- 5 Nisan 2023
- 3.648
- 11.189
- 27
Aman sen kendi düzenini kur işinide asla bırakma bunlarlada görüşme. Bu nedir ya deccal aile gibi
Aman sen kendi düzenini kur işinide asla bırakma bunlarlada görüşme. Bu nedir ya deccal aile gibiEvet böyle şeylere bişey demiyorlar bir yük azalır diyorlar
Aynen benim annem de 13 yaşında evlenmiş. Bizi okutmak için deli gibi çırpındı kadın. 5 kardeşiz. Hepimiz meslek sahibi insanlarız. Bunu cehaletle alakası yok, dediğiniz gibi, sevgi ve merhamet yokmuş konu sahibinin annesinde.Benim annem de sürekli söylenir sizin yaşınızdayken neler yapardım diye o da köyde büyümüş ama asla iş yaptırmazdı çocukken.
Köyde büyümekle, cahillikle alakalı değil bence bu merhamet yokmuş annenizin içinde
Malesef bazı aileler ben yaşamadım çocuğum yaşasın diyor bazıları da ben böyle yaşadım onlarda yaşasın diyorlarAynen benim annem de 13 yaşında evlenmiş. Bizi okutmak için deli gibi çırpındı kadın. 5 kardeşiz. Hepimiz meslek sahibi insanlarız. Bunu cehaletle alakası yok, dediğiniz gibi, sevgi ve merhamet yokmuş konu sahibinin annesinde.
Kızım var 8 yaşında, çoğu zaman suyunu bile benden ister. Çok üzüldüm konuyu okuyunca. Umarım bundan sonrası güzel olur.
Bir yük azalır mı?? Asıl senin yükün azalır konu sahibi. Aman diyeyim evlendikten sonra gel bana yardım et falan derse etme. Kendi evin yetecek zaten sana. İşini de hiç bırakma. İnşallah evlilik hayatında mutlu olursun.Evet böyle şeylere bişey demiyorlar bir yük azalır diyorlar
O Allahin belasi annenizle babaniz hayattamiMerhaba
Konuya annemin bize çocukluktan beri nasıl zorbalık yaptığını anlaticam trajikomik biraz birazda uzun kusura bakmayın
Ben 1. Sınıfa başladığım an annemin bana dediği şuydu artık sende bulaşık yikicaksin
Tabi o zamanlar küçüğüm annem ne derse haklı buluyorum ama şöyle bir sorun var annem köyde yetişmiş arkadaşları vs herkes genel olarak aynı seyleri yapıyor biz İstanbul'da idik
Neyse zaten 1. Sınıfa başladım ben evde benden 1 yaş büyük ablamın supurdugu yerleri siliyorum ama gözüm nasıl kararıyor bayılacak gibi oluyorum sormayın arkadaşlarıma bakıyorum tatil günü dışarıda oyun oynuyorlsr zaten evimizin önündeydi okul okul bahçesinden hep çocuk sesi gelirdi neyse evi temizler sonra ancak o zaman otururduk bize o kadar büyük gözü ile bakıyordu ki anlatamam bir gün tasinmamiz lazım ben 3 ablam 5 arkadaşlarınıza sorun yakınlarında kiralık dogalgazli ev var mi dedi bizde tamam dedik
Ben iki gün bunu sormayı unuttum ablamda kimseden olumlu dönüş almamış bize bir ev bulamadınız ki tasinalim vs diye sitem edince bende ertesi gün arkadaşlarıma sordum kızlardan biri bizim ev var dedi bende anneme dedim kızı buldu okulda beni de eve yolladı neyse kıza bize evi göstersene demis kız da kendi evine götürmüş meğer kız kendilerinin yaşadığı evden bahsediyormus ya zaten 3. Sınıf çocuğu bu işleri ne bilsin eve bı gekdi beni hirpaliyo neyse ağladım ettim ama o zamana göre annemi haklı buluyorum
