problemli evliliği olanlar boşanmayı düşünenler okuyun lütfen


Canım ben tartışmaların,anlaşmazlıkların hep iki taraftan da kaynaklandığına inanırım.
Hata yüzdeleri değişir. Ama o daha suçludur vs ama mutlaka iki tarafında o iletişimsizliğe
olumsuz bir katkısı vardır.

Her doğru her yerde söylenmez derler ya mesela ben doğruyu her yerde ille söyliycem işte böyle
kötü bir huyum var. Farkında mıyım evet çözümüm var mı hayır :)

Yani artık kendimi tutmaya çalışıyorum biraz ama bir yere kadar yapı kolay değişmiyor:KK14:

İstemeye hakkım olan şeyleri de önce güzellikle istiyorum
vermiyor mu az biraz ısrar ediyorum.
yine mi yok saldırıyorum :)

Ben ne istediğimi biliyorum.
Saçma sapan boş konular,gereksiz insanlar uğruna kalbimi kırmayan bir eş istiyorum.
Diyelim ki kırdı yaptı öküzlük.. Yapacak biliyorum..:KK14:
Vaktinde gönül almasını bilen bir eş istiyorum.
Bana evlilik öncesi verilen sözlerin tutulduğunu görmek istiyorum.
Ailem ailem diye kendini yırtmayan bir koca istiyorum.
Haklıyı haksızı gören bana haklısın hayatım diyen ve hakkımı bizzat savunan koca istiyorum.
Beni konuşturmasın muhattap etmesin kendi ailesinin saçmalıklarıyla.
Ben de benim ailemin saçmalıklarıyla onu muhattap etmem çünkü.
Bana büyüğe cevap verilmez, bu yaşından sonra kimseyi değiştiremezsin demesin
olumsuzlukları düzeltmek için değiştirmek için bir şeyler yapan koca istiyorum..
Çözümü sen sus,görmezden gel duyma, yaşandı bitti unut diyen koca istemiyorum.


Maddi anlamda kendi kazancı iyi olan eşinin kuruşuna ihtiyaç duymayan bir kadın maddi beklenti
içinde olmaz ki.. Ben eşimden adalet, hassasiyet,anlayış, dürüstlük istiyorum.

İstemesini bildiğimi iddia etmiyorum.
ama ne istediğimi biliyorum ve söylüyorum.
Çoğuna göre yanlış bir üslupla kendimce haklı üslupla:KK14:

Çok şey istiyorsun yavrum sende :KK9::KK9: Şaka bi yana bunları özü zaten sadece adalet. O adaleti, dengeyi kurabilse ne ailesi sıkıntı çıkaracak nede eşler. Benim eşim dengeyi sağlayamayan biri, bakıyorum ben ailemin yanında bişi demeselerde bozulmasa kocam diye bakıyorum, ama adam kendi ailesinin yanında bnm yaptığım kendine göre ters hareketin çetelesini tutuyor. Çok ağrıma gidiyor bu. Ben yanlış yapabilirim, senin aileni senden daha iyi tanıyamamki, yanlış yaptığımda ben kavga edeceğine ailene karşı o yanlışımı düzelt. Açığımı kapa.

Hani Allah var, ailesi kötü niyetli insanlar değiller, onuda kendine söyledim, senin ailen kötü niyetli olsaydı biz çoktan ayrılmıştık diye. Ama dünkü tartışmamızda da anladımki bnm düşündüğüm kadar iyi de değillermiş. Babası bize pek gelmek istemiyor onun sebebide ben bi kere inadım, bana öle ısrar ederek yaptıramazsın dedim o bunu saygısızlık olarak algılamış. Halbuki kendi oğlu kızı benim yanımda bas bas bağırıyorlar babalarına ama benim kendimi tanıtmam saygısızlık olmuş.

yaaa tek deilmişim demekki böle tavırlarda .. aslında senin adına üzüldüm de. yani danışmana gittiğin zaman zaten önemli soruları sorup senin kendin çözmeni beklio yani sen şöle yap böle yap diyen biri karşıma çıkmadı benim. bu konuda zaten en başta tavrını koydu kadın, kesinlikle sizce nasıl die bana sorma çünkü her problemin olduğunda psikoloğa koşmanı istemiyorum, kendi danışmanın kendin olup hayatında bu tecrübeyi kazanacaksın dedi. yani pek gittğinizde hadi şöle yap böle olsun dien biri beklemeyin... sorduğu sorulara kafa yorun yeterli zaten...

