Psikolojim cok bozuldu yardim edin bana lutfen !

Cok istiyorum sabırlı olmayı alışmayı ama alışamam kimse yok bu tarafta kendimi cok yalnız hissediyorum
 
Valla bisey diyimmi hicbisey diyemezler derlerse de bi süre sonra unutulur ven herseye razıyım sadece içinde bulunduğum durumdan kurtulmak istiyorum gerçekten caresizim
 
Eve eşyaya bu kadar takılmayın yoksa hep mutsuz olursunuz eleştirmek için söylemiyorum hepimizin takıldığı şeyler oluyodur ve o zamanlar niçin yaşadığımızı unutuyoruz aptallaşıyoruz. Önemli olan mutlu olmak huzurlu olmak sevmek vs.. biraz olgunlaşmanız lazım eğer güvendiğiniz aklı başında hayatı oturmuş büyükleriniz varsa onlardan tavsiye alın
 
Valla bisey diyimmi hicbisey diyemezler derlerse de bi süre sonra unutulur ven herseye razıyım sadece içinde bulunduğum durumdan kurtulmak istiyorum gerçekten caresizim
Niye çaresizsiniz aç değilsiniz açıkta değilsiniz tek sorun evin küçük olması mı? 200 metre evde iki kişi oturuyoruz temizlik dediler mi gözüm seğiriyor Merkeze uzağım ama evimi seviyorum siz de alışıp evinizi sevmeye bakın
 
Yahu neymis semt de semt, insanlar sehir ulke degistirip yeni hayatina uyum saglamaya calisiyor. Ne kadar oldu tasinali, biraz sabredin adapte olun. Hem kv yakini oturmaktan cok daha iyidir yeni yerler. bosanma meselesini adaptasyondan sonra konusun. Cidden biraz cocukca davraniyorsunuz gibi geldi bana.
 
Fazla eşyalardan kurtulun. Zihninizde yer eden gereksiz detaylardan da bu süreçte kurtulmayı unutmayın. Eşya, ev, o bu..... bunları hayatın merkezine koymayın. Emin olun, az eşya, az insan. Çok huzur.
 
Ailesinden destek bulamasın diye semt değiştirmek gerçekten çok akillicaymis.
Sanki ailesinin yanına gidemiyor, ya da telefon açıp bana para gönderin diyemiyor
4 şehir 9 ev değiştim.
Ben öleyim o zaman
 
Ailesinden destek bulamasın diye semt değiştirmek gerçekten çok akillicaymis.
Sanki ailesinin yanına gidemiyor, ya da telefon açıp bana para gönderin diyemiyor
4 şehir 9 ev değiştim.
Ben öleyim o zaman
Ben ama burda doğdum burda büyüdüm zaten başka şehiri hayal dahi edemiyorum muhittin gerçekten çok uzak kimseler yok eş dost akraba neden anlamak istemiyorsunuz
 
Ben ama burda doğdum burda büyüdüm zaten başka şehiri hayal dahi edemiyorum muhittin gerçekten çok uzak kimseler yok eş dost akraba neden anlamak istemiyorsunuz
Hanımefendi kimse mağarada dogup büyümüyor.
Herkes mantıken bir yerde doğar ve büyür zaten.
Benim İstanbul'da kimsem yok mesela.
Ben ne edeyim.
Öleyim mi ?
Hem taşınıyor, hem de begenmiyorsunuz.
Eş dost akraba dediğiniz size hadi olsun 2 saat mesafede gider gelirsiniz madem.
Bu ne yahu, çocuk gibi.
Eşinle olan sorunun en muhimi şuan.
Evi felan geç.
Adam başka semtte oturunca ailesinden destek alamayacak sanmanız gerçekten muhakeme konusunda desteksiz iş görmemeniz gerektiginin kanıtı.
 
Psikoloğa gidin.
 
Beni o bocalatti diyemez çare aramaktan evliligimiz için uğraşmaktan ben yoruldum ona hiç böyle bir sıkıntım olmadı saolsun anlayışlı kabul etti yeniden dönmeyi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…