Merhaba, çok uzun zamandır kendimi sorguladığım ve elimde olmadan üzüldüğüm bir konudan bahsetmek istiyorum. Ben 25 yaşındayım hatta 25i bitirmek üzereyim. Ama bu zamana kadar romantik anlamda beni seven biri hiç olmadı. Ben de en son lisede birine aşıktım sonra da kimseye aşık olmadım, kimse de bana olmadı. Ya da yanıma gelip tanışmak isteyen falan yoktu hiç. Sadece aile büyükleri aracılığıyla haber yollayan birkaç kişi oldu, ama benim istedigim sey bu değil, anlamışsınızdır. Güzellikten dolayı mı acaba diyorum ama girdigim ortamlarda, iş yerinde falan herkes çok güzelsin, çok naifsin çok güzel bi kızsın falan diyor. Demek ki mesele güzellik değil. Bu yaşıma gelip hayatımda kimse olmamasi bana kendimi sorgulatiyor. Aslında ben de o taraflarda bezi olan biri olmadım hiç, yani birine adım atayim ya da biriyle sevgili olayım evleneyim falan hiç o kafalarda olmamıştım şimdiye kadar. Hâla da evliliğe mesafeliyim, ama hayatımda manevi anlamda bir boşluk olduğunu düşünüyorum. Sevilme, değer görme, beğenilme ihtiyacı bence herkesin yaşadığı şeyler ve ben de ihtiyaç duyuyorum bunlara. Bazen kafama takmıyorum hicbir zaman da dillendirmiyorum bu konuyu fakat cevremde çok güzel sevilen , deger gören kızlar gördüğümde ben neden bu duyguyu yaşamadım diye üzülüyorum. Elbette her şeyin bir zamanı vardır ama bu zamana kadar olmayan, bundan sonra olur mu emin değilim açıkçası.. öyle içimi döküp paylaşmak istedim bu konuyu. Vereceğiniz yanıtlar için şimdiden teşekkürler