Benim aradığım şey illa şunu yap bunu yap demesi değil canım. Benim bazı kalıplaşmış düşüncelerim var bunları değiştirebilmem için bana farklı bakış açıları sunması gerekiyor. Brde sonuçta herkese anlatamıyorsun, anneme anlatamıyorum derdimi, arkadaşlara anlatsam nolucak ben nasıl anlatırsam öle yorum yapar bnm arkadaşlarım, hani objektif bakan, insan davranışları konusunda eğitimi olan biri gerekli bana. Ben değişmem demediğim için bana şunu yap bunu yap demesede bakış açısı sunduğunda davranışlarımı değiştirebilirim diye düşünüyorum. En azından denemek gerekir diye düşünüyorum.
 
Bende burdan kaybettiğimi düşünüyorumki eşimin söyledikleri de doğruluyor bunu. Kadın gibi istemiyormuşum cilve yapmıyormuşum banaysa bu şekilde istediğini elde etmek biraz adice geliyor. Adamı kandırmak gibi geliyor. Ama keşke bu düşüncelerden arınabilsem ve öyle isteyipde istediğimi yaptırabilsem.

Terapist bunu yaptırmayı başarabilirmi? Dalga geçmiyorum belkide netliğimizi yansıtmada hata var. Belkide benim söylemimde hata var. Eşimle ciddi iletişim problemlerimiz olduğunu düşünüyorum. Bazı şeyleri aşmam gerektiğini düşünüyorum. Sıkıntının sadece eşimde olmadığının farkındayım ama terapiste gidip derdimi nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Araştırıyorum, eşimi zorlasam gitmem demez biliyorum ama ben öncelikle kendi içimde bişileri halletmek istiyorum.

Eşimin her türlü psikoloğa gitmeye ihtiyacı var bunu görebiliyorum. Hani iletişimsizlik konusunda onun olduğu kadar benimde hatalarım var ama ben bunu diyebiliyorken eşim bunu demeyen bi insan.

eşinle problemleirn var, ama hamilesin bu nasıl oluyor bunu anlayamıyorum ben.
sakın yanlış anlama eleştiri değil gerçekten samimane soruyorum. ben de bebk istiyorum ama problemler aşılmadan olmaz diye düşnüyorum ama problem ler bitmiyor ki......

ya da senin içinde bulunduğun problemler sana katlanılabilir mi geliyor nasıl oluyor bebek nasıl yapabiliyorsun??????
kötü niyetli değilim bunları yazarken....
 
eşinle problemleirn var, ama hamilesin bu nasıl oluyor bunu anlayamıyorum ben.
sakın yanlış anlama eleştiri değil gerçekten samimane soruyorum. ben de bebk istiyorum ama problemler aşılmadan olmaz diye düşnüyorum ama problem ler bitmiyor ki......

ya da senin içinde bulunduğun problemler sana katlanılabilir mi geliyor nasıl oluyor bebek nasıl yapabiliyorsun??????
kötü niyetli değilim bunları yazarken....

tatlım benimde eşimle problemlerim olurken hamile kaldım.isteyerek olmadı yani.belki arkadaşında korunurken olmuştur.Aldırıp ta günaha girmek istememiştir belkide.
 
tatlım benimde eşimle problemlerim olurken hamile kaldım.isteyerek olmadı yani.belki arkadaşında korunurken olmuştur.Aldırıp ta günaha girmek istememiştir belkide.

belki de öyledir bilmiyoruz tabi ki ama merak ediyorum işte. ben de bebek istiyorum artık ama gözüm gerçekten kesmiyor. yaş gelmiş 30 a..........
 
belki de öyledir bilmiyoruz tabi ki ama merak ediyorum işte. ben de bebek istiyorum artık ama gözüm gerçekten kesmiyor. yaş gelmiş 30 a..........

senin için iyi bir gelişme bu :84:
 
Çok şey istiyorsun yavrum sende :KK9::KK9: Şaka bi yana bunları özü zaten sadece adalet. O adaleti, dengeyi kurabilse ne ailesi sıkıntı çıkaracak nede eşler. Benim eşim dengeyi sağlayamayan biri, bakıyorum ben ailemin yanında bişi demeselerde bozulmasa kocam diye bakıyorum, ama adam kendi ailesinin yanında bnm yaptığım kendine göre ters hareketin çetelesini tutuyor. Çok ağrıma gidiyor bu. Ben yanlış yapabilirim, senin aileni senden daha iyi tanıyamamki, yanlış yaptığımda ben kavga edeceğine ailene karşı o yanlışımı düzelt. Açığımı kapa.

