- 11 Kasım 2012
- 104
- 12
kızlar merhaba daha önce konu açmıştım 3 ay önce boşandım... bu olayla birlikte bir evlilik ve ilişki danışmanına gitmeye karar verdim. aslında o zamana kadar çoktan yapmam gereken birşey olduğunu anladım. evlilikleriniz boşanma ile sonuçlanmadan önce mutlaka bunu denemelisiniz. sonuç olarak terapistimin bürosu benim için ilk başlarda ağlama duvarı gibi oldu adım attığım anda içimi bol bol boşaltmaya düşündüğüm herşeyi söylemeye başlamıştım. hep suçu çevremdekilere yüklerken bile kadın beni öylece ve destekleyerek dinledi. ama şimdi sorduğu sorularla aslında bir evliliği nasıl bilinçsizce yıkmaya başarmışım onu anladım. sorduğu soruları ve olanları sizle de dilimin döndüğü elimin yazdığı kadar paylaşmak isterim. çıkmaz bir durumdayım hala ama en azından kendime neler yapmışım bunları gördüm..
ilk önce kendi kendime yaptığım araştırmalarla ve beynime giren ağrılara rağmen düşündükçe düşündüm neden beceremedim bu evliliği die. en sonunda şunu anladık,
aslında eski eşimi öylece kabul etmemiştim. yani kötü söylediği şeyler ailesinin ona öğrettiği ama iyi olanlar beni sevdiği için yaptığı şeyler olduğunu düşündüm. bu şimdi gözümde büyük hata. yani aslında yaptığım şey kafamda bir düzenek oluşturdum ve buna inandım. eşimi dinlemedim mi dinledim, ama hep beni rahatsız eden şeyleri ailesi öğretio die düşündüm. öylece sadece söylediklerini dinlemedim, hep arkasında bir sebep aradım bu benim yaptığım en büyük hata.
ikincisi ve bence en büyük problemim; ne istediğimi söylemeden eşimin anlamasını bekledim. en ufak yanlış anlaşılmada da bu adam beni sevmiyor bu adamla hayat geçmez diye düşünmeye başladım. kendimi ifade etmedim yani , nedeni çok basit karşımdan hayır cevabı almaktan korktum çünkü o adam benim söylediğimi kabul etmezdi, zihnimin oynadığı oyun sonucu ben değersiz olduğumu düşündüğümden onun beni değerli görüp fikirlerime önem vermeyeceğini düşündüğümdenmiş bu da. halbuki kendisine değer vermeyen insana başkası neden değer versin.??...
ve doktorun söylediği başka bir konu da ailenizden kopup gerçekten bir birey olup olmadığımızı kontrol etmek.
aile bağları tabi ki çok güçlü kimse kimseye arkasını dönmeyecek ama sırf benim annem benim babam diyerek kendi sevginizi yaşayamadığınızı gördüm dedi ve bu beni çok yaraladı
bu kadar derin hissettiğim duyguları karşımdakine geçiremedikten sonra ne önemi var ki..
eşinizle sevgi dilinizi bulun derim ben. bunu da bir çok bayan biliyordur bence. biz daha duygusalız yaa sonuçta daha araştırmacıyız bu konuda:) kısaca şöle deniliyormuş bu da mesela sizin sevgiyi en çok hissettiğiniz durum eşinizin size dokunmasıdır ancak eşiniz sözlü olarak size sevdiğini sürekli belirtir ve siz yeterince sevgiye doymamış olursunuz bu da büyük bir problemmiş.
15 günde bir görüşmeler yapıyoruz ve ben çevremdeki herkese yararlı olacak bilgileri vermek istedim. biraz da bu konularda ilişkinize kafa yorun derim ben. kolay gelsin :)
ilk önce kendi kendime yaptığım araştırmalarla ve beynime giren ağrılara rağmen düşündükçe düşündüm neden beceremedim bu evliliği die. en sonunda şunu anladık,
aslında eski eşimi öylece kabul etmemiştim. yani kötü söylediği şeyler ailesinin ona öğrettiği ama iyi olanlar beni sevdiği için yaptığı şeyler olduğunu düşündüm. bu şimdi gözümde büyük hata. yani aslında yaptığım şey kafamda bir düzenek oluşturdum ve buna inandım. eşimi dinlemedim mi dinledim, ama hep beni rahatsız eden şeyleri ailesi öğretio die düşündüm. öylece sadece söylediklerini dinlemedim, hep arkasında bir sebep aradım bu benim yaptığım en büyük hata.
ikincisi ve bence en büyük problemim; ne istediğimi söylemeden eşimin anlamasını bekledim. en ufak yanlış anlaşılmada da bu adam beni sevmiyor bu adamla hayat geçmez diye düşünmeye başladım. kendimi ifade etmedim yani , nedeni çok basit karşımdan hayır cevabı almaktan korktum çünkü o adam benim söylediğimi kabul etmezdi, zihnimin oynadığı oyun sonucu ben değersiz olduğumu düşündüğümden onun beni değerli görüp fikirlerime önem vermeyeceğini düşündüğümdenmiş bu da. halbuki kendisine değer vermeyen insana başkası neden değer versin.??...
ve doktorun söylediği başka bir konu da ailenizden kopup gerçekten bir birey olup olmadığımızı kontrol etmek.
aile bağları tabi ki çok güçlü kimse kimseye arkasını dönmeyecek ama sırf benim annem benim babam diyerek kendi sevginizi yaşayamadığınızı gördüm dedi ve bu beni çok yaraladı
bu kadar derin hissettiğim duyguları karşımdakine geçiremedikten sonra ne önemi var ki.. eşinizle sevgi dilinizi bulun derim ben. bunu da bir çok bayan biliyordur bence. biz daha duygusalız yaa sonuçta daha araştırmacıyız bu konuda:) kısaca şöle deniliyormuş bu da mesela sizin sevgiyi en çok hissettiğiniz durum eşinizin size dokunmasıdır ancak eşiniz sözlü olarak size sevdiğini sürekli belirtir ve siz yeterince sevgiye doymamış olursunuz bu da büyük bir problemmiş.
15 günde bir görüşmeler yapıyoruz ve ben çevremdeki herkese yararlı olacak bilgileri vermek istedim. biraz da bu konularda ilişkinize kafa yorun derim ben. kolay gelsin :)
