin size sorunlu yaftalaması yapması da toplumun dayatması. O da bu çarkın parçası olmuş. Azıcık farklı olanı dışlar toplum. Anne olma isteği genlerinde yok mu o zaman sorunlusun. Ne demek hem çalışıp hem çocuk bakıp hem yemek hem temizlik yapamam. Sen 'normal' değilsin. Burda bazı kadınlar bile bir kadının ömür boyu anne olmak istememesini anlamıyor. Neymiş 35lere gelince hormonlar devreye girecekmiş. O zaman kesin istenirmiş. Bazı konulara bakıyorum aynen bu şekilde yorumlar. Bir kadın ömür boyu anne olmak istemeyebilir ve iddaa ediyorum anne olmak isteyip olanlardan da daha mutlu yaşar.
Benim de aynı zaten baslarda ben cocuktum sonra o hep oyalamış yaparım ederim diye. Birine hizmet etmek icin evlenemem. Bekar kalirim bakire terasa olurum daha iyi :)Bu bakış açısına sahip biriyle zaman kaybetme, geçen gün ömürden ve ömür de kıymetli :) şimdi alışkanlıklardan vazgeçmek zor geliyor olabilir ama bitirince oh be ne zaman kaybıymış deme ihtimalin de yüksek. Çocuk istememek ise en doğal hakkın.
Bir de ev işi yapmam diyen bir hödükten o dakika soğurum ve bir daha da asla yumuşamam o konularda çok netim.
Çocuk konusu başka hiç bir konuya benzemez. Örneğin okulunu sevmezsin değiştirirsin işini sevmezsin istifa edersin evlenirsin anlaşamaz boşanırsın ama çocuk istemezken çocuk yapıp pişman olursan bunun geri dönüşü yok. O yüzden ikna yöntemi bence uygun değil hem 3-4 çocuk istemeyiz demiş bu devirde aklı olan zaten o kadar çocuk yapmaz. Demek ki 2 çocuk isteyecek ama ne önemi var ki isterse tek istesin siz istemeyeceksiniz o sizi ikna etmeye çalışacak sonra gelsin soğukluklar tartışmalar. Ayrıca çocuk istemeyen erkekler de bir hayli fazla ve bunlar genelde hayatın tadını çıkaran tipler oluyor g. tü göbeği salan değil. Bir de çevrenize düşüncelerinizden çok bahsetmeyin normal sohbet muhabbet devam edin ne diye bütün okları kendinize çevirip insanların saçma sapan nasihatleriyle muhatap olasınız ki. Ellerine konuşacak konu vermeyin bence. Bir de çok sevdiğim bir laf var bütün kapıları kapatır 'hayırlısı'.Bazılarını en cok anne olmak yuva kurmak mutlu ediyor.Hayelleri bu yönde saygı duyuyorum. Bazı arkadaşlarım var hepsine yetişiyor hem fizikleri güzel gencecik duruyorlar,kendilerince sosyaller, cocukları da akıllı uslu hayret ediyorum buna saygım sonsuz. Ama ben ne zaman arkadaşlarıma( farkli kesimlerden doktor,avukat,öğretmen,katip vs...) aileme desem hep cok anormal sorunlu muamelesi yapılıyor. Hep evlenince istersin deniyor. Hele bir tane kız arkadaşım var öğretmen olacak hayatini tamamen evlilik odaklı yaşıyor. Mesela erkek arkadaşımdan ayrildigimdan bahsediyorum. Kız bana atanınca abin seni arkadaşlarıyla tanıştırsın diyor,flörtümden bahsediyorum yüksek lisans yaptığından direk o polis olur(alakasi yok),burays eğitime gelir. Aynı zamanda atanır evlenirsiniz diyor. Bıktım resmen kimseyle konuşamıyorum. Erkek arkadaşıma patladım en son kesinlikle istemiyorum diye daha önceden kendi demisti çünkü büyük sorumluluk,bakması zor,evlenince 3-4 sene yapmayız diye. Belki mantıklıca anlatınca tamamen vazgeçer beni anlar doye umdum
Benim kendime güvenememek değil ki mevzum istemiyorum sadece. Bir sebebi yok. Mantikli gelmiyor. Yalnız kalmamak icin cocuk yapmam ben zaten o da bir yerden sonra kendi hayatini kuracak ömür boyu benimle olacak değil, tek tüyünü dünyalara değişmeyeceğim köpeğim var en değerli varlığım. Etrafimda cok insan var ama hicbir zaman insan düşkünü olmadım hayvanlarla vakit gecirmek beni daha cok mutlu ediyor. Sivil toplum kuruluslarinda kosturuyorum hep yalnız kalmaya vaktim olmaz. Alışverise gezmeye tek gitmeyi severim. Allah korusun köpeğim ölse baska bir cana yuva olurum gene yalnız kalmam.Bunların hicbiri olmadı fikirlerim değişti çok çocuk istedim evlatlık edinirim büyütmekle uğraşmam.Zamaninda çocuk istemeyen 2 ayri tanidigim var,emekli ikiside.İkiside çok pişman.
Yaşıtlarimin kizlari ogullari evine geliyor imreniyorum,yaşıtlarim hep torunlariyla yada ailesiyle.Biz çok yanliz kaldik,40 yillik evliyiz,hiç bi heyecanimizda kalmadi,hani bi torun heyecani olsaydi hayatimizda falan diye çok sitem eder.
Ayni sizin gibi kendine guvenememiş.
Ama erkrk arkadasiniza haksizlik olur.İstemiyorsaniz onun babalik hakkinida elinden almaya hakkiniz yok
sırf birinin varlığına ihtiyaç duyuyorsun diye birini oyalamaya gerek yok çok bencilsin. gelecekle ilgili bir niyet yok belli .....saygılarÇünkü su an birinin varlığına ihtiyaç duyuyorum. Tabii ki konusurum ama simdiye kadar üniversiteydi öğrencilikti kavak yelleriydi derken sadece ciddi düşünüyorumda iliskinin adı konusmaya gerek yoktu, su an meslek sahibi olmak icin calışıyorum artık "evlilik düşünüyorum"a evrildik o yüzden su an konusmaya gerek oldu konustuk.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?