Hani Allah var, ailesi kötü niyetli insanlar değiller, onuda kendine söyledim, senin ailen kötü niyetli olsaydı biz çoktan ayrılmıştık diye. Ama dünkü tartışmamızda da anladımki bnm düşündüğüm kadar iyi de değillermiş. Babası bize pek gelmek istemiyor onun sebebide ben bi kere inadım, bana öle ısrar ederek yaptıramazsın dedim o bunu saygısızlık olarak algılamış. Halbuki kendi oğlu kızı benim yanımda bas bas bağırıyorlar babalarına ama benim kendimi tanıtmam saygısızlık olmuş.



Benim aradığım şey illa şunu yap bunu yap demesi değil canım. Benim bazı kalıplaşmış düşüncelerim var bunları değiştirebilmem için bana farklı bakış açıları sunması gerekiyor. Brde sonuçta herkese anlatamıyorsun, anneme anlatamıyorum derdimi, arkadaşlara anlatsam nolucak ben nasıl anlatırsam öle yorum yapar bnm arkadaşlarım, hani objektif bakan, insan davranışları konusunda eğitimi olan biri gerekli bana. Ben değişmem demediğim için bana şunu yap bunu yap demesede bakış açısı sunduğunda davranışlarımı değiştirebilirim diye düşünüyorum. En azından denemek gerekir diye düşünüyorum.

Çok şey istiyormuşum evet evlenince anladım.:KK14:
Aman çeyreğini verse adam çabalıyor idare et diycem de
Tık yok şekerim. Allah sonumuzu hayır etsin.
Benim ailesine duyduğum nefretim eşime duyduğum aşkla savaş içinde..
 
senin için iyi bir gelişme bu :84:

ben oldum olası bebek isterim.
hatta üniv yi yeni bitiridğimde yaaa bi beeebeeeğim olsa derdim. evlenemeyi sırf bu yüzden çok rahat yapabilrdim.ama tabi onları atlattım daha mantıklı bi evlilik yapayım dedim ama sonuç ortada.
şimdi evde bebeğin b si geçmiyopr. bi kaç defa eşim söyledi ama durumumuz bebeklik değil hiç, keşke gerçekten düşünebilsem artık.............ama maalesef..
 
eşinle problemleirn var, ama hamilesin bu nasıl oluyor bunu anlayamıyorum ben.
sakın yanlış anlama eleştiri değil gerçekten samimane soruyorum. ben de bebk istiyorum ama problemler aşılmadan olmaz diye düşnüyorum ama problem ler bitmiyor ki......

ya da senin içinde bulunduğun problemler sana katlanılabilir mi geliyor nasıl oluyor bebek nasıl yapabiliyorsun??????
kötü niyetli değilim bunları yazarken....

Bazen bende düşünüyorum neden çocuk yaptım diye. Problemlerin aşılamayacağını düşünmediğim için olabilir. İletişim problemimiz var evet ama bu evliliğimizin hergünü boyunca devam eden bir problem değil. Yani hergün hergün kavga içinde değiliz. Sıkıntılarımız sadece iletişimden kaynaklı. Yoksa eskiden evleneceğim kişide bunlar olmalı bunlar olmamalı dediğim birçok özellik eşimde mevcut, tamam beyaz atlı prens değil belki ama bende dört dörtlük bi insan değilim.

Belkide ben çok tozpembe bakan bir kişi olabilirim ama problemlerimizin aşılamayacak problemler olduğunu düşünmüyorum, kurtarılamayacak kadar kötü olduunu düşünürken çocukla kurtulur belki diyip çocuk yapmadım sonuç itibariyle.

Birde ben biraz kaderciyim, yani sonuçta bazı şeyler değiştiremeyeceğimiz şekilde kaderimizde yazılı. Mesela belki ben korunsaydımda o çocuk olacaktı, yada belki biraz daha bekleyebilirdim ama sonuçta hemen olacağının garantisi olmadığı içinde çok uzatmak istemedim, sonuçta yaş faktörü de var. Aman ne bilim Rabbim nasip etti, sağlıkla dünyaya gelir inşallah:KK16:
 
Bazen bende düşünüyorum neden çocuk yaptım diye. Problemlerin aşılamayacağını düşünmediğim için olabilir. İletişim problemimiz var evet ama bu evliliğimizin hergünü boyunca devam eden bir problem değil. Yani hergün hergün kavga içinde değiliz. Sıkıntılarımız sadece iletişimden kaynaklı. Yoksa eskiden evleneceğim kişide bunlar olmalı bunlar olmamalı dediğim birçok özellik eşimde mevcut, tamam beyaz atlı prens değil belki ama bende dört dörtlük bi insan değilim.

