- 4 Nisan 2015
- 439
- 578
- 103
Merhaba kızlar. Her şeyi anlamanız için tek tek yazacağım.
Arkadaş ve okul ortamından 1 yıla yakındır bir çocukla arkadaşça konusuyoruz. Kendisi ağır başlı, birkaç yıl önce sebebini bilmediğim bir ayrılık yaşamış, bugüne kadar (çevrede söylenen) kızlarla işi olmamış biridir. Ben de yanında yöresinde kızlara denk gelmedim okulda.
Son 3 aydır sürekli bir şeyleri bahane ederek bana yazıyordu. Bahaneleri söyleyeyim; çok not isteyeceği arkadaşı varken benden not istemesi, bende yok notlar henüz tamamlamadım deyince “hadi yaa ben simdi senden not alamayacak mıyım” gibilerinden konusması. Ya da herhangi dersle ilgili bir şeyime yardım ettiğinde “ee bi kahve ısmarlarsın artık” gibisinden söylemleri. Her fırsatta bi konu bularak mesaj atmaları vs. Ben başta ona karsı bir şey hissetmedim onca aydan sonra son 1.5-2 aydır aklıma düşmeye basladı...
Şimdi belki çevresine böyledir diyeceksiniz hayır, emin olun kimseye böyle değildi.
Bundan 1 ay önce kafeye vs gittik oturmaya ama tabiiki arada birbirimize açılmışlığımız yok, iki arkadaş gibi gittik oturduk. Gayet güzeldi vs sonra yine aynı sekilde mesajlar atıyor hikayeye cevap verıyor hiç onluk bir şey yokken...
Bir şeyler hissettim uzun süre sonra bu çocuga, yani ben bir ilişkiden çok kötü bir şekilde ayrılalı 2.5 yıl oldu. O gün bugundur hayatıma kimseyi alamadım bir şey de hissetmedim daha doğrusu. İlk defa bu cocuga böyle bir hoslanma mı desem, guven duygusu mu desem ya da ağırbaslılıgı mı ilgimi çekti desem tanımlayamıyorum o hissi.
Çocuk 4. Sınıfta ben yarım dönem uzattım. Aynı yaştayız. En son 2 gün önce artık okulum bittiği için ve gideceğim için içimde kalmasın diye mesajla açıldım hoşlanıyorum diye. O da bana “benim şuan için hedeflerim var, çok mutlu oldum söylemene bunu ama işte ben benim yanımdaki kadının sürekli yanımda olmasını istiyorum, sen gideceksin madem eteğimizdeki tasları dokuyoruz ben de bir ara bir şeylere başlayabiliriz diye düşünmüştüm ama artık olmaz derslerime bakmam lazım fakat bunun bir ileri seviyeye tasınmaması arkadaslıgımızı etkılemesin” gibisinden mesaj yazdı.
Şunu da belirteyim ben bu tarz konularda ilk adımın erkek tarafından atılması gibi düşüncelere karsı çıkan biriyim. Böyle konularda kadın-erkek ayrımı oldukça mantıksız geliyor. Kim ne hissediyorsa bunu söylemeli. Ben bana olan tavırlarından güç alarak söylemistim ama demekki bu yetmıyormus bazı şeyler için. Gider ayak içimde kalmasın istedim he eğer olumlu gelseydi de tabiiki bir ilişki içerisinde elimden geleni yapardım, olmadı.
Beni şaşırtan bana sürekli bu kadar yakınlasmaya calısıp böyle bir cevap vermesiydi. Yani 1 hafta öncesine kadar sürekli konusmaya calısıp bunu dile getirince bu sekilde yanasmasını garipsedim. Demekki sergilenen tavırla düşünce bir olmayabiliyormuş herhalde ne yapmaya calıstıgını hiç anlamadım....
Arkadaş ve okul ortamından 1 yıla yakındır bir çocukla arkadaşça konusuyoruz. Kendisi ağır başlı, birkaç yıl önce sebebini bilmediğim bir ayrılık yaşamış, bugüne kadar (çevrede söylenen) kızlarla işi olmamış biridir. Ben de yanında yöresinde kızlara denk gelmedim okulda.
Son 3 aydır sürekli bir şeyleri bahane ederek bana yazıyordu. Bahaneleri söyleyeyim; çok not isteyeceği arkadaşı varken benden not istemesi, bende yok notlar henüz tamamlamadım deyince “hadi yaa ben simdi senden not alamayacak mıyım” gibilerinden konusması. Ya da herhangi dersle ilgili bir şeyime yardım ettiğinde “ee bi kahve ısmarlarsın artık” gibisinden söylemleri. Her fırsatta bi konu bularak mesaj atmaları vs. Ben başta ona karsı bir şey hissetmedim onca aydan sonra son 1.5-2 aydır aklıma düşmeye basladı...
Şimdi belki çevresine böyledir diyeceksiniz hayır, emin olun kimseye böyle değildi.
Bundan 1 ay önce kafeye vs gittik oturmaya ama tabiiki arada birbirimize açılmışlığımız yok, iki arkadaş gibi gittik oturduk. Gayet güzeldi vs sonra yine aynı sekilde mesajlar atıyor hikayeye cevap verıyor hiç onluk bir şey yokken...
Bir şeyler hissettim uzun süre sonra bu çocuga, yani ben bir ilişkiden çok kötü bir şekilde ayrılalı 2.5 yıl oldu. O gün bugundur hayatıma kimseyi alamadım bir şey de hissetmedim daha doğrusu. İlk defa bu cocuga böyle bir hoslanma mı desem, guven duygusu mu desem ya da ağırbaslılıgı mı ilgimi çekti desem tanımlayamıyorum o hissi.
Çocuk 4. Sınıfta ben yarım dönem uzattım. Aynı yaştayız. En son 2 gün önce artık okulum bittiği için ve gideceğim için içimde kalmasın diye mesajla açıldım hoşlanıyorum diye. O da bana “benim şuan için hedeflerim var, çok mutlu oldum söylemene bunu ama işte ben benim yanımdaki kadının sürekli yanımda olmasını istiyorum, sen gideceksin madem eteğimizdeki tasları dokuyoruz ben de bir ara bir şeylere başlayabiliriz diye düşünmüştüm ama artık olmaz derslerime bakmam lazım fakat bunun bir ileri seviyeye tasınmaması arkadaslıgımızı etkılemesin” gibisinden mesaj yazdı.
Şunu da belirteyim ben bu tarz konularda ilk adımın erkek tarafından atılması gibi düşüncelere karsı çıkan biriyim. Böyle konularda kadın-erkek ayrımı oldukça mantıksız geliyor. Kim ne hissediyorsa bunu söylemeli. Ben bana olan tavırlarından güç alarak söylemistim ama demekki bu yetmıyormus bazı şeyler için. Gider ayak içimde kalmasın istedim he eğer olumlu gelseydi de tabiiki bir ilişki içerisinde elimden geleni yapardım, olmadı.
Beni şaşırtan bana sürekli bu kadar yakınlasmaya calısıp böyle bir cevap vermesiydi. Yani 1 hafta öncesine kadar sürekli konusmaya calısıp bunu dile getirince bu sekilde yanasmasını garipsedim. Demekki sergilenen tavırla düşünce bir olmayabiliyormuş herhalde ne yapmaya calıstıgını hiç anlamadım....