Babam zaten arada bir isyerinde ki işleri bize getiriyor işte dergi posetleme vs ki kendi işi bile değil benim yaşadığım hayatta arkadaşlarım oyun oynarken ben evde temizlik ve iş yapıyordum ödev yapmak falan asla sevdiğim bişey deildi ki zaten kalan vaktimde genellikle uzanıyor veya da oyun oynuyordum
Bize her zaman ben sizin yaşınızda şöyle iş yapardim vs diyordu ama sen o zamanlar koydeydin arkadaşlarında senin yaptığın işleri yapiyordu yani senin zoruna giden bir durum iç geçirdiğin bişey yoktu 15 17 falan olsak neyse 7 8 yaşlarında çocuk bulaşık yıkar mi evi komple siler mi özellikle tatil günlerini genel temizlik için ayiriyordu büyüdükçe üstümüzde ki yük arttı zaten dışarı çıkmak bı yere gitmek yasaktı evden çıkamıyorduk birde koskoca evin işi zor geliyordu
Daha sonra taşındık babam işinin dışında işler almaya başladı normalde makine ile yapılan işleri biz elimiz ile yapıyorduk ve evin bir odasi sadece işler ve koliler ile doldu yazın kafamızı bile kaldiramiyorduk bu işler yuzunden millet denize havuza vs giderken biz evde klima da yok sıcakta iki büklüm bu işleri yapiyorduk
Bizi resmen işçi gibi görüyorlardı belki de hala öyle o kolileri arabadan taşı sonra yap tekrar arabaya yükle kaç sene oldu bel ağrım hala geçmedi aileme yardımcı olmak kötü bişey değil ama bir zamanı var 5. Sınıfa giden çocuktan yemek beklenir mi bekliyorlardı hele annem bir bakkala bile gitse gelince ev tertemiz olacak deyip tembih edip giderdi en küçük kardeşim vir yere gidersek hep bizde dururdu biz gezdirirdik ki ben o zaman 2. Siniftim elimde bebek arabası millet sallanırken kayarken ben kardeşimi parkta gezdiriyordum sonra da ablam gelip alıyordu ben oyun oynuyordum
Bunları anlattım çünkü binlar bende gerçekten travma oluşturdu şimdi asla sorumluluk almak istemiyorum resmen sorumluluktan kaçıyorum ki ben 27 yaşındayım ev islerinden nefret ediyorum bu durumu nasıl yenebilirim hiç bilmiyorum
Ve lütfen çocuklarınıza küçük yaşlarda evin sorumluluğunu yüklemeye kalkmayın bunun sonucu yaşanmamış bir cocukluk alınmak istenmeyen sorumluluklar oluyor.
Böyle soylemeyin büyük ihtimal ile onlar gördüklerini bize yaşattılar evet çok yanlış fakat keşke o zaman İstanbul gibi bir şehire gelmek yerine köyde kalsaydik benim tek sıkıntım buydu çünkü yasitlarim oyun oynarken gezerken ben evde iş yapıyordum ve evet hayattalarO Allahin belasi annenizle babaniz hayattami
Benim kızdığım tam olarak bu aileme ben evlenince zaten bir evin yükü bende olacak temizliği yemeği ama ben şuan bunlardan bıkmış bir durumdayım mesela çoğu kişi için kendi evinde yemek yapmak vs heyecan verici ama benim hiçbir heyecanım kalmadı zaten 8 yaşından beri sanki hep bir evin hanımıydim zaten bız kadınlar bunları belli bir zaman yapicsx neden küçük yaşta elimde toz bezi vardı ben anlamadımKendi evin yetecek zaten sana. İşini de hiç bırakma.
Bir yük azalır mı?? Asıl senin yükün azalır konu sahibi. Aman diyeyim evlendikten sonra gel bana yardım et falan derse etme. Kendi evin yetecek zaten sana. İşini de hiç bırakma. İnşallah evlilik hayatında mutlu olursun.
