üzgünüm ama doğruluk payı yok..
ben ergenlikte bazı olağanüstü şeler yüzünden resmen akli dengemi kaybetmek üzereydim..
kabuslarımda kaçarken köşeye sıkışır ve atlamak zorunda kalırım..
zamanla kabuslarımı kontrol altına lamak zorunda polduğumu söledi doktorum..
aldımda. beyin gücüyle.. ve kabustanb uynamam sadece atlamama bağlıydı. eğer atlarsam gözlerimi açabiliyordum ama eğer korkar beyin gücümle başka şelere yönelbirsem konu değişiyorsu ama uyanamıyordum.. zamanla atlamayı öörendim.. düşmeden uyanıyorum . . ama korkumdan.. düşerken yüreğim uçuyordu ve uyanıyordum... ama bunu yenmek zorundaydım karabasanlarım çok abartılı bi şekişlde rahatsız ediyordu. ve gördüğüm kabuslar aklımı zorluyordu.. . düşmek için uuraşıyordum.. her zaman olmuyor ama düştüğümüde görmüşlüğüm var.. doktorların böle bi açıklaması da yok ayrıca. biz beraber yaşadık nerdeyse doktorlarla... kabusları bitirmek elimdeydi. düşmem gerekiyordu düşüyordum. 2 3 defada çakıldım resmen. ama açtım gözümü. lütfen bu tip yazılarla insanları korkutmayın.. eğer proflarla konuşursanız bu kadar kesin yargılar olmadıını anlarsınız. çünkü zaten beyin yönetiyor rüyaları. . . atladığında atla diye komut veriyorsun ve komutu beyi,n kabusta olduğunu ve bu kabustan kurtulmak için yaptığını biliyor.. buna kapılıp kriz gerçekleşmesi mümkün değil..isterseniz daha çook şey yazabilirim bu konuda... çook yıllarım bu konuda araştırmayla denem yanılmalarla geçti benim.. çakılan ölür çok yanlış bi mantık..
Ben böyle birşey yaşamadım tabii ki.Ama hep düşerken uyandım.O yüzden doğruluğundan tabii ki emin değilim.....Teşekkürler canım bu bilgi için.Sadece alıntı bir yazı....Ama doğruluğuna inanarak aktardığım bir yazı....kısa süreli bi beyin soşu yaşıosunuz ama kriz gerçekleşmiyo..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?