- 29 Aralık 2010
- 8.416
- 23.877
- 548
- Konu Sahibi brenda chenowith
- #81
Öncelikle psikologla güven ilişkisi kurmak çok önemli, faydası olmadığını düşünüyorsan o kişiyle devam etmemek lazım. Zaten sihirli değnek gibi yardımı dokunmuyor, sana dışarıdan bir ayna tutuyor, yapman gerekeni yine kendin yapıyorsun. Ben kendi kendimi tedavi ettim desem yanlış olmaz. Duygularımı ve kaygılarımı kontrol edemiyordum psikolog bunları kontrol etme yöntemlerini öğretti. Stres kaynağından nasıl uzak duracağım, kendi kendimi nasıl telkin edeceğim, kafamdaki bilişsel çarpıtmaları nasıl tespit edip yok edeceğim (bu kısmı çok çok önemli çünkü hayatımızı kafamızdaki düşüncelere göre yaşıyoruz ama farkında bile değiliz) gibi şeyler.Peski psikologdan ogrendigin birkac seyi paylasirmisin.. Birkackez gittim hicbirsey ogretmediler .Sin gittigim psikiyatristen kitap onerisi istedim depresyona faydasi olacak. Hatali alanlarimiz isimli kitabi onerdi.Onu okuyacam ihmal ettim.
Şimdi olsa terapiye falan gitmem mesela, bunları yapmayı öğrendim artık. Ki çoğu insan hayatın akışında burnu sürte sürte bir şekilde öğreniyor bunları :) bi kere de psikiyatra gitmiştim, çok ağır nöbetler geçiriyordum uyumamaktan yememekten ve afedersiniz safra kusmaktan bedenim iflas edecekti. İlaç verin uyutun bişey yapın bana deyip duruyordum. O doktor bana demişti ki, sen şu an sahildeki sivri kenarlı bir taşsın, hayat boyunca sular seni ileri geri çarpa çarpa yuvarlak bir taş haline geleceksin. Şimdi rüzgarla oradan oraya sallanıyorsun ama hayat sana rüzgara karşı dik bir ağaç olmayı öğretecek merak etme demişti. Sonra da bana rapor yazmıştı iyice dinleneyim diye :) Kulakları çınlasın hala unutmam o yaşlı doktorun o sözlerini.