- 27 Aralık 2013
- 23
- 1
- 34
selam cümleme nasıl başlıycamı bilmiyorum 30.hafta 5 günlük hamileyim gebeliğim başından beri bu siteyi takip ediyorum iyi,kötü mutlu neler neler okudum öğrendim şaşırdım herşey çok güzel giderken hayatımda 1 ay önce herşey karıştı eşim yanımda yoktu gebeliğimin başından bu yana sadece kızım vardı yanımda ve bir gün öksürükle uyandım ve boranşit ardından gebelik şekeri ardından kızımın rahatsızlığı birde yalnızlık derken ben 3 gece üst üste uyuyamadım ve saçma sapan şeyler düşünmeye başladım hayatın boşluğu,mutsuzluk ölüm,bebeğe nasıl bakıcam,neden yaışıyoruz ki ağlamalar korku endişe daha birsürü şeyler kalbimde çarpıntı midemde sanki bir yumruk ve iştahsızlık,ne yapıcamı bilmezken ablamda kalmaya karar verdim ve bi anda sıkıntılarım geçti derken 1 hafta sonra tekrar başladı ve hala devam ediyo kocam geldi ama artık nafile bende olan oldu piskiyatriye gittim ilaç yazabileceğini söledi ama korktum sonra başka doktora yönlendirdi ve terapiye başladık ilk gün iyi gibiydi ama yine aynı ve bu arada ablam bizde kalıyo çünkü onsuz yapamıyorum artık ve kadın dğm doktorum ilaç kullanmamı söledi antideprasan çünkü doğumdan sonrada artabilirmiş ve ben ne yapıcamı bilemiyorum ama ilacı aldım yinede başucuma koydum ara ara iyi oluyorum ama yinede mutsuzum herşeyden ilacı kullanmadım henüz garanti olsun diye aldım çok daralırsam ilacım var demek için ama ne yapıcam bilmiyorum ya doğumdan sonrada devam edcekse offf ve bu arada kilo verdim ama şimdi yemem biraz daha iyi bebeğin gelişim çok iyi dedi doktorum ama benim hevesim kalmadı sanki hazırlıklarıda durdurdum hiç bişey yapasım yok öylece bekliyo herşey daha bişey hazırlayamadım elim kolum kalkmıyor sanki bana yardım edin destek verin neolursunuz çok ihtiyacım var desteğinize lütfen uzun yazdım sıkılmadan okuyun neolur.....
Gittim birkaç defa ama sonradan benim bildiğim şeyleri bana söylediğini farkedince bıraktım işin bende bittiğini anladım böylelikle
Bende de aniden sinirlenme var ve sinirlenince gozum hicbirseyi gormuyor 2,5 yasinda oglum var ve dunyalar kadar cok sevmeme ragmen onun hircinliklarina bile sabredemiyorum pisikiyatriye gittim iki ilac verdi ama ben daha ilaclarim bunyeme alismadan tedaviyi biraktim cunku resmen uyusmustum ama tekrar baslamayi dusunuyorum. Aranizda benim gibi olanlariniz varmi ne olur yazin?
Bende boyleyim..sinirlenince gozumu asla hicbirsey gormez isyerinde sinirleneyim mesela cikip gtmek isterim o an sinirle biseyler yapsam sonrada pişman olurum cok kotu bisey bu hastalik ben doktora sormadan yeniden ilaclarima basladim kilo yapacak biliyorum ama durup durup sikilmak tan dunyayi sorgulamaktan iyidir sanirim
insan olun demedim , degilsiniz dedim !!!
Ben psikoloji okuyorum alındım doğrusu. :)psikologoda gittim psikiyatrisede psikologun bi faydasını görmedim ama öbürünün gördüm.. 4 5 ay kadar gittim sonra bıraktım keşkede bırakmasaydımaynı zamanda ilaç tedaviside görüyodum..