Belkide ben çok tozpembe bakan bir kişi olabilirim ama problemlerimizin aşılamayacak problemler olduğunu düşünmüyorum, kurtarılamayacak kadar kötü olduunu düşünürken çocukla kurtulur belki diyip çocuk yapmadım sonuç itibariyle.

Birde ben biraz kaderciyim, yani sonuçta bazı şeyler değiştiremeyeceğimiz şekilde kaderimizde yazılı. Mesela belki ben korunsaydımda o çocuk olacaktı, yada belki biraz daha bekleyebilirdim ama sonuçta hemen olacağının garantisi olmadığı içinde çok uzatmak istemedim, sonuçta yaş faktörü de var. Aman ne bilim Rabbim nasip etti, sağlıkla dünyaya gelir inşallah:KK16:

ben de öyle tahmin ettim sonradan aslında.
demek ki büyük boyutta değil sorunlar.ya da aşılamayacağını düşünmedin ya da ayrılmak aklına gelmedi bu sorunlar yüzünden.
Sağlıkla atlatırsınız inş. ikiniz de...
 
Birde problemlerin biteceğinin garantisini kim verebilir? Eşinle ilgili değil sadece, belki eşinle herşey tozpembe olacak ama sonrasında senin sıkıntıların çıkarsa. Hayat bi imtihan sonuçta, hiçbişi kolay değil, sıkıntıların bitmesi gibi bişi de söz konusu değil. İnsanız, doyumsuzuz, yani herşeyi herzaman daha fazla istiyoruz bu yüzden sıkıntılar hiç bitmez.

Ben demiyorumki ne olursa olsun çocuk yapalım diye. Ama hem iletişim problemim var, hem bunu bile bile çözüm üretmiyorum hem adamla aynı evde yaşıyorum hemde çocuk yapmıyorum. Bu kendinede eşinede saygısızlık bence. İleride koşulların senin elinde olamadığı durumda eşin sen istemedin çocuğumuz olmadı dese onu suçlayabilirmisin?

Evlilikte çocuk yapma olayının tek kadının yada tek adamın tekelinde olmadığını düşünüyorum. Eşime kalsa daha evlenir evlenmez çocuk yapacaktık, kaldıki iletişimsizlik durumu ozaman daha üst düzeydeydi, ben evliliğe alışmak istiyordum, erteledik.

Dediğim gibi bunlar derin konular, herkesin düşüncesi farklıdır. Çocuk adamı tamamen değiştirmez tabikide ama sorumluluğu artacaktır, aile olduğunun bilincine daha çok varacaktır, evliliği oturacaktır eğer aşılmayacak problemler değilse aradaki. Yoksa saygı, sevgi bittikten sonra toparlamadan çocuk yapmak o çocuğada haksızlık olur kesinlikle.
 
