Resim Yarışması Meselesi ...

İlkokul 2 ye giden çocuğu yarışmaya sokmanız büyük hata. Şimdi keyif ve eğlence için yaptığı bir aktiviteyi kazanma, ödül veya başarı için yapmaya başlıyor. Sonra bunları elde edemeyince resim yapmaktan soğuyacak. Geçmiş olsun. Öğretmeni ile konuşup çocuğu yarışlara sokmamasini isteyin.

Resim konusunda geliştirmek istiyorsanız ilerde ders aldirirsiniz veya kurslara gönderirsiniz. Bu haliyle yapılan iş çok saçma.
O zaman sizin mantığınızla, tüm yarışmalar, tüm sınavlar ( bir nevi yarış sayılır ) saçma .Siz hiç sınava, yarışmaya katılmadınız mı? Belli bir başarıyı elde edemeyince hayattan mı soğudunuz? Önemli olan, yanlışını ,doğrusunu , eksiğini görmek ,ders çıkarmak. kızıma da bunu aşılamaya çalışıyorum.
 
Bizim bir müdür vardı. Toplantıda patrona bizim gözümüzün içine baka baka yalan söylerdi. Yalanından biz utanır bir şey söyleyemezdik. Sonra bizim başımıza bela olurdu o yalanlar. Yalan söyleyen insana sen yalan söylüyorsun diyebilmek büyük meziyet. Kızınıza bunu da öğretin.
Maalesef öyle bir duruma geldik ki, haksızlığa , yalana karşı çıkarsan huysuz, sivri dilli oluyosun.
 
Okulu temsil edecek resim. Bağımsız katılamayız. Zaten önemli olan yarışma değil aslında, yapılan haksızlık, kızımın buna şahit olması ..
İşte çocuklar burda güvenmemeyi öğreniyorlar maalesef. Çok acı bir durum.
Ama asıl mesela diğer çocuk ailesi ona haksızlık yapmayı öğretti.
 
O zaman sizin mantığınızla, tüm yarışmalar, tüm sınavlar ( bir nevi yarış sayılır ) saçma .Siz hiç sınava, yarışmaya katılmadınız mı? Belli bir başarıyı elde edemeyince hayattan mı soğudunuz? Önemli olan, yanlışını ,doğrusunu , eksiğini görmek ,ders çıkarmak. kızıma da bunu aşılamaya çalışıyorum.

Tabii ki sınavlara katıldım ve zaman içinde bana keyif veren öğrenme isteğimi arzumu kaybettim. Bugün geçmişe baktığımda net bir biçim de bunu görebiliyorum. Bu söylediğim şeyı kendi kişisel deneyimlerime göre söylememiştim zaten. Özgür bola in beni ödülle cezalandırma diye bir kitabı var. İspatlari ile anlatıyor yarışmaların zararlarını
 
Böyle ailelere hayret ediyorum. Kızım anaokulunda onun okulunda bile ödevi kendi nizami şekilde yapan aileler var.
Etkinlik ödevi olur,bir bakarsın çocuğun yapmasına imkan yok o derece düzgün yapılmış getirilmiş.
Bu çocuk ne öğreniyor diye düşünen yok.
Halbuki bıraksalar o çocuk kendi yapsa,sıkıştığı ,yardım istediği anlarda ufak yönlendirmeler yapılsa aile tarafından,sorumluluklarının farkında olur en basitinden. Öğrenir.
Biz zaten biliyoruz,önemli olan çocuğun öğrenmesi,maalesef bunu anlamayan anne/baba çok.
Bu resim konusunda çocuk kazansa dahi "başardım" hissini yaşamayacak ki,o hazzı tadamayacak. Biliyor oda kendi yapmadığını. Yazık çocuğa üzüldüm ben açıkçası.
Yerinizde olsam birşey söylemem. Siz söyleyince farkli bir duruma düşebilirsiniz.
Çocuğunuzla konuşun,ona hayatta bu tarz durumlar yaşayabildigimizi anlatın. Her zaman kazanmak zorunda olmadığını ama denemekten hic vazgeçmemesi gerektiğini anlatın.
 
X