Ben de iki sene evvel hayatimda ilk kez psikiyatrist ve psikolog ile tanismak zorunda kaldim maalesef. Anksiyete teshisi koydu ve hemen ilaca baslatti. İlaci birakmayi basatiyorum bazen ama en ufak bir stres faktoru tekrar baslamama yol aciyor. Son gittigim psikolog bana bir duygu gunlugu yazmami onerdi. Anksiyete sıkıntılarım geldiginde ne hissediyorsam oraya yazmami soyledi. Biraz iyi geldi. Ancak ikinci gidisimde kendisini bulamadim. Ssk ya gitmistim. Baska ne onerileri olur cok merak ediyorum. Ayrica her gun 30dk tempolu yuruyus onerdi ve pozitif dusuncelere odaklanmami soyledi. Aslinda en onemlisi sorunun temeline inmek sanirim. Ama bazen o kadar sacma aeyler bile sorun olabiliyor ki benim icin ne yapsam bilmiyorum. Bol bol nazar dualari okuyorum kendime bu da iyi geliyor. Bu forumda yazilanlari da okudum. Nefes egzersizleri iyi geliyor ama hicbirsey tam olarak gecirmiyor. Keske sihirli bir degnek olsa da beni eski saglikli gunlerime dondurse. İlaclar yuzunden cocuk sahibi de olamiyorum. Oysa coook istiyorum( oylece kaldim ne yapacagimi bilemeden. Bana iyi gelir diye esimle tatile geldim neredeyse geldigim gun donecektim o kadar kotu oldum ( zor engel oldum kendime. Onerileri olan varsa acigim ?????
Tesekkur ederim onerileriniz icin. Tatilden donuste ilk isim psikologa tekrar gitmek olacak zaten.Anksiyetede nefes egzersizleri çoğu zaman rahatlatıcı bir etki yapar. Aynı şekilde spor yapmak( yürüyüş gibi) sizi olumsuz düşüncelerden uzaklaştırıp dikkatinizi ve enerjinizi olumsuz bir olayda yoğunlaştırmanızı bir nebze engeller zeynebimm84. Fakat anksiyete tedavisi uzun bir süreci kapsar. Siz de iki yıllık süreçte bu konuda çok deneyim edinmişsinizdir. Kullandığınız ilaçlar ya da ilaç için sürekli psikiyatrla düzenli görüşmeler yapmanız gerekir. Çünkü uzun süre kullanılan bir ilaç bir süre sonra size iyi gelmemeye başlayabilir veya dozunda değişim yapılması gerekebilir ( azaltmak ya da arttırmak gibi). Aynı şekilde ilacı psikiyatr eşliğinde ve onun kontrolünde bırakmanız gerekiyor biliyorsunuz ki. Yani demek istediğim ilacın dozuyla ya da tamamen kendisiyle ilgili bir sorun veya ilacı doktora danışmadan kendiniz bırakmaya çalışmanız sizi olduğundan daha kötü bir hale sokabilir. Psikologun da önerdiği gibi düzenli bir duygu günlüğü tutmak da sizi rahatlatacaktır. Aklınıza olumsuz bir düşünce geldiğinde onu aynı konuda olumlu olan bir düşünceyle yer değiştirmeye çalışın. Bunu konuyla alakalı hayal ederek de yapabilirsiniz. Kendinizi çok çaresiz hissettiğiniz zamanlarda kendinizi en rahat hissedeceğiniz yeri ve yanında en rahat hissedeceğiniz kişileri düşünerek olumsuz düşüncelerden kendinizi uzaklaştırmaya çalışabilirsiniz. Tabi ki bunlar sadece bir öneri. Bence size en iyi yardım edebilecek kişi bir psikolog olacaktır. İlaç tedavisiyle birlikte bir psikologla da düzenli görüşmek anksiyete durumları için yararlı olabilir diye düşünmekteyim.