Bu da çok tehlikeli yine yaşadıklarınızın sonuçlarından tabi. Evleneceksiniz. Sorumluluk almasına izin verin evlenince. Annenizi bırakıp varsa kayınvalide ya da rşinizle devam ettirmeyin olur mu, rahat edin biraz. Her şey güzel olur umarım.İş yerinde sürekli stresliyim çünkü isyerim de ki iş çok basit ürünleri gelen müşteriye posetleyip veriyorum gerisinde oturmam gerekiyor en azından diğer şubedd ki kişi sürekli oturuyor ama ben sanki oturursam sanki hep yapmam gereken bir iş var diye düşünüyorum ve patron oturuyorum diye kızacak sanıyorum sürekli birşeyler yapıyorum bu yüzden
Aynı şekilde bende aşırı disiplinli bir evde büyüdümMerhaba
Konuya annemin bize çocukluktan beri nasıl zorbalık yaptığını anlaticam trajikomik biraz birazda uzun kusura bakmayın
Ben 1. Sınıfa başladığım an annemin bana dediği şuydu artık sende bulaşık yikicaksin
Tabi o zamanlar küçüğüm annem ne derse haklı buluyorum ama şöyle bir sorun var annem köyde yetişmiş arkadaşları vs herkes genel olarak aynı seyleri yapıyor biz İstanbul'da idik
Neyse zaten 1. Sınıfa başladım ben evde benden 1 yaş büyük ablamın supurdugu yerleri siliyorum ama gözüm nasıl kararıyor bayılacak gibi oluyorum sormayın arkadaşlarıma bakıyorum tatil günü dışarıda oyun oynuyorlsr zaten evimizin önündeydi okul okul bahçesinden hep çocuk sesi gelirdi neyse evi temizler sonra ancak o zaman otururduk bize o kadar büyük gözü ile bakıyordu ki anlatamam bir gün tasinmamiz lazım ben 3 ablam 5 arkadaşlarınıza sorun yakınlarında kiralık dogalgazli ev var mi dedi bizde tamam dedik
Ben iki gün bunu sormayı unuttum ablamda kimseden olumlu dönüş almamış bize bir ev bulamadınız ki tasinalim vs diye sitem edince bende ertesi gün arkadaşlarıma sordum kızlardan biri bizim ev var dedi bende anneme dedim kızı buldu okulda beni de eve yolladı neyse kıza bize evi göstersene demis kız da kendi evine götürmüş meğer kız kendilerinin yaşadığı evden bahsediyormus ya zaten 3. Sınıf çocuğu bu işleri ne bilsin eve bı gekdi beni hirpaliyo neyse ağladım ettim ama o zamana göre annemi haklı buluyorum
Babam zaten arada bir isyerinde ki işleri bize getiriyor işte dergi posetleme vs ki kendi işi bile değil benim yaşadığım hayatta arkadaşlarım oyun oynarken ben evde temizlik ve iş yapıyordum ödev yapmak falan asla sevdiğim bişey deildi ki zaten kalan vaktimde genellikle uzanıyor veya da oyun oynuyordum
Bize her zaman ben sizin yaşınızda şöyle iş yapardim vs diyordu ama sen o zamanlar koydeydin arkadaşlarında senin yaptığın işleri yapiyordu yani senin zoruna giden bir durum iç geçirdiğin bişey yoktu 15 17 falan olsak neyse 7 8 yaşlarında çocuk bulaşık yıkar mi evi komple siler mi özellikle tatil günlerini genel temizlik için ayiriyordu büyüdükçe üstümüzde ki yük arttı zaten dışarı çıkmak bı yere gitmek yasaktı evden çıkamıyorduk birde koskoca evin işi zor geliyordu
Daha sonra taşındık babam işinin dışında işler almaya başladı normalde makine ile yapılan işleri biz elimiz ile yapıyorduk ve evin bir odasi sadece işler ve koliler ile doldu yazın kafamızı bile kaldiramiyorduk bu işler yuzunden millet denize havuza vs giderken biz evde klima da yok sıcakta iki büklüm bu işleri yapiyorduk
Bizi resmen işçi gibi görüyorlardı belki de hala öyle o kolileri arabadan taşı sonra yap tekrar arabaya yükle kaç sene oldu bel ağrım hala geçmedi aileme yardımcı olmak kötü bişey değil ama bir zamanı var 5. Sınıfa giden çocuktan yemek beklenir mi bekliyorlardı hele annem bir bakkala bile gitse gelince ev tertemiz olacak deyip tembih edip giderdi en küçük kardeşim vir yere gidersek hep bizde dururdu biz gezdirirdik ki ben o zaman 2. Siniftim elimde bebek arabası millet sallanırken kayarken ben kardeşimi parkta gezdiriyordum sonra da ablam gelip alıyordu ben oyun oynuyordum
Bunları anlattım çünkü binlar bende gerçekten travma oluşturdu şimdi asla sorumluluk almak istemiyorum resmen sorumluluktan kaçıyorum ki ben 27 yaşındayım ev islerinden nefret ediyorum bu durumu nasıl yenebilirim hiç bilmiyorum
Ve lütfen çocuklarınıza küçük yaşlarda evin sorumluluğunu yüklemeye kalkmayın bunun sonucu yaşanmamış bir cocukluk alınmak istenmeyen sorumluluklar oluyor.
