Psikolojik rahatsızlıklar

hayatınızda hic bir psikolog yada psikiyatra gittinizmi?


  • Ankete Katılan
    947
Evde, işte, nerede olursa olsun işyükü altında eziliyor kadınlar. Ev hanımı ise günün tamamının birilerine(eşi,çocuğu..) bakarak geçiren kadın onca yorgunluğuna rağmen yaptığı işin pek bir kıymeti olmuyor! Ne sosyal ne de duygusal olarak kendini ifade edecek bir ortamı da olmayınca, psikolojik sorunları başlıyor.....
http://...................../

Merhabalarr

Sizin söylediğnize sonuna kadar katılıyorum... Hem anne hem eş hemde işkadını olmak çok zor... Evimde oturup sadece evin düzenini sağlamak bana fazlasıyla boş geliyor. Hİç bir işe yaramadığımı düşünüyorum ve hayatımı geçiştiriyorum gibi geliyor. Sabah kalk kahvaltı hazırla topla (BOŞ) evi topla herşeyiyle (BOŞ) öğle yemeği hazırla (BOŞ) Akşama kadar vaktin olursa kendine zaman ayırmaya çalış ( tabi bu kadar ev işinin arasında paspal ve bakımsız bir halde akşam olsun akşam yemeği hazırla (BOŞ) sonra ertesi güne hazırlıkların başlasın... Nasıl bir hayat ya tüm kadınlar böylemi yaşamak zorunda...
Böyle yaşamı kabul etmediğim için iş hayatı içinde savaş veriyorumm . eee bu seferde neoluyorr ev işleri yarım iş hayatım yarım... zaten 12 yıllık evlilik hayatım boyunca yaşamadığım zorluk kalmadıı... Geçen sene tek desteğim annemi kaybettimmmm :KK43: MAddi olarak hep diplerdeyizz. burda yazıyorum ama ne yazdığımı bilmiyorum delirmek üzereyim 6 yıl antidepresan kullandım ozaman içimde biraz olsun mutluluk kıpırtıları vardı şimdi mutsuz umutsuz bişey oldum çıktım kendi halimi hiç sevmiyorum 9 yaşındaki oğlum bile üzülüyor halime niye onu üzeyimki hayatı berbat görecek benim yüzümden beni anlayan birileri çıkarmı acaba psikoloğa gitmek istediğimde eşim sorun çıkarıyor ( para yok diyemiyorda ondan ) acaipp komplekli bir insann bıktırdı beni.. onada çözüm bulamıyorummmm daha yazsammmm neler nelerrrrr
 
yok canım bunun çaresini bir türlü bulamadım napıcam yaa niye böyle:KK43:

Takma sac taktir veya sac dibi spray var kel deriyi renk veriyor
Birde demir vitaminine baktir, stressli olma, onerim birde badem yagi ile sac derine maske yap.
Sacini baglama, vitamin ilaclari kullan ve dogal bakim yapin sacinizin disinda.
En onemlisi pozitif olun :)))
 
Bende50mg kullanmistim/Kullanincarahatladigini hissedeceksin amahersey senin elinde unutma.Insallah fayfdasini gorursun
 
Benimki de 50 mg umarım öyle olur ama bu haplar hep kullanıldığı sürece etki ediyor, tedavi etmiyor değil mi?
Daha şimdiden bunun derdindeyim bırakınca ne olacak?
 
arkdşlr ilaç almak yerine kendinizi bukadar yıpratmasanız.... onu düşün bunu düşün bir müddet sonra sinir uçlarımız yıpranıyor ve doktorların yaptığı ilaç yazıp yolluyorlar oda neden sinir uçları için bayanlar benim bir felsefem vardır herzamn savunduğum BEN BANA LAZIMIM ÖNCE BEN sizlerde öle olun ltfn hiçbirşey için kendinizi üzmeyin allah sağlık derdi vermesin yoksa inanın öbür sorunlar bir şekilde çözülür.unutmayın bayanlar önce biz ltfn arkadşlr kendinizi üzmeyin ve kendinize iyi davranın ...sevgiler
Bu otokontrölü kaybettiğimiz için gidiyoruz zaten, işin içinden çıkamadığımız için..
 
Benimki de 50 mg umarım öyle olur ama bu haplar hep kullanıldığı sürece etki ediyor, tedavi etmiyor değil mi?
Daha şimdiden bunun derdindeyim bırakınca ne olacak?

