Evde, işte, nerede olursa olsun işyükü altında eziliyor kadınlar. Ev hanımı ise günün tamamının birilerine(eşi,çocuğu..) bakarak geçiren kadın onca yorgunluğuna rağmen yaptığı işin pek bir kıymeti olmuyor! Ne sosyal ne de duygusal olarak kendini ifade edecek bir ortamı da olmayınca, psikolojik sorunları başlıyor.....
http://...................../
Merhabalarr
Sizin söylediğnize sonuna kadar katılıyorum... Hem anne hem eş hemde işkadını olmak çok zor... Evimde oturup sadece evin düzenini sağlamak bana fazlasıyla boş geliyor. Hİç bir işe yaramadığımı düşünüyorum ve hayatımı geçiştiriyorum gibi geliyor. Sabah kalk kahvaltı hazırla topla (BOŞ) evi topla herşeyiyle (BOŞ) öğle yemeği hazırla (BOŞ) Akşama kadar vaktin olursa kendine zaman ayırmaya çalış ( tabi bu kadar ev işinin arasında paspal ve bakımsız bir halde akşam olsun akşam yemeği hazırla (BOŞ) sonra ertesi güne hazırlıkların başlasın... Nasıl bir hayat ya tüm kadınlar böylemi yaşamak zorunda...
Böyle yaşamı kabul etmediğim için iş hayatı içinde savaş veriyorumm . eee bu seferde neoluyorr ev işleri yarım iş hayatım yarım... zaten 12 yıllık evlilik hayatım boyunca yaşamadığım zorluk kalmadıı... Geçen sene tek desteğim annemi kaybettimmmm MAddi olarak hep diplerdeyizz. burda yazıyorum ama ne yazdığımı bilmiyorum delirmek üzereyim 6 yıl antidepresan kullandım ozaman içimde biraz olsun mutluluk kıpırtıları vardı şimdi mutsuz umutsuz bişey oldum çıktım kendi halimi hiç sevmiyorum 9 yaşındaki oğlum bile üzülüyor halime niye onu üzeyimki hayatı berbat görecek benim yüzümden beni anlayan birileri çıkarmı acaba psikoloğa gitmek istediğimde eşim sorun çıkarıyor ( para yok diyemiyorda ondan ) acaipp komplekli bir insann bıktırdı beni.. onada çözüm bulamıyorummmm daha yazsammmm neler nelerrrrr