benim annem de zor ve zaman zaman cidden kötü diyebileceğimiz biridir ama sizinki kadar olamazBana en komik gelen şey kiralık ev bulun demesi idi 3. Sınıfa gidiyordum ne bekledi benden bilmiyorum şimdi değil 3. Sınıf çocuğuna 8. Sınıf çocuğu bile evi bulup tasinalim diyemez yani bende saf gibi sevinçle gidip anneme demiştim arkadasimin evi kiralık diye bu olay beni hem güldürüyor hemde gerçekten sinirlendiriyor
Bana en komik gelen şey kiralık ev bulun demesi idi 3. Sınıfa gidiyordum ne bekledi benden bilmiyorum şimdi değil 3. Sınıf çocuğuna 8. Sınıf çocuğu bile evi bulup tasinalim diyemez yani bende saf gibi sevinçle gidip anneme demiştim arkadasimin evi kiralık diye bu olay beni hem güldürüyor hemde gerçekten sinirlendiriyor
Çok üzüldüm yasadiklariniza.Hani biz de çalıştık ama annemiz korurdu gene.Sadece fakirlik vardi.sizin anneniz size sadece yatak vermiş.Fazlasini da almış. Sevgi saygı göstermemiş .çocukluğumuzu yasatmamis.Muhtemelen kendinizi duygusal boşlukta hissediyor olabilirsiniz.derin bir boşluk hissi.Anlamsizlik gibi...Malesef ben de yaşıyorum bazen.Bununla ilgili annenin duygusal yokluğu diye bir kitap var okumanızı tavsiye ederimMerhaba
Konuya annemin bize çocukluktan beri nasıl zorbalık yaptığını anlaticam trajikomik biraz birazda uzun kusura bakmayın
Ben 1. Sınıfa başladığım an annemin bana dediği şuydu artık sende bulaşık yikicaksin
Tabi o zamanlar küçüğüm annem ne derse haklı buluyorum ama şöyle bir sorun var annem köyde yetişmiş arkadaşları vs herkes genel olarak aynı seyleri yapıyor biz İstanbul'da idik
Neyse zaten 1. Sınıfa başladım ben evde benden 1 yaş büyük ablamın supurdugu yerleri siliyorum ama gözüm nasıl kararıyor bayılacak gibi oluyorum sormayın arkadaşlarıma bakıyorum tatil günü dışarıda oyun oynuyorlsr zaten evimizin önündeydi okul okul bahçesinden hep çocuk sesi gelirdi neyse evi temizler sonra ancak o zaman otururduk bize o kadar büyük gözü ile bakıyordu ki anlatamam bir gün tasinmamiz lazım ben 3 ablam 5 arkadaşlarınıza sorun yakınlarında kiralık dogalgazli ev var mi dedi bizde tamam dedik
Ben iki gün bunu sormayı unuttum ablamda kimseden olumlu dönüş almamış bize bir ev bulamadınız ki tasinalim vs diye sitem edince bende ertesi gün arkadaşlarıma sordum kızlardan biri bizim ev var dedi bende anneme dedim kızı buldu okulda beni de eve yolladı neyse kıza bize evi göstersene demis kız da kendi evine götürmüş meğer kız kendilerinin yaşadığı evden bahsediyormus ya zaten 3. Sınıf çocuğu bu işleri ne bilsin eve bı gekdi beni hirpaliyo neyse ağladım ettim ama o zamana göre annemi haklı buluyorum
Babam zaten arada bir isyerinde ki işleri bize getiriyor işte dergi posetleme vs ki kendi işi bile değil benim yaşadığım hayatta arkadaşlarım oyun oynarken ben evde temizlik ve iş yapıyordum ödev yapmak falan asla sevdiğim bişey deildi ki zaten kalan vaktimde genellikle uzanıyor veya da oyun oynuyordum