Birakinca tabi bir sure sonra etkisi geciyor.Ama daha kullanmaya baslamadanbunlari dusunme.Kullaninca rahatlayacaksin ve o donemde sorunlarini cozmeye calis.Sakin ve pozitif olacagin icin mantikli yollar bulursun
 
Merhaba,

ben 29 yaşındayım ve en buyuk problemim çok fazla empati kuruyorum ve bu durum ben de çok fazla korkularımın olmasına neden oldu. konuşurken yanlış bir şey soylemekten korkuyorum, ya da karşımdakinin düşüncelerine odaklanmaya çalışıyorum benim hakkımda ne düşünüo diye. sanırım kendımı rahat bırakmayarak özgüven eksikliği yarattım kendimde. şimdi cesur hareket edemiyorum. kalabalık ortamlarda çok çekingenim. kendimi ifade edemiyorum.
benımle aynı sorunu yasayan arkadaslar ya da yardımcı olacak arkadaslar varsa paylaşırsanız sevınırım...
 
bu özgüven eksikliği bende de var maalesef. bunu bir türlü aşamiyorum eşimi aşırı derecede kıskanıyorum.içimde öyle birşey var ki sanki etraftakiler beni eşimin yanına yakıştıramıyor gibi geliyor ve kendimi her yönden eksik hissediyorum.içimde bir ses devamlı benimle uğraşıyor sen şöylesin sen böylesin diye kemiriyor kafamı.eşimin özgüveni yerinde benim kıskançlıklarım sayesinde tavan yapmış durumda ama engel olamıyorum kendime yanında bir kadın görmeye bile tahammül edemiyorum terkedilme korkusu aldatilma korkusu içimi yiyip bitiyor psikolojik destek almam lazım kendi başıma aşamıyorum ama cesaretimde yok.ne yapacağımı bilmiyorum.bu davranışım yüzünden eşimi de çok bunaltiyorum.zor durumdayım yani,bu özgüveni nasıl kazanacağım ben.
 
5 -6 senedir psikiyatra gidiyorum. İlk okul fobim yüzünden gittik annemle. Hafif derece depresif hâli çıktı. Psikiyatristin verdiği iki ilaç vardı. Biri uyku içindi, biri de Lustral idi. Uyku hapı bir haftada çok şişirdiii. :KK43: Sonra bıraktım o ilacı, diğer ilaç da etki etmiyordu. Robot gibiydim hâlâ. Sonra psikoloğa yönlendirdi, kadın her şeye "Hmm" diyordu, hiç yorum yapmıyordu. Ne yapayım yahu ben öyle psikoloğu?! Sonra bir süre gitmedim tedaviye, anneme de söyledim gitmeyeceğim diye. Bir de o zamanlar bulunduğum şehirde doğru düzgün psikiyatr yoktu. Bu sene nisan ayında tekrar gittim psikiyatra, bu sefer bayan doktor vardı. Bir de bu sefer eski doktoruma yönlendirseler bile giderdim. İş kendime zarar vermeye kadar geldi çünkü. Asosyalim, aile içi sebepler var, maddi durum sıkıntısı var, annem ve babam ayrı, onun üzüntüsü... Kimseye de anlatamıyorum, oturduğum şehirde gerçekten DOST diyebileceğim kimse yok. İçime ata ata günden güne eridiğimi hissetmiştim. Sonra dedim anneme, gidelim diye. Neyse, majör depresyonmuş bu sefer. Prozac verdi doktor, gerçekten işe yaradı. İçten içe yine üzülüyorum ama dışa vurmuyorum, gülmeyi biliyorum. Uyku düzenim yerine oturdu, daha enerjik oldum, kilo verdim. Tek sorun regli geciktiriyor, çok sancı yapıyor bu da. :KK43: Bir dahaki sefere doktora söyleyeceğim bu durumu da. Ama Prozac`tan çok memnunum! ^^
 
Maalesef benim de ciddi derecede özgüven problemim var.sanki her an yanlış yapıcak gibi,insanlar beni küçümsüyor gibi hissediyorum. Güzel şeyleri haketmiyormuşum gibi geliyor bazen.doktora da gittim depresyon dedi ilaç kullandım 4 ay. Tamam kendimi daha iyi daha mutlu hissettim ama özgüven konusu hala aynı.. Sanırım bu biraz kendi elimizde
 
Maalesef benim de ciddi derecede özgüven problemim var.sanki her an yanlış yapıcak gibi,insanlar beni küçümsüyor gibi hissediyorum. Güzel şeyleri haketmiyormuşum gibi geliyor bazen.doktora da gittim depresyon dedi ilaç kullandım 4 ay. Tamam kendimi daha iyi daha mutlu hissettim ama özgüven konusu hala aynı.. Sanırım bu biraz kendi elimizde

Canım hangi ilacı içtin
 
Kusura bakmayın alıntı yapmayı beceremedim :KK43: foruma yeni üye oldum ama öncesinde de takip ediyodum ilaç adı vermek yasak değil mi ?
 
