bu hastalık bende liseden beri var. lisede bizim sınıfta bir kız vardı ders boyu bir tel alırdı saçından kötken uca kadar oynardı onla. dalga geçip taklidini yapardık hep. taklit yapa yapa pürüzlü olan saçlarımla oynamak çok hoşuma gitmeye başladı. sonra bu oynama koparmaya döndü. özellikle başımın tepesindeki saçlar çok pürüzlü onları kökündn koparmaya bayılıyorum. bir baktım tepem açılmış. saç koparmayıda engelleyemiorm bu yüzden bende artık o pürüzlü saçları dişlerimle alıp kesiyorum. uçtan 2 3 cmlik kısımlarını. bide elime alıp seviyorum pürüzlü yerlerini. kendime engel olamıyorum sonra o kopardığım saçlaır görünce çok pişman oluyorum
bunu yapmamak içn saçlarımı sürekli topluyorm ama bir bakıyorum tel tel saçları çıkarmışım yine koparmaya başlıyorm nasıl kurtulcaz bu illetten bilmiyorum valla
bende de ayni senin gibi lisede basladi, universite sinavina hazirlanirken. ama cocuklugumda da tirnak koparma hastaligim vardi. hastali diyorum cunku gercekten oyle. bu tur obsesyonlarin once kaynagini bulmak gerekiyor. bunu neden yapiyorum sorusu ile basladim ben kurtulmaya acikcasi. aslinda amac rutin disindakilerden kurtulmak. yani tirnaklarda ele gelen puruzu tamir etmek icin kemiriyodum ayni sekilde saclarimda da sadece puruzlu olanlardan kurtulmak istiyordum. tirnaklarim icin once guzel bir manikur yaptirdim. her gun kremledim.dusgun olmadgini dusundugum yerleri kestim vs.
sac icin de ayni sekilde dusundum, kopardikca dipten ince telli saclar cikiyor yine puruzlu oluyor ustelik kisa oldugu icin daha daginik duruyor. bunlardan hoslaniyormuyum hayir. o zaman bunu birakmaliyim. birakmayi denemeliyim. peki canim bunu yapmak istediginde ne yapmaliyim? bunun yerine ne koyabilirim? mesela orgu ormek iki elle oynanabilecek bir oyun oynamak. amac iki eli de mesgul edip tamamen ilgiyi dagitmak.
bir zaman sonra yaptiginiz seylerden de sikilip vazgeciyorsunuz zaten..
terapiler ilaclar tabi ki denenebilir. ama bunu kendini yendiginizde hissedeceginiz ozguven inanin baska sorunlarinizin da tedavisi olacaktir.
ben yaklaşık 10 yıldır yooluyorum.22 yasındayım.12 yasında başladım.3 ay ellemiyorum artık ellemicme diyorum.tekrar başlıyorum.ya bunu atlatan biri yok mu sitede.varsada nasuıl atlattı.artık kendimden nefrte ediyorumben 2003 yılından beri uğraşıyorum bu hastalıkla saçlarımı çook seven ben, saçlarımı yoldumda yoldum yıllardıır. bu hastalığın sebepleri bana göre 1.mutsuzluk 2.pasiflik 3.tatminsizlik artık herşeye sahip olsam bile mutlu olamıyorum, ama o saçlarımı yolduğumda inanılmaz mutlu oluyorum tabiki bir anlık sonrası üzüntü( ------esma23 yeni başladıysan kurtulabilirsin ilerlemeden -------
ben yaklaşık 10 yıldır yooluyorum.22 yasındayım.12 yasında başladım.3 ay ellemiyorum artık ellemicme diyorum.tekrar başlıyorum.ya bunu atlatan biri yok mu sitede.varsada nasuıl atlattı.artık kendimden nefrte ediyorum
ben yaklaşık 10 yıldır yooluyorum.22 yasındayım.12 yasında başladım.3 ay ellemiyorum artık ellemicme diyorum.tekrar başlıyorum.ya bunu atlatan biri yok mu sitede.varsada nasuıl atlattı.artık kendimden nefrte ediyorum
8 yıl oldu 21 yasındayım. 8 yıl ıcınde 2 ay azmederek ara verdım sonra yenıden basladım. 1 yıl sacımı kaztarak buna son vermek ıstedm kardeşlerimn yuzunden hepsı aynı boyda olan uzun guzel saglıklı saclarımı sırf baskalarının derdını dert edındıgım ıcın tepe bölümünü ve sol kulagımın bıraz ılerisini kopardım . artık irademın bıttıgını bu konuda yenıldıgımı dusunuyorum bı sevgılım var onuuu cok sevıyorum allah basımdan eksık etmesın bana bu koonuda hep yardımcı olmaya calısıo ona ne kadar defalarca söz versemde tutamadım . bugun sabah persembe gunu psikolaga randevu aldım ve işe giderken ablamı aradım içimi döktüm (ki ben onun btün sırlarını hayatını bı anda tersıne cevırecek cok seyı bılmeme ragmen ıkımız arasnda dıe paylşmadm ona olan saygımdan) ve o yemeden yutmadan sevdıgım ınsanı arayıp benım butun dedıklerımı ona anlatmıs. bense sevdigime dıemıodum uzulmesın dıe yuzu asılmasn dıe sınav haftası aklı bende olmasn dıe ama ablam sagolsn yok cok fazla acıgı var yok sana yalan sölicek yok şöle yok böle .. sevdgimde benı arayıp yemın eddrdı sonra konustuk guzel bı konusmamız vardı yarn parmak bandı almaya gıdıcem eczaneden persemde dooktor. ablama gelınce 4 kardeşiz ve abım ve öbur ablamdan bı darbemı yemıstım bu ablamda benı hayal kırıklıgına ugrattı cok uzuldum ve anladım kı benm bundan snra hayatımda sadece annem babam ve sevdıgım insan var . sevdgım ınsan o kadr mukemmel bırıkı dusunsenıze benı su halımle sevıp hep arkamda duruo ben her yenıldıgımde ben devam edemıcem kul hece demedı hep yanımda oldu ama bu son sansm bu sefer kurtuldum kurtuldum yoksa bı kelebek gıbı son kez kanatlarımı cırpıp vazgecıcem nefes almaktan ....cok zor ruzgardan yagmurdan korkmak trikolillomani benım özgurlugumu caldı ve gerı almak ıcın son sansm var...
seni o kadar iyi anladım ki.... ah bu ablalar kardeşler neden öz kardeşinin kötü olmasını isterler ki! neden onları mutsuz ederek mutlu olurlar ve bunuda kabul etmezler!benim hastalığım 2003 sonlarında başladı başlıca sebep ablamdı, yoluyordum saçlarımı duvarlara yapıştırıyordum,biriktiriyordum tutam tutam onlar benim göz yaşlarımdı, ama bıraktım yolmayı tam kendimi topladım derken nişanlandım o arada yoldum bir kere saçlarımı,evlendim evlendikten sonra hiç saçım olmadı benim ve bunun tek sebebi artık eşimdi beni çok seven o insan benim tanıdığım insan değilmiş,içinden bi hayvan çıktı resmen uyurken kıpırdarsam kızar nefes alma diye delirir şiddetli deli çıktı. hep ben yenildim şu hayatta!!! bu derde düşmeyen kişi bizi nasıl anlasın anlamazlaar anlayamazlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?