Ben de iki sene evvel hayatimda ilk kez psikiyatrist ve psikolog ile tanismak zorunda kaldim maalesef. Anksiyete teshisi koydu ve hemen ilaca baslatti. İlaci birakmayi basatiyorum bazen ama en ufak bir stres faktoru tekrar baslamama yol aciyor. Son gittigim psikolog bana bir duygu gunlugu yazmami onerdi. Anksiyete sıkıntılarım geldiginde ne hissediyorsam oraya yazmami soyledi. Biraz iyi geldi. Ancak ikinci gidisimde kendisini bulamadim. Ssk ya gitmistim. Baska ne onerileri olur cok merak ediyorum. Ayrica her gun 30dk tempolu yuruyus onerdi ve pozitif dusuncelere odaklanmami soyledi. Aslinda en onemlisi sorunun temeline inmek sanirim. Ama bazen o kadar sacma aeyler bile sorun olabiliyor ki benim icin ne yapsam bilmiyorum. Bol bol nazar dualari okuyorum kendime bu da iyi geliyor. Bu forumda yazilanlari da okudum. Nefes egzersizleri iyi geliyor ama hicbirsey tam olarak gecirmiyor. Keske sihirli bir degnek olsa da beni eski saglikli gunlerime dondurse. İlaclar yuzunden cocuk sahibi de olamiyorum. Oysa coook istiyorum( oylece kaldim ne yapacagimi bilemeden. Bana iyi gelir diye esimle tatile geldim neredeyse geldigim gun donecektim o kadar kotu oldum ( zor engel oldum kendime. Onerileri olan varsa acigim ?????
Anksiyetede nefes egzersizleri çoğu zaman rahatlatıcı bir etki yapar. Aynı şekilde spor yapmak( yürüyüş gibi) sizi olumsuz düşüncelerden uzaklaştırıp dikkatinizi ve enerjinizi olumsuz bir olayda yoğunlaştırmanızı bir nebze engeller zeynebimm84. Fakat anksiyete tedavisi uzun bir süreci kapsar. Siz de iki yıllık süreçte bu konuda çok deneyim edinmişsinizdir. Kullandığınız ilaçlar ya da ilaç için sürekli psikiyatrla düzenli görüşmeler yapmanız gerekir. Çünkü uzun süre kullanılan bir ilaç bir süre sonra size iyi gelmemeye başlayabilir veya dozunda değişim yapılması gerekebilir ( azaltmak ya da arttırmak gibi). Aynı şekilde ilacı psikiyatr eşliğinde ve onun kontrolünde bırakmanız gerekiyor biliyorsunuz ki. Yani demek istediğim ilacın dozuyla ya da tamamen kendisiyle ilgili bir sorun veya ilacı doktora danışmadan kendiniz bırakmaya çalışmanız sizi olduğundan daha kötü bir hale sokabilir. Psikologun da önerdiği gibi düzenli bir duygu günlüğü tutmak da sizi rahatlatacaktır. Aklınıza olumsuz bir düşünce geldiğinde onu aynı konuda olumlu olan bir düşünceyle yer değiştirmeye çalışın. Bunu konuyla alakalı hayal ederek de yapabilirsiniz. Kendinizi çok çaresiz hissettiğiniz zamanlarda kendinizi en rahat hissedeceğiniz yeri ve yanında en rahat hissedeceğiniz kişileri düşünerek olumsuz düşüncelerden kendinizi uzaklaştırmaya çalışabilirsiniz. Tabi ki bunlar sadece bir öneri. Bence size en iyi yardım edebilecek kişi bir psikolog olacaktır. İlaç tedavisiyle birlikte bir psikologla da düzenli görüşmek anksiyete durumları için yararlı olabilir diye düşünmekteyim.
bende gittim hala da gidiyorum ilaç ve terapi alıyorum ama son 1 aydır kötüye gidiyorum doktoruma söylesem ilaçların dozunu arttıracak o yüzden ona da söylemek istemiyorum ama çok bunaldım herşeyi kafama takmaktan kenmdi kendimi yıpratıyorum kimsenin ruhu bile duymuyo olan bana oluyo bigün hastanelik olucam diye korkuyorum artık