sabrım tükeniyor artık lütfen akıl verin bana

karakartal35 .!.:

ilk atacağınız adım kendi evinizde kalmanız olsun ondan sonra yavaş yavaş araya mesafe koymaya çalışırsınız.
benim eşimde evliliğimizin 10.günü dışarı çalışamay gitti 1 hafta yoktu ve evimde yattım kv bizde yat dediği halde. altlı üstlü oturuyoruz evet ama cesaretimin onla alakası yok çünkü çatı katından içeri girmek çok kolay ve çatı katından sonra ilk kat benim evimdi.
daha 2aylık evliydim 15 günlüğüne dışarıya gönderdiler yani bize 15 gün dediler. 45gün sonra sadece haftasonu için izne geldi o da cumartesi akşam geldi pazartesi sabah geri gitti. bu zamanlarda d evimde yattım.eşim şimdi bir yere gitse kimse gel kal demez çünkü gelmeeyceğimi biliyorlar.

eşinize de annesini şikayet etmeyin tatlı dille anlatın ama her zaman değil . her zaman şikayet ederseniz sıkılıyorlar. benim eşim bunalmıştı mesela şimdi içime atıyorum patlama noktama kadar ne zaman taşıyamayacak duruma geliyorum o zaman eşime anlatıyorum. ama siz patlama noktanıza kadar atmayın gene de insanı çok yıpratıyor çünkü

Genişletmek için tıkla...

kittyy .!.:

2 seçeneğin var.
İlki tüm arkadaşlarımızın dediği gibi mesafe koyup, kendi evinizde kalmaya alışmanız.
İkinci seçeneğiniz de bu düzeni devam ettirmeniz ki anladığım devam ettirme eğilimidesiniz.
Eşinizin dediği gibi duymamazlıktan gelmenız, kv nizin sözleini ciddiye almamanız.
O kadını takmamayı öğrenmek zorundasınız, yoksa eşinizle aranız bozulur.
Üstelik eşiniz annesini huyunu biliyor ve kabulleniyor.
Bu durumda eşinize surat yapmaya, kavga etmeye kalkarsanız sadece evliliğinizi yıpratmış olursunuz.
Üstelik öğlen arası bile kv ye neden gidiyorsunuz anlamadım.
Hiç arkadaşınız yok mu? Yemeğe çıkın, kahve için ama bence gitmeyin.
Herşey yolunda olsa bile bunalır insan zamanla.
Fazla muhabbet tez ayrılık getirir derler.
Mesaafeeee lüfen.

Genişletmek için tıkla...

gulenyelken .!.:

Olaylara şimdi müdahale etmezseniz, zamanla sabrınız taşacak ve patlama yaşayacaksınız.
Sonra hem kayınvalidenizle hem eşinizle takışacaksınız belki de o patlama ile.

Siz onlarda kalmanız gerektiğinize kendiniz bile inanmış, kabullenmişsiniz durumu. Ben de
merkeze uzak, tenha ve öğrencilerin çok olduğu bir muhitte ve öğrencilerin çok olduğu
bir binada oturuyorum. Eşim işi gereği eve gelmediğinde gerek annem gerek kayınvalidem
çağırdığında evimde tek başıma kalmak istediğimi söylüyorum. İşlerimi hallediyorum hem de
arada keyif yapıyorum.

Bu arada kayınvalideniz dobra değil oldukça patavatsız... Dobra insan gerçeği ve inandığını
söyler ama patavatsız insan yeri ve zamanını bilmez. Siz arada saygı sınırını aşmayan ama
altta kalmayacağınızı da gösteren cevaplar verin bence.

Genişletmek için tıkla...

ECD75 .!.:

O evinin tadına keyfine bir varsan, ıssız, tek kalmaktan korkuyorum demezsin çünkü aklına bile gelmez.

Ben 17 aydır kızımla tek başıma kalıyorum, benim annemde gel burada kal dedi, yada istediğin zamanlarda ben geleyim dedi, yok dedim.

Eşim hiç karışmadı, nerede ve nasıl rahat edeceksen öyle yap dedi.

İnan aklıma ne korku geliyor ne de başka bişey. Hatta 2 gün önce gece 4 te bir uyandım elektrikler yok, yattım geri uyudum.

Bence sende en kısa zamanda evinde kalmaya başlamalısın.

Genişletmek için tıkla...

obenimsevdam .!.:

ben korkağım herhalde biraz da..çünkü eşim tv izlerken ben ütü yapıyorum diğer caddeye yakın odada ürperiyorum....sessiz sedasız bir yer ya orası ovanın içi......evimi özlüyorum zaten eşime hep diyorum evimi özledim diye....bencede başlamalıyım ulaşım sorunumuz falan düşünüp halletmemiz lazım yoksa böyle göçebe hayatı yaşamaya devam edicem..eşimin görevi değişine kadar oda zor

Genişletmek için tıkla...