Bize her zaman ben sizin yaşınızda şöyle iş yapardim vs diyordu ama sen o zamanlar koydeydin arkadaşlarında senin yaptığın işleri yapiyordu yani senin zoruna giden bir durum iç geçirdiğin bişey yoktu 15 17 falan olsak neyse 7 8 yaşlarında çocuk bulaşık yıkar mi evi komple siler mi özellikle tatil günlerini genel temizlik için ayiriyordu büyüdükçe üstümüzde ki yük arttı zaten dışarı çıkmak bı yere gitmek yasaktı evden çıkamıyorduk birde koskoca evin işi zor geliyordu
Daha sonra taşındık babam işinin dışında işler almaya başladı normalde makine ile yapılan işleri biz elimiz ile yapıyorduk ve evin bir odasi sadece işler ve koliler ile doldu yazın kafamızı bile kaldiramiyorduk bu işler yuzunden millet denize havuza vs giderken biz evde klima da yok sıcakta iki büklüm bu işleri yapiyorduk
Bizi resmen işçi gibi görüyorlardı belki de hala öyle o kolileri arabadan taşı sonra yap tekrar arabaya yükle kaç sene oldu bel ağrım hala geçmedi aileme yardımcı olmak kötü bişey değil ama bir zamanı var 5. Sınıfa giden çocuktan yemek beklenir mi bekliyorlardı hele annem bir bakkala bile gitse gelince ev tertemiz olacak deyip tembih edip giderdi en küçük kardeşim vir yere gidersek hep bizde dururdu biz gezdirirdik ki ben o zaman 2. Siniftim elimde bebek arabası millet sallanırken kayarken ben kardeşimi parkta gezdiriyordum sonra da ablam gelip alıyordu ben oyun oynuyordum
Bunları anlattım çünkü binlar bende gerçekten travma oluşturdu şimdi asla sorumluluk almak istemiyorum resmen sorumluluktan kaçıyorum ki ben 27 yaşındayım ev islerinden nefret ediyorum bu durumu nasıl yenebilirim hiç bilmiyorum
Ve lütfen çocuklarınıza küçük yaşlarda evin sorumluluğunu yüklemeye kalkmayın bunun sonucu yaşanmamış bir cocukluk alınmak istenmeyen sorumluluklar oluyor.
Ah bu konu beni çok üzdü. Bu kadar abartılı düzeyde olmasa da biraz benzer şeyleri yaşadım. Geçmişe sünger çekip önümüze bakmaktan başka seçenek göremiyorumMerhaba
Konuya annemin bize çocukluktan beri nasıl zorbalık yaptığını anlaticam trajikomik biraz birazda uzun kusura bakmayın
Ben 1. Sınıfa başladığım an annemin bana dediği şuydu artık sende bulaşık yikicaksin
Tabi o zamanlar küçüğüm annem ne derse haklı buluyorum ama şöyle bir sorun var annem köyde yetişmiş arkadaşları vs herkes genel olarak aynı seyleri yapıyor biz İstanbul'da idik
Neyse zaten 1. Sınıfa başladım ben evde benden 1 yaş büyük ablamın supurdugu yerleri siliyorum ama gözüm nasıl kararıyor bayılacak gibi oluyorum sormayın arkadaşlarıma bakıyorum tatil günü dışarıda oyun oynuyorlsr zaten evimizin önündeydi okul okul bahçesinden hep çocuk sesi gelirdi neyse evi temizler sonra ancak o zaman otururduk bize o kadar büyük gözü ile bakıyordu ki anlatamam bir gün tasinmamiz lazım ben 3 ablam 5 arkadaşlarınıza sorun yakınlarında kiralık dogalgazli ev var mi dedi bizde tamam dedik
