Bende hikayemi anlatmak istiyorum.
ağır pco hastası olduğum söylendi. zaten öncesinde
tüp bebek ile 3 transfer yapılmıştı ikisi tuttu ama düştü. ilki ağır travmalı canlı kürtaj ile sonlandı. herşeyi anlattım tamam diyerek bu yıl nisan ayında aşılama yapıldı. ama umutlanmak istemedim tutar tutmaz yine hüsran kalbim kaldırmazdı. Rabbim yüzümü güldürdü ikiz olacaktı.12. hafta da detaylı ultrasona girdim herşey yolunda çiçeklerim çok iyiler. Kızlarım olacaktı. günler günleri kovaladı. kabız olmayan ben çok sert dışkılama başladım ve o gün kasılmalarım başladı ölüyorum sandım kalkamıyorum yürüyemiyorum. Evde yalnızdım. Eşim geldi hemen evimize yakın Medipol Mega ya geçtik. açılmam vardı ve rahim ağzım 2.1 cm olmuştu. O şok ile üniversite hastanesine de gidelim dedik. saatlerce bekletildim Çam ve sakura hastanesinde ve hiçbirşeyin yok yalan söylemişler dediler. Ama acıdan duramıyorum. Erişken acile git onlar baksın dediler. Gİttim çok acı gece 03:00 e kadar bekledim söylenen muhtemelen organlarınız enfeksiyn kaptı. siz şimdi eve gidin iki parol alın sabah ultrason çeken doktorumuz olacak gelin.(Nefret ediyorum iş bilmezlerden) Sabahı zor ettim valiz hazırladım eşime medipole gidelim ne olacaksa olsun dedim. İyiki gitmişim o gün serklaj ameliyatı oldum herşeyi anlattılar. Başak Hanım yaptı ameliyatı. Ama bitmedi bu kadar ile kalmadı. hiç kalkmadım hunileşme vardı iğne yapılıyordu fitil alıyordum ama durmuyordu. Medikal tedavi için hastaneye yatmamım elzem olduğunu söylediler. Ama medipol'de sadece bir hafta yatabildik. Daha sonrasında Rami hastanesine geçtik. zor ama güzel gidiyordu günler. Ama kızlarım erken doğmak için serklaja vuruyorlardı. 11 Eylülde suyum gelmeye başladı. Çok değildi ama sızıyordu. Çiçeklerim çok küçüktü. Doktorum tam teşekküllü bir hastaneye gitmem gerektiğini ısrarla söyledi. Sonra Cerrahpaşa ile konuşuldu. Ambulans ile sevk edildim. açılmam 5 cm olmuştu ağrı sızı hiçbir şey yok. Kızlarım sağlıklı hiçbirşeyleri yok. Ama doğum başladı. Damardan ciğer geliştirici yaptılar çiçeklerim bir umut yaşarsa diye. Gece sezeryana alındım. Sadece sağlıkla yaşasınlar istedim. Ama ameliyatta hiçbirşey yolunda gitmedi. Kızlarım çiçeklerim dünyaya sağlıklı doğmuşlardı. Asyam 31 cm 565 gr doğmuştu. Ecem 30 cm 545 gr. Ecemin plasentası bana yapışmış. Hiç kimse o güne kadar görmedi bunu. Rahmimi almamak için çok uğraşmışlar. Cerrahpaşa Öğretim üyesi Didem hanım çok uğraşmış. 5 ssat süren ameliyatın ve kalp masajlarının sonunda ameliyat bitmiş. çiçeklerim ecem 4 saat asyam 2 gün yaşadı. hafızamda ne yüzleri nede kokuları var bebeklerimin. Ben duruma ne alışabildim nede unutabilirim. şimdi elimde kalan çiçeklerimin toprağını koklamak sarılmak.