Rezalet evliliğim bitiyor ama üzülüyorum

Bu süreç geçer. Henüz çok gençsiniz. Aileniz yanınızda. Doğru bir seçim yapmışsınız. Şunu düşünün: Kısa vadeli sarsıcı bir mutsuzluk. Yaşayacaksınız ve bitecek. Diğer türlüsü ömür boyu sizi azar azar bitirecek, kendinden nefret eden bir kadına dönüştürecekti. Adımlarınızdan emin olduğunuz sürece yol ne kadar sapa olursa oksun sizi aydınlıklara çıkarır. Sevgiler.
 
Sen aslında evliliğin bittiğine değil neden eşim düzgün biri olamadı neden evliliğim güzel gitmedi diye üzülüyorsun ben seni çok iyi anlıyorum keşke eşim iyi bir insan olsaydıda mutlu olsaydık yuvamızda üzüntüsü var inşallah bir an önce iyi olursun o içindeki sıkıntıları atar başka biri ile güzel bir birlikteliğin olur umarım
 
Herkese merhaba arkadaşlar.
29 yaşında özel sektörde çalışan bi kadınım. 6 birlikteliğimizin 2 yılı evlilik birliği içerisinde inanılmaz bir mutsuzlukla geçti. Evliliğimde şiddet gördüm, eşimin yasaklı madde alışkanlığıyla mücadele ettim, çalıştım üstüme başıma alamadım onu kalkındırmaya çalıştım. Sorunlu ailesiyle uğraştım. Sona geldiğimizde ikimizin de hatırladığı hiçbir güzellik yok. O duvar gibi karşımda ben ise evliliğim bittiği için üzülüyorum, konfor ortamımdan cıkmaktan, dışardaki hayattan, adımın boşanmış olmasından, yeniden hayat kuramamaktan cok korkuyorum. Önceden hiç böyle bi insan değildim toplumun koyduğu etiketler umrumda olmazdı şimdi tekrar mutlu olamamaktan cok korkuyorum. Şiddeti cok normalleştirdim sanki her kadın evinde şiddet görüyor gibi geliyor. Kendime olan saygımı kaybettim. Boşanma konusunda tüm ailem arkamda sadece yüzümün güldüğünü görmek istiyorlar ben ise canlı cenaze gibiyim. Bu süreç geçer mi arkadaşlar?
Her kadın şiddet görmüyor
Bunu birinden daha duymuştum

Herkeste oluyor böyle şeyler diye
Olmuyor hanımlar inanmazsanız gelin 3-4 ay yaşayın

Olmuyor diyince inanmıyorlar bir de
Sanki oluyor da biz saklıyormuşuz gibi
 
her şeyi onun önüne koymuştum sadece sevilip sahiplenilmek anlaşılmak istemiştim
İşte alacağınız ders bu olsun. Kimsenin önüne her şeyi koymayın. Bunu yapan kişi mutsuz olmaya mahkumdur.

Ayrıca sevilip anlaşılmak ilişkinin doğal akışı.

Sevilmek için rüşvet vermek oluyor sizin yaptığınız.
Boşanıp destek aldıktan sonra konunuzu okuyun lütfen.
 
Herkese merhaba arkadaşlar.
29 yaşında özel sektörde çalışan bi kadınım. 6 birlikteliğimizin 2 yılı evlilik birliği içerisinde inanılmaz bir mutsuzlukla geçti. Evliliğimde şiddet gördüm, eşimin yasaklı madde alışkanlığıyla mücadele ettim, çalıştım üstüme başıma alamadım onu kalkındırmaya çalıştım. Sorunlu ailesiyle uğraştım. Sona geldiğimizde ikimizin de hatırladığı hiçbir güzellik yok. O duvar gibi karşımda ben ise evliliğim bittiği için üzülüyorum, konfor ortamımdan cıkmaktan, dışardaki hayattan, adımın boşanmış olmasından, yeniden hayat kuramamaktan cok korkuyorum. Önceden hiç böyle bi insan değildim toplumun koyduğu etiketler umrumda olmazdı şimdi tekrar mutlu olamamaktan cok korkuyorum. Şiddeti cok normalleştirdim sanki her kadın evinde şiddet görüyor gibi geliyor. Kendime olan saygımı kaybettim. Boşanma konusunda tüm ailem arkamda sadece yüzümün güldüğünü görmek istiyorlar ben ise canlı cenaze gibiyim. Bu süreç geçer mi arkadaşlar?
Ben 3 küçük çocukla ayrıldıysam ki neler yaşadığımı Allah biliyor ,akabinde canım ciğerim abimi kaybettim sesini 1 gece duymasam uyumazdım,annemden sonra tutunduğum tek dalım dayanağımdı,yani insanlar "bu canına kıyar bu kadar şeyi atlatamaz"diyorlardı ama hep Allah a sığındım.Şimdi her zorluğa rağmen gururum bana kaldı ya işte o paha biçilemez.Azıcık aşım kaygısız başım,kimsem yok ama çocuklarımla bir ordu gibiyim.Kısacası gereken adımları atın,gerisi gelecektir.Kimin ne düşündüğü umurunuzda olmasın lütfen,siz onları yaşarken başkaları acınızı yaşamıyor ki,bir de bu açıdan bakın.Ailenizin arkanızda olması ne.kadar büyük bir nimet bir bilseniz keşke...Allah yardımcınız olsun.
 