Ben iki gün bunu sormayı unuttum ablamda kimseden olumlu dönüş almamış bize bir ev bulamadınız ki tasinalim vs diye sitem edince bende ertesi gün arkadaşlarıma sordum kızlardan biri bizim ev var dedi bende anneme dedim kızı buldu okulda beni de eve yolladı neyse kıza bize evi göstersene demis kız da kendi evine götürmüş meğer kız kendilerinin yaşadığı evden bahsediyormus ya zaten 3. Sınıf çocuğu bu işleri ne bilsin eve bı gekdi beni hirpaliyo neyse ağladım ettim ama o zamana göre annemi haklı buluyorum
Babam zaten arada bir isyerinde ki işleri bize getiriyor işte dergi posetleme vs ki kendi işi bile değil benim yaşadığım hayatta arkadaşlarım oyun oynarken ben evde temizlik ve iş yapıyordum ödev yapmak falan asla sevdiğim bişey deildi ki zaten kalan vaktimde genellikle uzanıyor veya da oyun oynuyordum
Bize her zaman ben sizin yaşınızda şöyle iş yapardim vs diyordu ama sen o zamanlar koydeydin arkadaşlarında senin yaptığın işleri yapiyordu yani senin zoruna giden bir durum iç geçirdiğin bişey yoktu 15 17 falan olsak neyse 7 8 yaşlarında çocuk bulaşık yıkar mi evi komple siler mi özellikle tatil günlerini genel temizlik için ayiriyordu büyüdükçe üstümüzde ki yük arttı zaten dışarı çıkmak bı yere gitmek yasaktı evden çıkamıyorduk birde koskoca evin işi zor geliyordu
Daha sonra taşındık babam işinin dışında işler almaya başladı normalde makine ile yapılan işleri biz elimiz ile yapıyorduk ve evin bir odasi sadece işler ve koliler ile doldu yazın kafamızı bile kaldiramiyorduk bu işler yuzunden millet denize havuza vs giderken biz evde klima da yok sıcakta iki büklüm bu işleri yapiyorduk
Bizi resmen işçi gibi görüyorlardı belki de hala öyle o kolileri arabadan taşı sonra yap tekrar arabaya yükle kaç sene oldu bel ağrım hala geçmedi aileme yardımcı olmak kötü bişey değil ama bir zamanı var 5. Sınıfa giden çocuktan yemek beklenir mi bekliyorlardı hele annem bir bakkala bile gitse gelince ev tertemiz olacak deyip tembih edip giderdi en küçük kardeşim vir yere gidersek hep bizde dururdu biz gezdirirdik ki ben o zaman 2. Siniftim elimde bebek arabası millet sallanırken kayarken ben kardeşimi parkta gezdiriyordum sonra da ablam gelip alıyordu ben oyun oynuyordum
Bunları anlattım çünkü binlar bende gerçekten travma oluşturdu şimdi asla sorumluluk almak istemiyorum resmen sorumluluktan kaçıyorum ki ben 27 yaşındayım ev islerinden nefret ediyorum bu durumu nasıl yenebilirim hiç bilmiyorum
Ve lütfen çocuklarınıza küçük yaşlarda evin sorumluluğunu yüklemeye kalkmayın bunun sonucu yaşanmamış bir cocukluk alınmak istenmeyen sorumluluklar oluyor.