kızlar merhaba daha önce konu açmıştım 3 ay önce boşandım... bu olayla birlikte bir evlilik ve ilişki danışmanına gitmeye karar verdim. aslında o zamana kadar çoktan yapmam gereken birşey olduğunu anladım. evlilikleriniz boşanma ile sonuçlanmadan önce mutlaka bunu denemelisiniz. sonuç olarak terapistimin bürosu benim için ilk başlarda ağlama duvarı gibi oldu adım attığım anda içimi bol bol boşaltmaya düşündüğüm herşeyi söylemeye başlamıştım. hep suçu çevremdekilere yüklerken bile kadın beni öylece ve destekleyerek dinledi. ama şimdi sorduğu sorularla aslında bir evliliği nasıl bilinçsizce yıkmaya başarmışım onu anladım. sorduğu soruları ve olanları sizle de dilimin döndüğü elimin yazdığı kadar paylaşmak isterim. çıkmaz bir durumdayım hala ama en azından kendime neler yapmışım bunları gördüm..
ilk önce kendi kendime yaptığım araştırmalarla ve beynime giren ağrılara rağmen düşündükçe düşündüm neden beceremedim bu evliliği die. en sonunda şunu anladık,
aslında eski eşimi öylece kabul etmemiştim. yani kötü söylediği şeyler ailesinin ona öğrettiği ama iyi olanlar beni sevdiği için yaptığı şeyler olduğunu düşündüm. bu şimdi gözümde büyük hata. yani aslında yaptığım şey kafamda bir düzenek oluşturdum ve buna inandım. eşimi dinlemedim mi dinledim, ama hep beni rahatsız eden şeyleri ailesi öğretio die düşündüm. öylece sadece söylediklerini dinlemedim, hep arkasında bir sebep aradım bu benim yaptığım en büyük hata.
ikincisi ve bence en büyük problemim; ne istediğimi söylemeden eşimin anlamasını bekledim. en ufak yanlış anlaşılmada da bu adam beni sevmiyor bu adamla hayat geçmez diye düşünmeye başladım. kendimi ifade etmedim yani , nedeni çok basit karşımdan hayır cevabı almaktan korktum çünkü o adam benim söylediğimi kabul etmezdi, zihnimin oynadığı oyun sonucu ben değersiz olduğumu düşündüğümden onun beni değerli görüp fikirlerime önem vermeyeceğini düşündüğümdenmiş bu da. halbuki kendisine değer vermeyen insana başkası neden değer versin.??...
ve doktorun söylediği başka bir konu da ailenizden kopup gerçekten bir birey olup olmadığımızı kontrol etmek.
aile bağları tabi ki çok güçlü kimse kimseye arkasını dönmeyecek ama sırf benim annem benim babam diyerek kendi sevginizi yaşayamadığınızı gördüm dedi ve bu beni çok yaraladı :KK43: bu kadar derin hissettiğim duyguları karşımdakine geçiremedikten sonra ne önemi var ki..
eşinizle sevgi dilinizi bulun derim ben. bunu da bir çok bayan biliyordur bence. biz daha duygusalız yaa sonuçta daha araştırmacıyız bu konuda:) kısaca şöle deniliyormuş bu da mesela sizin sevgiyi en çok hissettiğiniz durum eşinizin size dokunmasıdır ancak eşiniz sözlü olarak size sevdiğini sürekli belirtir ve siz yeterince sevgiye doymamış olursunuz bu da büyük bir problemmiş.
15 günde bir görüşmeler yapıyoruz ve ben çevremdeki herkese yararlı olacak bilgileri vermek istedim. biraz da bu konularda ilişkinize kafa yorun derim ben. kolay gelsin :)


Merhaba,

Nerede yaşıyorsunuz? Gittiğiniz ilişki danışmanının ismini öğrenebilir miyim?
 
paylaşımın için teşekkür ederiz. söylediklerin gerçekten uygulamaya değer ancak bir de şu var; karşındaki insan sana değer veriyorsa, sana saygı duyuyorsa seni her koşulda önemiyor ve seviyorsa, sadece iletişimsizlikten ötürü evliliğiniz çıkmaza girdiyse, işte o zaman evlilik terapisi kurtarıcı olabilir. burda öyle hikayeler okuyoruz ki o adamları değil terapiyle, sihirli değnekle bile değiştirmek imkansız ne yazık ki..


ya cnm varya ne kadar doğru sölemişssin tamam empti yapmak gerekiyor ama hadi arkadaş demiş ailelerden kopup sevgimizi yasayamıyoruz diye ben koptum 3 yıldır ailemi görmüyorumda noldu eşim ailesinden bi dkka ayrılmıyor sanki ben erkeğim o bayan :) bnde senn dediğin gibi sihirli değnek bile olsa bunlara nafile:KK47:
 
Merhaba,

Nerede yaşıyorsunuz? Gittiğiniz ilişki danışmanının ismini öğrenebilir miyim?