Toplum olarak bosanmis damgasi olayını çoktaaan aştigimizi düşünüyorum bence siz de boşanmaya olan bakış açınızı degistirin, muhtemelen siz o gözle baktığınız için size öyle geliyor belki de. Yoksa boşanmak evlenmek kadar doğal bir şey. Dinde bile evlenmek gibi boşanmak da hak.🙏🏻
 
Olmayan konfor alanından nasıl çıkacaksanız ki? Bu anlattıklarınız konfor alanı ise biz ne yaşıyoruz? Kendinize kıymet verin lütfen.
Konfor alanı konforlu olan yer değildir.Alistigin yerdir💚O sebeple zor bırakırsın ki çoğu insan bırakamaz da. Ben konu sahibini tebrik ediyorum.guzel günler yakın 😍
 
6 sene uzun bir süre bu yüzden üzülmeniz normal kendinizi suçlamayın. İstemsizce gelişmiş bir alışkanlık oluşmuş sizde bu yüzden cesaretiniz yok. Herşeye uyum sağlayan fedakar olan insanlar bir seyler bittiğinde sadece bitene değil o raddeye kadar verdikleri emeklere de üzülüyor. Sizde çok emek vermişsiniz, yetmemiş kendinizi kaybetmiş normal olmayan şeylere bile normal demişsiniz. Bu süreçte profesyonel destek almak size iyi gelecektir. Siz elinizden geleni yapmışsınız, daha cok gençsiniz ve bu kararı almış olmanız bile bir adım zaten. Bundan sonrası yeni bir sayfa sizin için. O sayfayı açmaktan korkmayın. Evlerinde şiddet gören çocukları için göz yuman, arkalarında aileleri olmadığı için mutsuz bir evlilik içinde ömürlerini geçiren hatta malesef canından olan milyonlarca kadın var.
Siz adım atmaktan korkmayın, adım attıkça gücünüz yerine gelecek, kimsenin dediğini umursamayan o eski sizi yeniden bulacaksınız.
Allah yardımcınız olsun 🙏
 
Son düzenleme:
Herkese merhaba arkadaşlar.
29 yaşında özel sektörde çalışan bi kadınım. 6 birlikteliğimizin 2 yılı evlilik birliği içerisinde inanılmaz bir mutsuzlukla geçti. Evliliğimde şiddet gördüm, eşimin yasaklı madde alışkanlığıyla mücadele ettim, çalıştım üstüme başıma alamadım onu kalkındırmaya çalıştım. Sorunlu ailesiyle uğraştım. Sona geldiğimizde ikimizin de hatırladığı hiçbir güzellik yok. O duvar gibi karşımda ben ise evliliğim bittiği için üzülüyorum, konfor ortamımdan cıkmaktan, dışardaki hayattan, adımın boşanmış olmasından, yeniden hayat kuramamaktan cok korkuyorum. Önceden hiç böyle bi insan değildim toplumun koyduğu etiketler umrumda olmazdı şimdi tekrar mutlu olamamaktan cok korkuyorum. Şiddeti cok normalleştirdim sanki her kadın evinde şiddet görüyor gibi geliyor. Kendime olan saygımı kaybettim. Boşanma konusunda tüm ailem arkamda sadece yüzümün güldüğünü görmek istiyorlar ben ise canlı cenaze gibiyim. Bu süreç geçer mi arkadaşlar?
Hangi konfor analından çıktığınızı anlayamadım? Hayırlısı olsun en doğru karar olmuş boşanmak.
 
Konfor alanı konforlu olan yer değildir.Alistigin yerdir💚O sebeple zor bırakırsın ki çoğu insan bırakamaz da. Ben konu sahibini tebrik ediyorum.guzel günler yakın 😍
IMG_3526.jpeg

Yanlış biliyorsunuz. Çoğu tanımlamada güven ve rahat hissetme geçer. Konu sahibinde hangisi var?
 