Ben de zaman zaman aşırı hassas, aşırı alıngan olabiliyorum.
Kafamda kuruyorum da kuruyorum, dün gece ağlayarak yatıp ağlayarak uyandım:2::2::2:
Hayatımda güvendiğim, çok sevdiğim hiçbir insan yok:KK5:
 
Arkadaşlar doktorum hormon bozukluğu tedavisi için bana dıane 35 isimli ilacı verdı 9 ay kullandım ama çok etkiledi benı resmen pskolojım bozuldu herşeye alınır kafamı takar oldum herşeye ağlamaya başladım sebebinin bu ılac oldugunu dusunuyorum çünku kullandıgımdan berı boyleyım doğru mudur ilacın yan etkisi olabılır mı?benımle aynı sorunu yaşayanlar var mı çok merak ediyorum ve ne yapacağımı bılmıyorum bu durumdan kurtulmak için :KK43: psikologa gtsem işe yarar mı ki
 
Baslangicini hatirlayamadigim ama uzun suredir yasadigim dengesizlik, ofke, ani cikislar, ani inisler, mutsuzluk, eksiklik, mutluluk, umursamazlik problemlerini fark ettigim su gunlerde kendimi daha da caresiz hissediyorum. En kisa surede bir psikologa basvuracagim.
 
ben bu yil sewdgim cocuk ile ewlndim fakat icimde hic gecmeyn takintilar war ya bu bnden sogursa ya bnden bosanirsa dye.. bir turlu ona guwenemiyorum biz sewgilykn bna yaptgi hatalardan dolayi :/ ya bilmiyorum napayim kafayi yicem nolur bna destk olun nPiim ne ediim die birde cocuk istiyorum ama 4 aylik ewliyim we yasim 19u bitrmek uzere.. oda subatta askere gdecek olurda hamile kalirsam daha cok alisacak en azindan olgunlascak we bir daha hata yapmicak die szce Napayim korunmuyoruzda ama olmadi henuz bir cikar yol bir destkk lutfenn :'(
 
Arkadaşlar doktorum hormon bozukluğu tedavisi için bana dıane 35 isimli ilacı verdı 9 ay kullandım ama çok etkiledi benı resmen pskolojım bozuldu herşeye alınır kafamı takar oldum herşeye ağlamaya başladım sebebinin bu ılac oldugunu dusunuyorum çünku kullandıgımdan berı boyleyım doğru mudur ilacın yan etkisi olabılır mı?benımle aynı sorunu yaşayanlar var mı çok merak ediyorum ve ne yapacağımı bılmıyorum bu durumdan kurtulmak için :KK43: psikologa gtsem işe yarar mı ki

banada yaptı canım o ilaç ben bıraktim
 
selam cümleme nasıl başlıycamı bilmiyorum 30.hafta 5 günlük hamileyim gebeliğim başından beri bu siteyi takip ediyorum iyi,kötü mutlu neler neler okudum öğrendim şaşırdım herşey çok güzel giderken hayatımda 1 ay önce herşey karıştı eşim yanımda yoktu gebeliğimin başından bu yana sadece kızım vardı yanımda ve bir gün öksürükle uyandım ve boranşit ardından gebelik şekeri ardından kızımın rahatsızlığı birde yalnızlık derken ben 3 gece üst üste uyuyamadım ve saçma sapan şeyler düşünmeye başladım hayatın boşluğu,mutsuzluk ölüm,bebeğe nasıl bakıcam,neden yaışıyoruz ki ağlamalar korku endişe daha birsürü şeyler kalbimde çarpıntı midemde sanki bir yumruk ve iştahsızlık,ne yapıcamı bilmezken ablamda kalmaya karar verdim ve bi anda sıkıntılarım geçti derken 1 hafta sonra tekrar başladı ve hala devam ediyo kocam geldi ama artık nafile bende olan oldu piskiyatriye gittim ilaç yazabileceğini söledi ama korktum sonra başka doktora yönlendirdi ve terapiye başladık ilk gün iyi gibiydi ama yine aynı ve bu arada ablam bizde kalıyo çünkü onsuz yapamıyorum artık ve kadın dğm doktorum ilaç kullanmamı söledi antideprasan çünkü doğumdan sonrada artabilirmiş ve ben ne yapıcamı bilemiyorum ama ilacı aldım yinede başucuma koydum ara ara iyi oluyorum ama yinede mutsuzum herşeyden ilacı kullanmadım henüz garanti olsun diye aldım çok daralırsam ilacım var demek için ama ne yapıcam bilmiyorum ya doğumdan sonrada devam edcekse offf ve bu arada kilo verdim ama şimdi yemem biraz daha iyi bebeğin gelişim çok iyi dedi doktorum ama benim hevesim kalmadı sanki hazırlıklarıda durdurdum hiç bişey yapasım yok öylece bekliyo herşey daha bişey hazırlayamadım elim kolum kalkmıyor sanki bana yardım edin destek verin neolursunuz çok ihtiyacım var desteğinize lütfen uzun yazdım sıkılmadan okuyun neolur.....
 
X