Merhaba; ben trakyada yaşıyorum ama gittiğim danışmanın istanbulda da bürosu var.bu aralar çok boşlamış olsam da bayanın üzerimde çok emeği oldu ... Allah böyle insanlarla karşılaştırsın. bu konuda kötü niyetli ya da çok kısa zamanda ilişki uzmanlığına soyunanlardan uzak derim ben. gerçi bu ilişki uzmanlığı ile de alakalı deil burada bir çok arkadaşın belirttiği gibi karşılıklı olarak bazı problemler varsa ki bunlar sadece ilişki veya birinizin dengesiz davranışlarından fln kaynaklanıyorsa işe yarıyor bence. ben bu konuda çok kafa yordum çok düşündüm kendi adıma geldiğim bazı noktaların olduğunu düşnüyorum ama tamamen çözdüm mü hayır.. ne değişmesi lazım bu ilişkide denildiği zaman eskisi gibi karşımdakinin hatalarını sıralamıyorum artık mesela. ilk önce ben şunun farkındayım kendimde bu davranışı görüyorum diorum mesela farkında olmakta sanırım bunları değiştirmenin bir başka yolu .. tavsiyem ilk önce kendnizle bi uğraşın biraz neden sorusu sormadan yaşayın eğer gerçekten "aile" kavramında eşiniz iseniz ilk aklınıza gelen uğraşmaya değer.
ben boşanalı 8 ay oldu, eşim boşanmayı bi türlü kabul edemedi, halbuki herkesten çok isteyen oydu. evliliğimiz süresince boşanmak istediğini her zmn dile getiren de oydu, 8 ay önce o güzelim evimizde benle eşya pazarlığı yapan da oydu... ama şimdi ben kendimi soğuttukça o ısındı bunu görebiliyorum.
artık bu yıkımı yaşadıktan sonra sözlerden çok hareketlere değer veriyorum sanırım. hareketlerinden anladığım şeyleri keşke diyorum keşke zamanında yapsaydı da hiç bu durumlara gelmeseydik.
benim için yıkıımdı boşanma bi kurtuluş olmadı çünkü ben eşimi seve seve ayrıldım. eğer gerçekten evliliğimde boşanmam için ve bu adamdan nefret etmem için sebepler olsaydı eminim bunları azıcık bile hissetmezdim boşanma aşamasında yaşananlar mide bulandırıcı oldu kavgasız gürültüsüz ayrılacak kadar modern insanlar deildik.
boşanmayı düşünürken bir kez daha düşünün ve çoğu terapistin önerdiği şeyi bi düşünün hatta imkan varsa uygulayın 15 gün çiftler birbirinden haber almadan ve görüşmeden birbirlerini görmeden geçirdikten sonra bu kararı verin bence.
terapistimizin sölediği şey artık birbirinizin duygularını doyurmaya başladınız ve bu çiftler için çok önemliymiş. bunu da dikkate alırsnız.
benim için geç artık. duygularımı da körelttim kendimi de . siz elinizdeyken mücadelenizi verin kızlar.
 
Evlılık başlı başına zor bır kurum...Ikı farklı bıreyın bir aıle olması ıcın atılan bır adım..

Kadınlar evlenınce daha kolay aıle olabılıyor bız olabılıyor...Ama erkekler bız artık bır aıleyız benımd ebır aılem varı kabullenmekte zorlanıyor.......


O sorumlulugun altına gırmek onlara bşata gır gelıyor..Zaten varolan bır aılelerı var once hemen ona sahıp cıkıyor...


Annesı ve babasın evlılıgın ılk yıllarında o yuzden soz sahıbı oluyor daha cok...


Bız kaınlar evlılıgın başında hatta oncesınde hattınden fazla fedekar oluyoruz..Hele aşıksak gozumuz hıcbırseyı gormuyor....


Evlendıkten sonra aşkta azalma olunca yerını sevgıye bırakınca yada gozumuz acılınca hataları gormeye başlıyoruz..


Yapılan fedekarlıgın karşılıgı olmayınca da daha farklı tutumlar sergılıyoruz...

Eşlerımızın aıle yapısını ıyı bılmek gerek...

En onemlı altın kural eşımıze ailesı ıle ılgılı kotu soz soylememe..Onun gormesını saglama...


Eşımızın olayları anlamasını beklemeden...Kırıldıgımız uzuldugumuz noktaları sınırlıyken soylemek yerıne ...

Uygun zamanda uygun yerde soylemek...Eşlerimizi değiştirmek yerıne onlara zaman tanımak....

Boyle devam eder gıder..

Ama bazen ne yapsanda olmayınca olmuyor..Adama rahat huzur mutluluk batıyor .

Kendıne yenı arayışlar aramaya gecıyor...Yasak olan cekıcı gelır ya yenı heyecanlar arıyor..

O zaman uzmanlarda yetersız kalıyor..

Cok değişik tipler var...
 
Bende şunu derim sadece..

"Sevgi ver, zaman ver, emek ver, fırsat ver...
"Olmuyorsa boşver.