Buna benzerini üvey annem bana yaptırıyordu. Babam ortaokul ve lisede beni zorla yanına aldırdığında üvey annem tüm evin işlerini bana yaptırıyordu. Hatta not kağıtlarına sabahtan o günün yapılacak işlerini yazıp komşuya dedikoduya gidiyordu. Bir tek yemek yapmayı göstermedi nedenini ise halen bilmiyorum.Merhaba
Konuya annemin bize çocukluktan beri nasıl zorbalık yaptığını anlaticam trajikomik biraz birazda uzun kusura bakmayın
Ben 1. Sınıfa başladığım an annemin bana dediği şuydu artık sende bulaşık yikicaksin
Tabi o zamanlar küçüğüm annem ne derse haklı buluyorum ama şöyle bir sorun var annem köyde yetişmiş arkadaşları vs herkes genel olarak aynı seyleri yapıyor biz İstanbul'da idik
Neyse zaten 1. Sınıfa başladım ben evde benden 1 yaş büyük ablamın supurdugu yerleri siliyorum ama gözüm nasıl kararıyor bayılacak gibi oluyorum sormayın arkadaşlarıma bakıyorum tatil günü dışarıda oyun oynuyorlsr zaten evimizin önündeydi okul okul bahçesinden hep çocuk sesi gelirdi neyse evi temizler sonra ancak o zaman otururduk bize o kadar büyük gözü ile bakıyordu ki anlatamam bir gün tasinmamiz lazım ben 3 ablam 5 arkadaşlarınıza sorun yakınlarında kiralık dogalgazli ev var mi dedi bizde tamam dedik
Ben iki gün bunu sormayı unuttum ablamda kimseden olumlu dönüş almamış bize bir ev bulamadınız ki tasinalim vs diye sitem edince bende ertesi gün arkadaşlarıma sordum kızlardan biri bizim ev var dedi bende anneme dedim kızı buldu okulda beni de eve yolladı neyse kıza bize evi göstersene demis kız da kendi evine götürmüş meğer kız kendilerinin yaşadığı evden bahsediyormus ya zaten 3. Sınıf çocuğu bu işleri ne bilsin eve bı gekdi beni hirpaliyo neyse ağladım ettim ama o zamana göre annemi haklı buluyorum
Babam zaten arada bir isyerinde ki işleri bize getiriyor işte dergi posetleme vs ki kendi işi bile değil benim yaşadığım hayatta arkadaşlarım oyun oynarken ben evde temizlik ve iş yapıyordum ödev yapmak falan asla sevdiğim bişey deildi ki zaten kalan vaktimde genellikle uzanıyor veya da oyun oynuyordum
Bize her zaman ben sizin yaşınızda şöyle iş yapardim vs diyordu ama sen o zamanlar koydeydin arkadaşlarında senin yaptığın işleri yapiyordu yani senin zoruna giden bir durum iç geçirdiğin bişey yoktu 15 17 falan olsak neyse 7 8 yaşlarında çocuk bulaşık yıkar mi evi komple siler mi özellikle tatil günlerini genel temizlik için ayiriyordu büyüdükçe üstümüzde ki yük arttı zaten dışarı çıkmak bı yere gitmek yasaktı evden çıkamıyorduk birde koskoca evin işi zor geliyordu
Daha sonra taşındık babam işinin dışında işler almaya başladı normalde makine ile yapılan işleri biz elimiz ile yapıyorduk ve evin bir odasi sadece işler ve koliler ile doldu yazın kafamızı bile kaldiramiyorduk bu işler yuzunden millet denize havuza vs giderken biz evde klima da yok sıcakta iki büklüm bu işleri yapiyorduk
Bizi resmen işçi gibi görüyorlardı belki de hala öyle o kolileri arabadan taşı sonra yap tekrar arabaya yükle kaç sene oldu bel ağrım hala geçmedi aileme yardımcı olmak kötü bişey değil ama bir zamanı var 5. Sınıfa giden çocuktan yemek beklenir mi bekliyorlardı hele annem bir bakkala bile gitse gelince ev tertemiz olacak deyip tembih edip giderdi en küçük kardeşim vir yere gidersek hep bizde dururdu biz gezdirirdik ki ben o zaman 2. Siniftim elimde bebek arabası millet sallanırken kayarken ben kardeşimi parkta gezdiriyordum sonra da ablam gelip alıyordu ben oyun oynuyordum
Bunları anlattım çünkü binlar bende gerçekten travma oluşturdu şimdi asla sorumluluk almak istemiyorum resmen sorumluluktan kaçıyorum ki ben 27 yaşındayım ev islerinden nefret ediyorum bu durumu nasıl yenebilirim hiç bilmiyorum
Ve lütfen çocuklarınıza küçük yaşlarda evin sorumluluğunu yüklemeye kalkmayın bunun sonucu yaşanmamış bir cocukluk alınmak istenmeyen sorumluluklar oluyor.