insan başına gelince anlıyor hastalığı.. sonra da sadece ben de var sanıyor..
ama öyle değil.. ben de 26 yaşında hidrosefali (beyinde su fazlalığı) hastası olduğumu öğrendim.. oğlum 1,5 yaşındaydı. doktorlar üstelik birbiriyle konuşurken yaşı da çok genç diyorlardı. psikolojim bozulmuştu.. ama baktım sonucu değiştiremeyeceğim elimden gelen neyse onu yapmaya karar verdim. önce gözlerimi kontrol ettirdim. zira benim gözde sorun olunca ortaya çıkmıştı. sinirlerim baskılamaya beni kör etmeye başladı mı diye.. çok şükür sorun çıkmadı. sonra alanında iyi bir beyin cerrahı buldum ona gittim. beni çok rahatlattı çok pozitif bir doktordu. ve en büyük desteğim eşimdi. şimdi 1 yıl olacak yaklaşık çok şükür iyiyim ve takipliyim. benim ameliyatım riskli, beyin kanaması gibi.. o yüzden son raddeye kadar beklicez.. şimdilik ilerleme yok şükür.
siz de çözümler üretin ölümü düşünmeyin hemen. o çok yıpratıyor insanı. eksik dilek dilemek istemem ama beynimde olacağına rahmimde olsaydı derdim yani.. hep beterin beteri var.. evladınızla uzun uzun bir ömür yaşayacağınızı onu sağlıkla ve eşinizle büyüteceğinizi düşünün..
Rabbim tüm hastalara Şafi adıyla şifa versin inş..