Ben boşverdim çünkü bunların hepsini yaptım :KK14:
 
Daha önceki konularımdan bilenler bilir benim evliliğimin 1 yılı çoook büyük sıkıntılarla geçti....Ve bigün eşimle evlilik danışmanına gitmeye karar verdik....Ve sonuç....Evliliğimiz sağlıklı bir düzleme oturdu..Herşey çooook belirgin ölçüde çoook ama çook değişti....Hem de asla değişmez sandıklarım...Tabi bunda ikimizinde birbirimizi seviyor ve evliliğimizin artık son şansı olduğunu bildiğimizden danışmanın söylediklerini 0 kulakla dinleyip söylediklerini hayata geçirmek için çoook ama çook çaba harcamamızın etkisi büyük oldu...ama inanın şimdi mucize gibi.....Yaklaşık 1,5 yıldır evliliğim çok iyi gidiyor,bir zamanlar gözüme bambaşka görünen eşim şimdi tekrar flört dönemlerimizdeki gibi...Ben se çoooooooook aşığım...EVLİLİK DANIŞMANI hayat kurtarır(tabi çabalanırsa :KK66:
 
Bende burdan kaybettiğimi düşünüyorumki eşimin söyledikleri de doğruluyor bunu. Kadın gibi istemiyormuşum cilve yapmıyormuşum banaysa bu şekilde istediğini elde etmek biraz adice geliyor. Adamı kandırmak gibi geliyor. Ama keşke bu düşüncelerden arınabilsem ve öyle isteyipde istediğimi yaptırabilsem.

Terapist bunu yaptırmayı başarabilirmi? Dalga geçmiyorum belkide netliğimizi yansıtmada hata var. Belkide benim söylemimde hata var. Eşimle ciddi iletişim problemlerimiz olduğunu düşünüyorum. Bazı şeyleri aşmam gerektiğini düşünüyorum. Sıkıntının sadece eşimde olmadığının farkındayım ama terapiste gidip derdimi nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Araştırıyorum, eşimi zorlasam gitmem demez biliyorum ama ben öncelikle kendi içimde bişileri halletmek istiyorum.

Eşimin her türlü psikoloğa gitmeye ihtiyacı var bunu görebiliyorum. Hani iletişimsizlik konusunda onun olduğu kadar benimde hatalarım var ama ben bunu diyebiliyorken eşim bunu demeyen bi insan.

Her ilişkinin kendi içinde bir dinamiği vardır bu sebeple kimsenin çözümü diğerine benzemek zorunda değil...Bence terapilere eşinizle katılmaya çalışın bu kendinizle yüzleşmenize engel değil..Her ilişki karşılıklı hatalardan oluşan problemlerden yıkılır -eğer kişik bozukluklarından bahsetmiyorsak ya da enteresan hikayelerden...İnanın kocanız ve siz yeterince samimi ve açık birbirinize hissettirdiklerinizi ve düşüncelerinizi açıkladığınızda hem delirecek ama sonunda kendinizle zaten yüzleşecek ve danışman rehberliğinde kendi çözümünüzü üreteceksiniz.....(Biz ilk terapide nasıl kibar ifade ediyoruz kendimizi görmeniz lazım,derken derken sesler yükseldi derken derken 2.seansta evdeki gibi kavgada bulduk kendimizi :) yani öyle kendimi saklıyım danışman benim tarafımda olsun konuşsun olmuyorr,insan neyse ortaya çıkıyor ki terapistte zaten taraf tutan biri olmuyor(tutuyorsa sen haklısın haksızsın yapıyorsa terapist seçiminiz çoooook yanlış...Terapistin iyisi candır bu da en önemli noktalardan bri 9
 