Yaşam tarziniz ayni degil ayni duygulardan bende geçtim madde bağımlısı degil ama aile bağımlısıydi asla bir evlilik hayatı yasayamadim cok fazla psikolojik siddet gördüm hatta fiziksel siddete de evrildi olay 19 yasindaydim bir sene evli kalmadan ayrildim duygularim alinmis gibiydi aglayamadim vicdan azabi da cekemedim çünkü sadece benim sabrim ve ittirmemle gidiyordu evlilik bir süre ne hissedeceğimi bilemedim aglayamadim sonra sonra kendim icin birseyler yapmaya baslayinca ipi salinmis balon gibi uctum hafifledim boşandığım icin degil sabredip zamanimi bos yere harcadigima ömrümden verdiğime pisman olmuştum. Düzelir sandığınız hiç bir sey düzelmiyor küçük yasta tecrübe ile sabit
Merhaba aile bağımlısı olduğunu başta da belli etmiş miydi? Ben annesi çok her şeyi yönetiyor diye ilişkimi bitirdim nişan hazırlığında, ama çok üzgün hissediyorum, acaba devam mı etmeliydim diye sürekli gelgit yaşıyorum. Kararım mantığıma çok uyuyor ama kalbim çok kötü
 
Merhaba aile bağımlısı olduğunu başta da belli etmiş miydi? Ben annesi çok her şeyi yönetiyor diye ilişkimi bitirdim nişan hazırlığında, ama çok üzgün hissediyorum, acaba devam mı etmeliydim diye sürekli gelgit yaşıyorum. Kararım mantığıma çok uyuyor ama kalbim çok kötü
Kaç yıllık ilişkiydi?
 
Şimdi böyle bir adam için mi üzülüyorsun diyecekler gelmeden söyleyeyim üzülmenizden daha doğal hiçbir şey yok. Ama mutlaka toparlanıp eminim daha güzel bir hayat kuracaksınız anlattıklarınıza göre. Ben de çok sorunlu bir ilişkiden travmalı bir şekilde 29 yaşında çıktığımda bir daha nasıl birini sevip bir hayat kuracağım ki demiştim 30 yaşında eşimle tanıştım 6 yıl oldu. Umut her zaman var. Ama zor bir süreçten geçeceksiniz hazırlıklı olun bu sürecin de biteceğini bilin. Hiçbir acı sonsuz değil. Güzellikler diliyorum 🌸
Merhaba oncelikle cok sevindim sizin adiniza, bende sizinle ayni konumdayim, esinizle nasil tanistiniz acaba ozel degilse. Ben nasil tanisacagimi bilmiyorum.
 
Merhaba aile bağımlısı olduğunu başta da belli etmiş miydi? Ben annesi çok her şeyi yönetiyor diye ilişkimi bitirdim nişan hazırlığında, ama çok üzgün hissediyorum, acaba devam mı etmeliydim diye sürekli gelgit yaşıyorum. Kararım mantığıma çok uyuyor ama kalbim çok kötü
Mantikta kal sakin sapma ben görücü usulü yaptim hatayı iki ay icindr evlenince anlayamadim
 
Herkese merhaba arkadaşlar.
29 yaşında özel sektörde çalışan bi kadınım. 6 birlikteliğimizin 2 yılı evlilik birliği içerisinde inanılmaz bir mutsuzlukla geçti. Evliliğimde şiddet gördüm, eşimin yasaklı madde alışkanlığıyla mücadele ettim, çalıştım üstüme başıma alamadım onu kalkındırmaya çalıştım. Sorunlu ailesiyle uğraştım. Sona geldiğimizde ikimizin de hatırladığı hiçbir güzellik yok. O duvar gibi karşımda ben ise evliliğim bittiği için üzülüyorum, konfor ortamımdan cıkmaktan, dışardaki hayattan, adımın boşanmış olmasından, yeniden hayat kuramamaktan cok korkuyorum. Önceden hiç böyle bi insan değildim toplumun koyduğu etiketler umrumda olmazdı şimdi tekrar mutlu olamamaktan cok korkuyorum. Şiddeti cok normalleştirdim sanki her kadın evinde şiddet görüyor gibi geliyor. Kendime olan saygımı kaybettim. Boşanma konusunda tüm ailem arkamda sadece yüzümün güldüğünü görmek istiyorlar ben ise canlı cenaze gibiyim. Bu süreç geçer mi arkadaşlar?
Üzülmeniz gayet normal.Kimse boşanmak için evlenmiyor.

Hayırlısı siz şuan çok uzuluyorsunuz ama zararın neresinden dönerseniz kardır.
 
X