kızlar merhaba daha önce konu açmıştım 3 ay önce boşandım... bu olayla birlikte bir evlilik ve ilişki danışmanına gitmeye karar verdim. aslında o zamana kadar çoktan yapmam gereken birşey olduğunu anladım. evlilikleriniz boşanma ile sonuçlanmadan önce mutlaka bunu denemelisiniz. sonuç olarak terapistimin bürosu benim için ilk başlarda ağlama duvarı gibi oldu adım attığım anda içimi bol bol boşaltmaya düşündüğüm herşeyi söylemeye başlamıştım. hep suçu çevremdekilere yüklerken bile kadın beni öylece ve destekleyerek dinledi. ama şimdi sorduğu sorularla aslında bir evliliği nasıl bilinçsizce yıkmaya başarmışım onu anladım. sorduğu soruları ve olanları sizle de dilimin döndüğü elimin yazdığı kadar paylaşmak isterim. çıkmaz bir durumdayım hala ama en azından kendime neler yapmışım bunları gördüm..
ilk önce kendi kendime yaptığım araştırmalarla ve beynime giren ağrılara rağmen düşündükçe düşündüm neden beceremedim bu evliliği die. en sonunda şunu anladık,
aslında eski eşimi öylece kabul etmemiştim. yani kötü söylediği şeyler ailesinin ona öğrettiği ama iyi olanlar beni sevdiği için yaptığı şeyler olduğunu düşündüm. bu şimdi gözümde büyük hata. yani aslında yaptığım şey kafamda bir düzenek oluşturdum ve buna inandım. eşimi dinlemedim mi dinledim, ama hep beni rahatsız eden şeyleri ailesi öğretio die düşündüm. öylece sadece söylediklerini dinlemedim, hep arkasında bir sebep aradım bu benim yaptığım en büyük hata.
ikincisi ve bence en büyük problemim; ne istediğimi söylemeden eşimin anlamasını bekledim. en ufak yanlış anlaşılmada da bu adam beni sevmiyor bu adamla hayat geçmez diye düşünmeye başladım. kendimi ifade etmedim yani , nedeni çok basit karşımdan hayır cevabı almaktan korktum çünkü o adam benim söylediğimi kabul etmezdi, zihnimin oynadığı oyun sonucu ben değersiz olduğumu düşündüğümden onun beni değerli görüp fikirlerime önem vermeyeceğini düşündüğümdenmiş bu da. halbuki kendisine değer vermeyen insana başkası neden değer versin.??...
ve doktorun söylediği başka bir konu da ailenizden kopup gerçekten bir birey olup olmadığımızı kontrol etmek.
aile bağları tabi ki çok güçlü kimse kimseye arkasını dönmeyecek ama sırf benim annem benim babam diyerek kendi sevginizi yaşayamadığınızı gördüm dedi ve bu beni çok yaraladı :KK43: bu kadar derin hissettiğim duyguları karşımdakine geçiremedikten sonra ne önemi var ki..
eşinizle sevgi dilinizi bulun derim ben. bunu da bir çok bayan biliyordur bence. biz daha duygusalız yaa sonuçta daha araştırmacıyız bu konuda:) kısaca şöle deniliyormuş bu da mesela sizin sevgiyi en çok hissettiğiniz durum eşinizin size dokunmasıdır ancak eşiniz sözlü olarak size sevdiğini sürekli belirtir ve siz yeterince sevgiye doymamış olursunuz bu da büyük bir problemmiş.
15 günde bir görüşmeler yapıyoruz ve ben çevremdeki herkese yararlı olacak bilgileri vermek istedim. biraz da bu konularda ilişkinize kafa yorun derim ben. kolay gelsin :)

bende 4 yıllık evliyim anlattığın herşeyi yeni evliyken yaşadım.hep eşim beni anlamyor diye düşündüm ve kafamda kurduğum düzeneğe inandım durdu.ve boşanmayı çok düşündüm bu adamla ömür geçmez diye.amaozamanlar şöyle dedim ya boşanırsam ve pişman olursam ya sorunun bende olduğunu anlarsam o yüzden bekledim ve dua ettim.kendimi değiştirmekle başladım önce ne istediğimi ne istemediğimi onunla açık ça konuştum beni anlamasını beklemeden ve karşılıklı uzun bir konuşmadan sonra kafamda kurduğum düzenek yıkıldı her şey aslında normalmiş onu gördüm
 
bende 4 yıllık evliyim anlattığın herşeyi yeni evliyken yaşadım.hep eşim beni anlamyor diye düşündüm ve kafamda kurduğum düzeneğe inandım durdu.ve boşanmayı çok düşündüm bu adamla ömür geçmez diye.amaozamanlar şöyle dedim ya boşanırsam ve pişman olursam ya sorunun bende olduğunu anlarsam o yüzden bekledim ve dua ettim.kendimi değiştirmekle başladım önce ne istediğimi ne istemediğimi onunla açık ça konuştum beni anlamasını beklemeden ve karşılıklı uzun bir konuşmadan sonra kafamda kurduğum düzenek yıkıldı her şey aslında normalmiş onu gördüm

bence en güzelini yapmışsın.. benim şimdiki düşüncelerim olsaydı ben de böle yapmayı düşünürdüm ama tabi ki aldatma şiddet vs gibi nedenler olmadığı için düşünürdüm dğer türlü zaten bişi ifade etmez o adam benim gözümde. bi de evet aslında herşeyin normal olduğunu ve karşımızdaki insanı gözümüzde çok büyütüyoruz her lafından bir anlam çıkartmaya fln çalışmaya başlamıştım mesela ben ama aslında çok normal içinde bi mesaj içermeyen cümleler kurduğunu düşünememiştim:)
zor zanaat bu evlilik ve geçim Allah hepinize kolaylıklar versin.
 
X